📖 #مطالعه_مهدوی ۱ 😔 هیچکس به من نگفت: که چرا ساعت ها وقت برای فیلم و فوتبال می گذاری، اما روزی ۵ دقیقه برای شناخت امام بهتر از جانت نمی گذاری! 👌 اگر زودتر می فهمیدم که با روزی ۵ دقیقه مطالعه پیرامون امام زمانم، هفته ای ۳۵ دقیقه و ماهی ۱۵۰ و سالی ۱۸۲۵ دقیقه می توانم درباره وجود نازنینت مطالعه کنم و مطلب یاد بگیرم حتماً این کار را می کردم، از این پس به یاری شما این مطالعه را شروع خواهم کرد تا سال دیگر همین حسرت را نخورم. 😢 و شما را بیشتر بشناسم که شنیده ام نشناختن شما، بدترین مرگ را به دنبال دارد و مرگ جاهلیت، همان وقت نگذاشتن برای شماست که عمرت صرف شود به غیر از راه امام، در هر راهی به غیر از امام زمانت، و این همان چیزی است که دشمن می خواهد. 👈 به خاطر همین، دائماً دنبال سرگرم کردن ما است تا آنقدر سرگرم شویم که متوجه غفلت مان از ولی خدا نشویم. اطراف مان پر از سرگرمی شده است، در تلویزیون، موبایل و همه جا بازی و ارزان ترین چیز سی دی بازی ست که مبادا از بازی دوری کنیم و در خلوت که دیگر فکرمان مشغول بازی نیست لحظه ای به یاد شما بیفتیم. 🙏 کاش توفیق، رفیقِ منِ تنها می شد 🙏 عمر من صرف عبودیت و تقوا می شد 🙏 کاش از ذائقه ام لذت عصیان می رفت 🙏 در همه زندگی ام یار، هویدا می شد 📚 منبع: کتاب هیچ کس به من نگفت از حسن محمودی 🆔 @Marefate_Mahdavi

‍ 📖 #مطالعه_مهدوی ۲ 👤 آيت الله سید محمد مهدی مرتضوی لنگرودی (ره) که از فضلای حوزه علمیه قم و خود از منتظران حضرت ولی عصر (عج) بود می گوید: در اواخر محرم سال ۱۴۲۱ هجری قمری برای این جانب مکاشفه ای بین خواب و بیداری رخ داد و آن این است که مشغول نوشتن کتابی تحقیقی در فقه بودم که سیدی جلیل القدر باشکوهی خاص، هم منوِّر بود و هم منوَّر، با عمامه ای سبز جلوی روی من قرار گرفت. ⬅️ مرا با اسم مورد خطاب قرار داده، فرمود: چرا این کتاب را مطالعه نمی کنی؟ در جواب عرض کردم: آقا؛ من اشتغالاتم زیاد است؛ وقت ندارم که این کتاب را مورد مطالعه قرار دهم. آقا فرمودند: نه این فصل، فصل مطالعه این گونه از کتاب ها می باشد. این کتاب (۱) -اشاره به کتابی فرمودند- در فضائل و مناقب ما اهل بیت علیهم السلام نوشته شده است. 🙇 عرض کردم: حضرت عالی که باشید؟ فرمود: من جد شما حسین بن علی بن ابی طالب هستم. همین که این جمله را شنیدم بی اختیار دست مبارکش را بوسیدم و عرض کردم: به روی چشم؛ این کتاب را مورد مطالعه قرار خواهم داد. بعد از مکاشفه، فورا آن کتاب را مطالعه کردم. الحق و الانصاف مطالب بسیار عالی داشت. ♻️ بعد از چند روز دوباره مکاشفه شد. همان آقا به این جانب فرمودند: چطور بود؟ عرض کردم: بسیار مطالب عالی داشت. فرمود: کدام جالب تر بود؟! عرض کردم: من در صدد این نبودم که ببینم کدام مطلب جالب تر است؟ این بار در صدد می شوم و عرض خواهم کرد. بعد از مکاشفه دوم در صدد شدم ببینم کدام یک از مقالات چهارده گانه کتاب جالب تر است؟ 