📣بیان مراد امام: 🤔با طرح مطالب فوق، سؤالی به ذهن می آید و آن این که منظور از 《عبد》در عبارتِ مذکور در روایت یعنی:《رَحِمَ اللهُ عبداً》 چه کسی می باشد؟ 🔍با توجه به مطالبى كه بیان گردید، نسبت به کلمه 《عبد》 در روایت امام رضا (علیه السّلام) گفته می شود: ⚫️این ‌کلمه در ابتدا و با ديد ابتدائى و بدوى احتمال دارد حمل بر دو معنا گردد: #یکی عابد و #دیگری مخلوق؛ 🗣اگر بگوييم مراد از 《عبد》،《مخلوق》 است در اين صورت لازم مى آيد كه شاملِ {عابد} و {غير عابد} شود زير هم {عابد} و هم {غير عابد} مى تواند إحياءِ امر اهل البيت (عليهم السّلام) به اين معنا كه: 《يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَ يُعَلّمُها الناسَ》را انجام دهند زيرا: {غير عابد} مى تواند با فراگرفتن علوم اهل البيت (عليهم السّلام) و تعليم دادن آن علوم به مردم، اقدامى كند كه صدمه به دين بزند #پس يقيناً چنين شخصى مراد امام (عليه السّلام) نيست بلكه مراد امام (عليه السلام) از 《عبد》، #عابدى است كه با ديد توحيدى به يادگيرى علوم اهل البيت (عليهم السّلام) و تعليم آن علوم به مردم بپردازد تا علاوه بر {عابد} ساختن مردم به {عالم} گرداندن آن ها اقدام نماید. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔍 #نکته دوّم: 🤔 #چرا در {رَحِمَ اللهُ عبداً أحيا أمرنا} تعبیر به {عبد} شده است و تعبیرِ به {رجل} نشده است؟ به نظر می رسد آن چه که سببِ تغییر این تعبیر شده است، آن است که رحمتِ خاصّ الهی (رَحِمَ) به شخصی اعطاء می گردد که مصداق عبد باشد لذا اگر شخصی، امرِ اهل بیت را احیاء نمود ولی مصداق عبد نباشد، آن گاه رحمت خدا بر آن صدق نمی کند همانند {کافر}. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔍 #نکته سوّم: 🤔 #چرا در {رَحِمَ اللهُ عبداً أحيا أمرنا} تعبیر به {عبد} به صورت نكره آمده است؟ در مقامِ پاسخ گفته می شود: نکره بودنِ عبد در اين روايت از آن جهت است که افاده ى عموم نماید يعنى: {كلّ عبد} و بعد توسُّط {أحيا أمرنا} تخصيص مى خورد یعنی: {کلّ عبد لَهُ هذه الخصوصیّه: 《احیا امرنا》: هر عبدی که برای آن، این خصوصیّت باشد: 《زنده کند و ادامه دهد امر ما را》 }؛ 🔸البته شاید در این مقام ‌نیز بتوان چنین گفت که خصوصیّت نکره در این روایت، درصدد است که بگوید: {فرض نشود که رحمتِ خاصّ خدا، به عبدی که برخوردار از ویژگی های زاهد، مخلَص و ..‌. باشد، می رسد بلکه برای این که آن شخص، شامل رحمت خاصّ خدا گردد همین مقدار که مصداق عبد باشد و شُؤوناتِ عبد بودن را رعایت نماید و همچنین امر اهل بیت را زنده کند، کفایت می کند}. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔍 #نکته چهارم: 🔺در اين روايت منظورِ امام {عليه السّلام} از {رَحِمَ اللهُ عَبْداً}، {رَحِمَ اللهُ شَخْصاً الَّذی یَعبُدُ الله} مى باشد يعنى {رَحِمَ اللهُ شَخْصاً سواءٌ أ كانَ مذکَّراً [ای عَبدَاً] أَمْ مونَّثاً [ای أَمَةً]. 👀دلیل این که تعبیر عبد در روایتِ مذکور، به فردِ مذکّر معنا نگردید، از باب مفهوم موافق از نوع إلغاء خصوصية می باشد يعنى از طريق مفهوم موافق از نوع إلغاء خصوصية {رَحِمَ اللهُ} براى {أمة: کنیز} هم اثبات مى شود. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق: 💢عبد السّلام می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، امر اهل بیت (علیهم السّلام) را زنده نماید، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

⭕️ #محور_سوّم 👆👈این که امام فرمود: 《أَحْيَا أَمْرَنَا》؛ ❌ #شرح: 🔺جمله مذکور، فعلیّه می باشد؛ فاعلِ {أَحْيَا}، {عبد} است و کلمه {أَمْرَنَا}، مفعول به آن؛ در نتیجه معنایِ عبارت چنین می شود: 《زنده نماید عبد، امر ما را》. 🤔بیانِ نکات:👇

🔸 #نکته اوّل: 🔵 جمله {أَحْيَا أَمْرَنَا}، محلاً منصوب می باشد زیرا #صفتِ برای {عبد} است در نتیجه رحمت خداوند متعال به هر عبدی صادق نیست بلکه عبدی که مقیّد به قیدِ {أَحْيَا أَمْرَنَا} باشد یعنی عبدی که امر اهل بیت (علیهم السّلام) را زنده نماید، مورد رحمت خداوند واقع می گردد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔸 #نکته دوّم: 🔵ترجمه فارسیِ کلمه 《أَحْيَا》، {زنده کردن} می باشد و همان طور که واضح است، زنده کردن فرع بر این است که چیزی مُرده باشد یعنی ابتداء چیزی مُرده فرض می شود و سپس شخص برای زنده کردن آن چیز قدم بر می دارد؛ در ما نحن فیه مراد از زنده کردن، ادامه دادنِ امرِ اهل بیت که همان 《يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاس》 