#یه_تیکه_کتاب آدم گاهی خودش را در مکانی جا می‌گذارد. توی قلب کسی. توی یک قهوه‌خانه. توی آخرین ملاقات. توی یک حرف یا یک کلمه. بچه که بود و گاهی قمقمه‌ی آب یا چتر رنگی‌اش را توی مدرسه جا می‌گذاشت مادرش به شوخی می‌گفت: چه‌طور شد خودت رو جا نذاشتی! او خنده‌اش می‌گرفت. مگر امکان دارد آدم خودش را جایی جا بگذارد؟ حالا بزرگ شده و قد کشیده بود و خودش را جا گذاشته بود توی آخرین دیدار با سلما. تو قلب او! #صفر_مطلق #معصومه_باقری 💫💥💫💥💫 @MatnhayZiba12🦋

#یه_تیکه_کتاب آدم گاهی خودش را در مکانی جا می‌گذارد. توی قلب کسی. توی یک قهوه‌خانه. توی آخرین ملاقات. توی یک حرف یا یک کلمه. بچه که بود و گاهی قمقمه‌ی آب یا چتر رنگی‌اش را توی مدرسه جا می‌گذاشت مادرش به شوخی می‌گفت: چه‌طور شد خودت رو جا نذاشتی! او خنده‌اش می‌گرفت. مگر امکان دارد آدم خودش را جایی جا بگذارد؟ حالا بزرگ شده و قد کشیده بود و خودش را جا گذاشته بود توی آخرین دیدار با سلما. تو قلب او! #صفر_مطلق #معصومه_باقری 🍃🌼🍃🌸🍃 @MatnhayZiba12🦋