😇 بار سوم همان آقا را در خواب دیدم. عرض کردم: حضرت آقا؛ جد بزرگوار؛ به نظرم مقاله آقای تهرانی (۲) جالب تر باشد. فرمود: آری؛ این چنین است. مهدی ما در عصر خودش مظلوم است. تا می توانید درباره مهدی (ع) سخن بگویید و قلم فرسایی کنید. آنچه درباره ی شخصیت این معصوم بگویید درباره همه معصومین (ع) گفته اید، چون حضرات معصومین (ع) در عصمت و ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر مهدی ما (عج) است سزاوار است درباره او مطالب گفته شود. بعد فرمودند: به شیخ حسین (۳) بگویید: در نزد ما اجر و مزد به سزایی دارد. البته آنان (یعنی ما بقی) هم در نزد ما مزد زیاد دارند؛ ولی او بیشتر دارد. ❓عرض کردم: آیا تهیه و تنظیم کننده این مقالات هم در نزد شما حضرات معصومین (ع) مزد به سزایی دارد؟ فرمود: آری؛ و کسانی که این کتاب و امثال این کتاب را مطالعه می کنند و کسانی که مطالب این نوع از کتاب ها را برای مردم نقل و حکایت می کنند و کسانی که این نوع کتاب ها را طبع و نشر می دهند و کسانی که مزد می گیرند و این کتاب ها را چاپ می کنند و کسانی که آن ها را به فروش می رسانند و کسانی که از این نوع کتاب ها تعریف و تمجید می کنند و مردم را به خرید آن ها و خواندن آن ها ترغیب و تحریص می کنند، همه و همه در نزد ما اجر و مزد فراوان دارند. 👌 در خاتمه فرمودند: باز تاکید می کنم، درباره مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید. مهدی ما مظلوم است. بیش از آن چه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و گفت. (۴) 1⃣ کتابی حاوی چهارده سخنرانی از خطبای عالی مقام شیعه همانند علامه امینی، میر جهانی، شیخ علی اکبر نهاوندی تنگی و ... با محوریت ولایت اهل بیت علیهم السلام 2⃣ از فضلا و خطبای قم و مؤلف کتاب های ارزنده ای همچون سؤالات ما و.... 3⃣ یعنی آقای شیخ حسین طهرانی 4⃣ این جریان با دست خط و امضای آيت الله لنگرودی ثبت شده است. 📚 منبع: کتاب دیگر صبر بس است از #علی_هراتیان 🆔 @Marefate_Mahdavi

📖 #مطالعه_مهدوی ۳ 💠 اگر مردم از خواب غفلت بیدار شوند؛ توبه کنند و ظهور حجت خدا را طلب کنند خدای کریم نیز حجت خویش را ظاهر خواهد ساخت. 💠 امام صادق (ع) فرمودند: اگر شما شیعیان تضرع و زاری کنید (و فرج ما را بخواهید)، خداوند فرج ما را می رساند؛ ولی اگر دست روی دست بگذارید (و بی اعتنا بمانید)، وقتی کار به نهایت رسید گشایش فرا می رسد. 💠 مداومت بر دعا و اصرار و پافشاری بر آن نیز در این حدیث شریف مورد تأکید است. دعا برای ظهور امام عصر الله باید مداوم و پیوسته باشد و نه مقطعی و گذرا و همان گونه که تکرار نماز در همه ی عمر به عنوان ادای یک وظیفه ی شرعی، خستگی و ملال نمی آورد، دعا برای فرج در همه حال نیز به عنوان یک تکلیف دینی نباید موجب یأس و خستگی و ناامیدی شود. 💠 تذکر این نکته نیز لازم است که توصیه ی امام عصر العين به شیعیان که «برای فرج دعا کنید» نه از سر نیاز آن بزرگوار به ما بلکه از جنس همان «هل من ناصر ینصرنی» ابا عبدالله الحسین اله در روز عاشورا است. 