eitaa logo
「شَهیدِگُمنام」🇮🇷
4.1هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
405 ویدیو
1 فایل
پِلاک را از گَردنت دَرآوردی گُفت: از کُجا تو را بِشناسَند..؟! گُفتی: آنکه باید بِشناسد،میشِناسَد... :)🌿 🎈۱۳۹۸/۲/۵ 🌱| 4.1k→4.2k کانالمون در تلگرام... :)💖 Telegram.me/martyr_314 پل ارتباطی ما با شما... :)🌱 @
مشاهده در ایتا
دانلود
ناسلامتی می خواست به ما التماس دعا بگوید. نمی دانم، شاید هم می دید بیش از این بار ما نـیست و تیپمان به این حرف ها نمی خورد که آن حرف ها را نثارمان می کرد. آخر مراسم بود؛موقع استغاثه و التماس دعا. هرکسی از بغل دستیش می خواست که برای او هم از خدا طلب عفو و بخشش کند؛ با عباراتی نظیر: "اگر رفتی تو حال، اگر سیمت وصل شد، اگر قبول شدی، خودت را گم نکنی! فقیرفقرا را فراموش نکنی! " و از این حرفها. او هم یک نگاه این طرف و آن طرف کرد و آهسته در گوش من گفت : "تو را خدا اگر مرغ دلت پرید…از مـن مـی شنوی بالش را قیچی کن و یک لنگه کـفش هـم ببند به پایش تا از اینجا تکان نخورد… " و ما را حسابی از خودمان ناامید کرد.😅 🌱|@martyr_314
ام القصر که بودیم بعثی ها گاهی بی اندازه خمپاره ۶۰ می زدند؛ آنقدر که ما دیگر به ام القصر می گفتیم «ام الشـصت»! خمپاره شـصت هـم خیلی اسم داشت، مثل: عزرائیل، نامرد و… یک اسمش هم خمپاره جیبی بود. خمپاره ای که مثل کتاب های قطع جیبی و پالتویی راحت می رفت تو جیب اورکت یا شلوارهای کره ای. اما جیب قبای برادران روحانی که رزمی تبلیغی می آمدند جـبهه، یک چـیز دیگری بود.درست قالب خمپاره بود؛😎 البته نه یکی! فکر می کنم با اندکی گذشت راحت می شد چند تایش را آنجا جاسازی کرد. 😂 این بود که تا باران خمپاره شصت باریدن می گرفت، هرکجا که چـشممان بـه حـاج آقا می افتاد ، می گفتیم: حاج آقا در جیبت را بگیر نره توش.😯 و حاج آقا می خندید و می گفت:راه دوری نـمیره. هرچه از دوست رسد نیکوست.😅 🌱|@martyr_314
نمی دانم چکار کرده بودند کـه فرمانده شان بعد از کلی صغری وکبری چیدن و منبر رفـتن داشت می گفت: برادرا! دیگه تکرار نشه. یکی از آن برادرها با صدای بلند پرسید: حاجی اگه تکرار بشه چی میشه؟ و حاجی کـه لا بد تصور می کردند الان است که از کوره در برود جواب داد: هـیچی؛ با ایـن دفعه می‌شه دو دفعه!🤣🤣🤣 🌱|@martyr_314
نزدیک اذان صبح بود.توی جلسه هر طرحی برای تصرف تپه می دادیم به نتیجه نمی رسید. ابراهیم رفت نزدیک تپه، رو به قبله ایستاد و با صدای بلند اذان گفت. هر چه گفتیم:"نگو! می زننت!" فایده ای نداشت.آخرای اذان بود که تیر به گلویش خورد و او را مجروح کرد. هوا که روشن شد هیجده عراقی به سمت ما آمدند و تسلیم شدند. فرمانده آن ها هم بود؛ در حین بازجویی گفت:" آن هایی را که نمی خواستند تسلیم شوند، فرستادم عقب؛ پشت تپه هیچ کس نیست". پرسیدم:چرا؟ گفت:" به ما گفته بودند شما مجوس و آتش پرستید و برای حفظ اسلام باید به ایران حمله کنیم.باور کنیم ما هم مثل شما شیعه هستیم؛ وقتی می دیدیم فرماندهان عراقی مشروب می خورند و اهل نماز نیستند؛ در جنگیدن با شما تردید می کردیم.اما امروز صبح وقتی صدای اذان رزمنده شما رو شنیدم که با صدای بلند نام امیرالمومنین _علیه السلام_ رو آورد، با خودم گفتم:داری با برادرای خودت می جنگی؛نکنه مثل ماجرای کربلا...". دیگه گریه امان صحبت به او نداد . دقایقی بعد ادامه داد:"برای همین تصمیم گرفتم تسلیم بشم و بار گناهم رو سنگین تر نکنم، حالا خواهش می کنم بگو موذن زنده است یا نه؟" گفتم:"آره زنده است". تمام هیجده اسیر عراقی آمدند و دست ابراهیم رو بوسیدند 🌱|@martyr_314
گاهی حسودیمان می شد از اینکه بعضی اینقدر خوشخواب بودند،سرشان را نگذاشته روی زمین انگار هفتاد سال بود که خوابیده اند وتا دلت بخواهد خواب سنگین بودند. ما هم اذیتشان می کردیم.😜 دست خودمان نبود، کافی بود مثلا لنگه دمپایی یا پوتین هایمان سر جایش نباشد،دیگر معطّل نمی کردیم صاف می رفتیم بالا سر این جوانان خوشخواب 😏:"برادر،برادر!" دیگر خودشان از حفظ بودند.هنوز نپرسیده ایم :"پوتین ما را ندیدی؟" با عصبانیت می گفتند :"به پسر پیغمبر ندیدم."😡 ودوباره خُروپُفشان بلند می شد. اما این همه ماجرا نبود، چند دقیقه بعد دوباره :"برادر برادر !"😜 بلند می شد این دفعه می نشست :"برادر و زهرمار دیگر چه شده ؟"😤 جواب می شنیدند :"هیچی بخواب خواستم بگویم پوتینم پیدا شد!!"😂😂😂 🌱|@martyr_314
آتش بازي دشمن كه تمام شد و گرد و غبارها فرو نشست، طبق معمول بلند شديم ببينيم تيرو تركش دشمن دامن كدام نازنين را گرفته. از هر طرف صداي آه و ناله و فرياد كمك كمك بچه ها بلند بود و امدادگان دنبال برادراني بودند كه حالشان وخيم تر بود. بين كساني كه حسابي مجروح شده بودند چشممان افتاد به يكي از برادران گروهان كه وقتي سرپا و سركيف بود شمر هم جلودارش نبود؛😕 از همان ها كه اگر بگويي «زلزله» بيراه نگفتي😁 جالب اينكه هيچ كس باورش نمي شد كه او هم روزي زخمي شود و تير و تركش به بدنش كارگر بيفتد. توي همان وضعيت كه همه نگران بودند يكي از هم تيپي هاي خودش سربه سرش مي گذاشت كه: «چي شده؟ چي خوردي؟😳 كجايت خورده؟» او كه لابد مي دانست مي خواهد اذيتش كند چيزي نمي گفت. اما وقتي كه ديد دست بردار نيست با تبسم معني داري گفت: ☺️ «تركش خوره ام.» 😣 حال اين دوستمان هي مي زد به پشتش كه: تف كن! تف كن! معده ات درد مي گيره.😅😂 🌱|@martyr_314
صحبت ازشهادت وجدایی بود واین که بعضی ازجنازه هازیرآتش می مانندو یابه نحوی شهیدمی شوند که قابل شناسایی نیستند.هرکس ازخودش نشانه ای می دادتا شناسایی جنازه ممکن باشد.یکی می گفت:"دست راست من این انگشتری است" دیگری می گفت:"من تسبیحم رادورگردنم می اندازم" نشانه ای که یکی ازبچه ها داد برای مابسیارجالب بود.او می گفت:"من درخواب خُروپُف می کنم، پس اگر شهیدی را دیدید که خُروپُف می کند شک نکنید که خودم هستم"😜 🌱|@martyr_314
