در زیر ِ بار منّت پرتـو نمیرویم دانسته‌ایم قدر شب تـار ِ خویش را . . ‌ | صائب‌تبریزی |

فاقد ِ رمق *

شما یادتون نمیاد ، یه وقتی قبل تر از این اونقدر اینجا از همه‌چی حرف میزدم که گاهی خودم کلافه میشدم ، در آخر هم وقت کم میووردم واسه تعریف کردن همه‌ی روایات . . واقعاً نمیفهمم چه حکمتیه که دیگه مثل سابق حرفی واسه گفتن ندارم ! متروکات که همون متروکاته زندگی که همون زندگیه آذین که همون .. نه این آخری رو مطمئن نیستم (: -

این سکوت اصلاً باب مِیلم نیست

. . .

خر ِ درونم هی داره جفتک میندازه که اینجارو حذف کن

این بود اون تابستونی که میخواستیم آیا ؟ این بود آرمان‌های ما ؟ 🦦

شتر تو این هوا دَووم نمیاره بعد ما همچنان داریم چایی میخوریم ، زندگی زیباست ((:

فقط یه مادر میتونه ساعت شیش و نیم صبح طوری از خواب بیدارت کنه که فکر کنی ساعت دوازدهه ، همه معطل تواَن ، جنگ شده ، آدم خوارا حمله کردن ، از آسمون سنگ باریده و تو خواب موندی .

یا شاید هم میدونست که بیدار کردن من طور دیگه‌ای ممکن نیست 😂.

هیچ عکسی ، تأکید میکنم - هیچ عکسی - نداریم که همه‌ی افراد داخل عکس حواسشون به دوربین باشه و عین بچه‌ی آدمیزاد یجا وایساده باشن . وَ به جاش ؛ من داخل تموم عکس ها ، خنده‌های از ته ِ ته ِ دل و چهره‌های واقعی ، بدون ژستای خشک و ساختگی‌شون رو می‌بینم واقعاً حس خوبی بهم میدن (((: ‌ ـ ـ [ 1/4/17 ] , 15 : 16

_