💠 برخی خوبان ما که یک گام جلوتر آمده و درخواست های مادی و دنیوی را به کناری نهاده اند، مدام تقاضای رؤیت و دیدار حضرت را دارند که باید گفت اگر چه شوق زیارت امام و دعا برای رؤیت آن عزیز و اشتیاق و لحظه شماری برای ملاقات آن مه لقا از لوازم محبت و نشانه های ایمان است؛ اما باید مراقب باشیم دچار یک خودخواهی از نوع متعالی آن نشویم. فقط دنبال این نباشیم که به هر نحو که شده امام را ببینیم؛ ولی از غم های امام زمان الله غافل باشیم. اگر بی تاب دیدن آن جمال فاطمی و گشتن به گرد آن خال هاشمی هستیم بهتر است زیارت شمس جمال حضرتش را با ظهور نورانی اش از خداوند طلب کنیم. 📚 منبع: کتاب در جمکران چه می خواهیم؟ از علی هراتیان 🆔 @Marefate_Mahdavi

📖 #مطالعه_مهدوی ۴ 💠 یکی از آثار منفی نگاه عامیانه، "رخوتی" است که در میان منتظران ایجاد می کند. به عبارت دیگر، نگاه عامیانه عامل ترک وظایف و نشناختن آنها توسط منتظران خواهد شد. این خیلی بد است که ما به عنوان یک منتظر هر وقت به یاد امام زمان (عج) می افتیم، آهی بکشیم و بگوییم: "ان شاءالله آقا بیاید" و بعد دوباره به زندگی پُر اشتباه خود ادامه بدهیم. این یک آفت و آسیب است که منتظر بودن ما، در زندگی ما هیچ تغییری ایجاد نکند. 💠 طبیعتا وقتی به موضوع انتظار، سطحی نگاه کنیم، نمی توانیم تکالیف مُنبعث از آن را برای خود استخراج کنیم و در وجود خود بعثتی بیابیم و مسئولیتی احساس کنیم. و در نهایت، بدترین اثر منفی نگاه عامیانه، تأثیری است که ممکن است در عاقبت به خیر نشدن منتظران داشته باشد. به عبارت دیگر، ممکن است منتظرانی که عامیانه به موضوع منجی و مهدویت نگاه می کنند، بعد از ظهور، جزو دشمنان امام زمان (عج) قرار بگیرند. 💠 کما اینکه در روایات هم به این مطلب تصریح شده است که بعضی ها در برابر آن حضرت می ایستند و می گویند: ایشان امام زمان نیست، ایشان نمی تواند فرزند پیغمبر باشد. در حالی که قبلا به نوعی انتظار حضرت را می کشیدند. چرا کسانی که قبلا انتظار حضرت را می کشیده اند، بعد از ظهور به مخالفت با ایشان برمی خیزند؟ 💠 چون آنها یک تصور خیالی و موهوم از امام زمان (عج) داشته اند و زمانی که وجود واقعی و نازنین حضرت را می بینند که با آن تصویر خیالی آنها سازگاری ندارد، با ایشان مخالفت می کنند. کسانی که نگاه عامیانه دارند و در این نگاه عامیانه شان تصلب پیدا کرده اند، به حدی که برخی رگه های انحراف در آنها مشاهده می شود، نه تنها به درد حضرت نمی خورند، بلکه بعد از حضور حضرت موجب دردمندی او هم خواهند شد. 💠 این گروه به ویژه به این دلیل که از قبل هم اطلاعاتی داشته اند، دیگر خودشان را صاحب ادعا می دانند؛ مثلا می گویند: نه، ایشان امام زمان نیستند؛ ما می دانیم، ما می شناسیم، ما منتظر بودیم، حالا هم ما هستیم که تشخیص می دهیم که آیا ایشان همان آقا هستند یا خیر. 💠 البته بعضی از افراد هم به دلیل خودساخته نبودن و تعارض فرمان های حضرت با منافع شان، که این تعارض هم می تواند به نوعی ریشه در همان تصور اشتباه نسبت به منجی داشته باشد، با حضرت مخالفت می کنند. 💠 کما اینکه در مورد یهودیان مدینه نیز همین اتفاق افتاد. یهودیان مدینه نیز تا پیش از بعثت رسول اکرم (ص)، مدام به اهل مدینه فخر می فروختند که پیامبر موعود خواهد آمد و نشانه هایش هم چنین و چنان است. اما همین که دعوت پیامبر به مدینه رسید و تعدادی از اهالی مدینه اسلام آوردند، بنای مخالفت را گذاشتند و بهانه آوردند که: این فرد، آن پیامبر موعود نیست. 📚 منبع: کتاب انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه از استاد #پناهیان 🆔 @Marefate_Mahdavi