می باشد، است زیرا لازمه زنده بودنِ شخصی، حداقلّ نفس کشیدن آن شخص، ادامه پیدا نماید لذا اگر درصدد زنده کردن امر اهل بیت می باشیم، می بایست امر اهل بیت را ادامه بدهیم به همین جهت تعبیر 《أَحْيَا》در روایتِ مذکور ظاهراً به معنای التزامی آن مراد است یعنی همان ادامه دادن کارِ اهل بیت (تعلیم و تعلُّم) زیرا سببِ اصلیِ زنده ماندن چیزی، ادامه دادن آن چیز است؛ #گرچه می توان گفت که کلمه《أَحْيَا》، به معنایِ مطابقی آن یعنی زنده کردن اراده شده است به این صورت که اگر به امر اهل بیت که همان تعلیم و تعلُّم است، نپردازیم، این امر نیز به مرور زمان از بین می رود و مصداق مُردن خواهد شد که با چنین پیش فرضی می فرماید: {برای این که امر ما اهل بیت (تعلیم و تعلُّم) رو به مردن نرود، آن را زنده کنید} و در ادامه برای تشویق به این که دانش پژوهان به سویِ زنده کردن این امر، سوق داده شوند، هدیه ای الهی در نظر گرفته است و آن رحمت خاصّ خدا است یعنی امام رحمت خاصّ خدا را به عنوان مشوّقی برای زنده کردنِ 《أَمْرَنَا》دانسته است تا امر اهل بیت به مرور زمان رو به مُردن نرود لذا در این صورت ظاهراً همان {زنده کردن} مراد خواهد بود. 🔺البته توجُّه گردد که با در نظر گرفتن معنایِ التزامی، معنای مطابقی هم لحاظ می شود امّا اگر معنای مطابقی در نظر گرفته شود آن گاه معنای التزامیِ آن لحاظ نخواهد شد و به تعبیری اگر احیا را به معنای ادامه دادن معنا نماییم آن گاه معنای زنده کردن در آن موجود خواهد بود یعنی خدا رحمت کند عبدی که امر ما را زنده کند و ادامه دهد زیرا همان طور که بیان گردید، لازمه زنده بودن امری، ادامه دادن حیات آن است ولی اگر آن را به زنده کردن (معنایِ مطابقی) معنا نماییم آن گاه معنایِ التزامیِ آن (ادامه دادن) برداشت نخواهد شد فتامّل. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔸 #نکته سوّم: 🔵کلمه {امر}، مشترک لفظی می باشد؛ ☑️اگر این کلمه، #جمعِ {اُمورِ به معنای کار} دانسته شود آن گاه معنای آن چنین می شود: 《خداوند رحمت کند هر عبدی که امر و کارِ ما که شاملِ تمامِ امورِ اخلاقی، اجتماعی، شرعی و ... می شود را زنده کند و ادامه دهد》. ☑️اگر این کلمه، #جمعِ {اَوامر به معنای دستورات یعنی نهی و امر هایی که از شارع مقدّس وارد شده است} دانسته شود آن گاه معنای آن چنین می شود: 《خداوند رحمت کند هر عبدی که دستوراتِ ما اهل بیت را زنده کند و ادامه دهد؛ دستوراتی که نواهی و اوامر را دربر می گیرد و مقصود اُمور شرعی (حلال، حرام، مکروه، مستحبّ و مباح بودن} است نه تمام امور که شامل امور اجتماعی هم می شود》. 🔺تعبیر به {امر} در روایت مذکور به صورتِ مفرد آمده است و این نشان دهنده آن است که امام رضا درصدد اثبات این مطلب می باشد که ما اهل بیت، #یک_امر داریم و آن 《يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاس》می باشد #یعنی وظیفه اهل بیت یک چیز است و آن این که علم را از منبع لا یزال اخذ نمایند و به اهل آن بدهند و وظیفه دانش پژوهان آن است که آن علمی که اهل بیت از منبع لا یزال اخذ نمودند را به مردم به زبان عرفیِ زمانِ خویش انتقال دهند. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق: 👈در صورتی که {امر} به معنای کار دانسته شود: 💢راوی می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که تمامِ جوانبِ زندگی را دربر می گیرد از مطالب اجتماعی و اخلاقی گرفته تا مطالب شرعی را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. 👈در صورتی که {امر} به معنای دستور یعنی نهی و امر دانسته شود: 💢راوی می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که شاملِ نواهی و اوامر است را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. به تعبیری اگر عبدی آن دسته از اوامری که ظهور در وجوب دارند و آن دسته از نواهی که ظهور در حرمت دارند و به صورتِ کلّی اوامری که مستلزمِ وجوب و استحباب هستند و نواهی که مستلزمِ حرمت و کراهت می باشند را زنده نکند و ادامه ندهد، آن گاه بیانی از جانب اهل بیت به انسان های بعد، وجود نخواهد داشت و در این صورت امر اهل بیت زنده و ادامه نخواهد داشت یعنی اگر امر را به معنای دستورات (نهی و امر های شارع) که از جانب اهل بیت صادر شده است در نظر بگیریم آن گاه معنا چنین می شود که خدا رحمت کند عبدی که این چنین صفت دارد: دستوراتِ شرعی یعنی حلال، حرام، مستحبّ و مکروهاتِ ما را زنده کند و ادامه دهد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