شما به عنوان یکی از فرماندهان خط شکن نظرتان درباره عملیات کربلای یک چه بود؟ - محشر بود، محشر! راجع به امدادهای غیبی چه نظری دارید؟ - من فقط امدادگران غیر غیبی را می شناسم که امدادگری شان به درد خودشان می خورد. چه پیامی برای امت شهید پرور ما دارید؟ - من پیامی ندارم و کوچکتر از آن هستم که پیام بدهم، اما اگر کسی پیام انقلاب را می خواهد می تواند به کتابفروشیهای سپاه مراجعه کند.😂😂 🌱|@martyr_314
ناز و غمزه امدادگر جماعت هم دیدنی بود و كشیدنی. اما به قول خودشان پزشك نه امدادگر!‌ چقدر ما بسیجیها مهم بودیم كه شبهای عملیات پزشك همراه داشتیم!‌ چه اندازه هم این دكترها نگران حال ما بودند! آنها می گفتند: نترسید بروید جلو ما پشت سرتان هستیم فقط سعی كنید تیر و تركش را از جایی بخورید كه زخمتان قابل بستن و پانسمان كردن باشد.😅 ما از فرط علاقه به آنها اطمینان می دادیم كه روشی پیش بگیریم كه به شهادت یا اسارت منتهی بشود و اگر جزییاتش را می خواستند بدانند در توضیح آن می گفتیم: نمی خواهیم با قتل نفس بار شما را سنگین كنیم یا وسیله آموزش و كارورزیتان باشیم.☺️ 🌱|@martyr_314
نوبت به همرزم بسیجی ما رسید، خبرنگار میکروفن را گرفت جلو دهانش و گفت: خودتان را معرفی کنید و اگر خاطره ای، پیامی، حرفی دارید بفرمایید. او بدون مقدمه صدایش را بلند کرد و گفت: شما را به خدا بگویید این کاغذ دور کمپوتها را از قوطی جدا نکنند، اخر ما نباید بدانیم چه می خوریم؟ آلبالو می خواهیم رب گوجه فرنگی در می آید. رب گوجه فرنگی می خواهیم کمپوت گلابی است. آخر ما چه خاکی به سرمان بریزیم.🙄 به این امت شهید پرور بگویید شما که می فرستید درست بفرستید. اینقدر ما را حرص و جوش ندهید😅😂 🌱|@martyr_314
ماسک و سایر وسایل آموزش را آماده کردند. بحث بمبهای شیمیایی بود. کنایه سرعت منطقه را آلوده می کند و باعث کشتار جمعی می شود. مربی توضیح می داد که روی بلندی بروید، پارچه خیس جلو بینی بگیرید. آتش روشن کنید و از این قبیل تذکرات. بعد اضافه کرد: به هیچ وجه از آبهای آشامیدنی آلوده و سمی استفاده نکنید. حرف که به اینجا رسید یکی از برادران سیگاری دسته گفت: اگر آب رابجوشانیم و با آن چای درست کنیم چطور؟ عیبی ندارد؟ همه خندیدند و او جواب داد: برای چایی عیب ندارد، حتی می توانید نجوشانید.😂😅 🌱|@martyr_314
شب عملیات موقع حلالیت طلبیدن،یکی از فرماندهان آمده بود وداع کند.خیلی جدی به بچه ها می گفت: «خب،برادرا! اگر در این مدت از ما بدی دیده اند(بعد از مکثی)حقشان بوده و اگر خوبی دیده اند،حتماً اشتباهی رخ داده است.»😁😁 بعضی ها هم می گفتند:«اگر ما را ندیدید عینک بزنید.»😂😂😂 کتاب فرهنگ جبهه (شوخی طبعی ها)جلد 1،صفحه59 🌱|@martyr_314