📖 #مطالعه_مهدوی ۵ 💠 قرن هاست منجی عالم بشریّت، در پس پرده ی غیبت قرار دارد و آن چه بر سر بشر می آید همه از دوری اوست. به راستی این وضع تا به کی ادامه خواهد یافت و چه آینده ای در انتظار ما خواهد بود؟ 💠 سر منشأ تمام بدبختی ها و ریشه ی همه حوادث تلخ جهان غیبت حضرت ولی عصر است. همه ی مشکلات جانکاه و مصائب جان فرسا و دردهای بی درمان از این جا ناشی می شود که دست ما از دامن «ولیّ الله» کوتاه است. تأسف بارتر این که به این امر واقف نیستیم و در نتیجه به فکر چاره جویی نیز برنیامده ایم. 💠 واقعیت آن است که هنوز بشر از خویشتن مأیوس نشده است. هنوز غرور نخبگان و دانشمندان و حاکمان به آنان اجازه نمی دهد به شکست و عجز خویش در برپایی نظم و عدالت جهانی اعتراف نمایند. هنوز بشر به مثابه کودکی لجوج در برابر نصایح مشفقانه ی پدر مهربان خویش سرسختانه لجاجت می ورزد. هنوز بشر گمان می کند می تواند بدون اتکا به آسمان، بر مشکلات غلبه نموده و راهی برای برون رفت از بحران های عظیم جوامع انسانی بیابد. هنوز قاطبه ی بشریت قربانی تئوری های مبتنی بر آزمون و خطای سردمداران مکاتب سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می باشند. هنوز بشر به برنامه ها، نقشه ها و طرح های خود امیدوار است. 💠 هنوز حتی جامعه شیعه مضطر و نیازمند امام زمان صلوات الله عليه نشده است! حقیقت آن است که در غیاب حضرت ولی عصر (عج) هنوز صبر ما لبریز نشده است. هنوز شیعه بی تاب و بی قرار امام خویش نگشته است. هنوز طاقت ما طاق و کمر ما خم نشده است. هنوز تاب و تحمل خود را از دست نداده ایم. هنوز به ستوه نیامده ایم. هنوز به بن بست نرسیده ایم. هنوز شیعه تاب ضربات تازیانه دشمنان را دارد. آری؛ هنوز کارد به استخوان شیعه نرسیده است و خدا کند که کار بیش از این به درازا نکشد. 💠 آن روز که بشر از حصار تنگ غفلت و خودپرستی رها شود؛ آن روزی که بر تئوری «سوختن و ساختن با وضع موجود» خط بطلان بکشد؛ آن روزی که نگاهش به آسمان معطوف شود؛ آن روزی که این صبر مذموم به پایان برسد؛ آن روزی که بشر مردانه به عجز خویش اعتراف نموده و اقرار کند که برپایی عدل و داد و ریشه کن نمودن ظلم، ستم، تبعیض و بی عدالتی از عهده ی انسان های عادی بر نمی آید؛ آن روز، روز رستگاری و رهایی انسان ها است. خدا کند که این شب ظلمانی هر چه زودتر سحر شود. خدا کند که این خواب سنگین به درازا نکشد... خدا کند جامعه شیعه هر چه زودتر از این غفلت و رخوت به درآید. 📚 منبع: کتاب دیگر صبر بس است از #علی_هراتیان 🆔 @Marefate_Mahdavi

📖 #مطالعه_مهدوی ۶ 💠 همین حالا یک نگاهی داشته باشید به جوانی که به معنای واقعی منتظر است. متأسفانه واژه ها را دوست و دشمن خراب کرده اند؛ الان وقتی بنده به شما می گویم «منتظر» نمی دانم چه احوالاتی به شما دست می دهد؟ به هر حال باید روشن شود کسی که منتظر است همین حالا چه احساسی در زیر این آسمان دارد. وقتی دل انسان به وجود مبارک امام منتظر (عج) نظر کند، امامی که هم اکنون هست، نه این که بعدا می آید، چنين دلی هم اکنون در مبادی میل خود از کجی راست می گردد. 💠 اگر شما می بینید انتظار برای بعضی ها حیات بخش نیست برای این است که یا اصلا موعود را نمی فهمند یا موجود بودنش را نمی فهمند. این هم که انتظار نمی شود! انتظار حقیقی همین حالا مبادی میل انسان منتظر را عوض می کند. همین که نظر به وجود مبارک موعود بیاندازد و معنی او را بفهمد و روی این اعتقاد کار کند و جایگاهش را در هستی پیدا کند، کجی هایش راست می شود - اصلا جنس امام موعود در همه هستی راست کردن هر کجی است - و چنین انسان منتظری شایستگی برای سربازی در ركاب موعود بعد از پایان غیبت او را پیدا می کند. 💠 چنین دلی را زشتی ها و کجی های زمانه نمی رباید. آیا چنین انسانی را تهاجم فرهنگی می تواند بدزدد؟ «دل جوان منتظر امام زمان، هم كجی ها را می شناسد - چون با زمانه ی غافل از امام معصوم آشتی نکرده و به آن تن نمی دهد - و هم خود را عضو فعال مدیریت بزرگ الهی برای حاکمیت حق در متن تاریخ می شناسد و خود را در چنین اردوگاهی حس می کند». 💠 این حرف نباید فقط در یک قالب احساساتی برای ما مطرح باشد. اول باید وجود امام زمان (عج) ثابت شود و بعد چگونگی وجود و حضور او در هستی بررسی شود. تنها با شعار دادن، چیزی حل نمی شود. دعای ندبه، فرهنگ عده ای است که بود امام را می شناسند و حس شان ارتباط با امام است. «انسانی که احساس حضور در اردوگاه حاکمیت حق، در نهایت تاریخ را داشته باشد، این انسان هم اکنون خودش یک اَبَرمرد است. او خودش را سرباز آن کسی می داند که عصاره همه رهبری های باشکوه و حق گرای تاریخ است». 💠 برخی از جوانان را شما می بینید در این احوالات هستند. در چهره شان شكوه رهبری الهی با همه کبریایی اش نمایان است. مسلما سرباز چنین کسی که عصاره همه پیامبران و اولیاء است، خودش ابرمرد است. آیا چنین سربازی همان اراده مصمم و زلالی نیست که چون پاره های فولاد تیز و برنده است؟ و لذا روی این جمله باید فکر شود که: «در دوران غيبت - وقتی که امام معصوم حاکم نیست - هر کس، به غير از منتظران واقعی، یا زبون و منفعل و ستم پذیر است و یا ستمگر.» 💠 چه ریگان باشد چه بوش باشد چه ملاعمر و چه هركس دیگر. هر کس که به چیزی پایین تر از برترها، خودش را مشغول کرده باشد نمی تواند ستمگر و یا ستم پذیر نباشد، و مسئله ولایت فقیه و نظام اسلامی بر اساس همین عقيده بحمدالله به وجود آمده که لااقل حالا که خود امام معصوم حاضر و حاکم نیست، فكر ائمه (سلام الله عليهم) توسط کارشناس آگاه به احاديث آن عزیزان یعنی فقیه، در جامعه جاری باشد و انتظار، از این طریق معنی عملی به خود بگیرد. 📚 منبع: کتاب فلسفه حضور تاریخی حضرت حجت از اصغر طاهرزاده 🆔 @Marefate_Mahdavi