.

به تو برمیگردم ؛ دَر نگشا ، آغوش باز کن !

ولی هرچقدر هم تُند بتازونی بلاخره تهش یجایی خسته میشی .. من الان همونم ؛

که پامو گذاشتم رو گاز وُ از کنارت رد شدم وَ الان که برگشتم بُریدم از همه غیر از خودت

کلمه‌ی دیگه‌ای جُز خستگی واسه حالم نمیتونم پیدا کنم .. نه صبر کن ، پشیمونی‌اَم میشه اسمشو گذاشت یا شایدم روسیاهی صداش بزنم هرچی که هست مزه‌ی لیموی تلخ شده میده از همونایی که دیر بهشون رسیدی‌و شیرینیش‌و واسه همیشه از دست دادی ؛

ولی تو که لیمو شیرین نیستی ، مگه نه ؟ تو رو که واسه همیشه از دست ندادم ؛ دادم ؟!

فقط میشه یه خواهش داشته باشم ؟ میشه آروم سرتو بیاری پایین .. تا درِ گوشِت بگم چقدر دلم واست تنگ شده ؟

حالا که برگشتم ؛ تو بغلت راهَم میدی ؟ خُدا جونم ؟ (:

آغوش باز کن . . 💙؛

از لحاظ ِ روحی ؟ اجازه بدی بیام اینطوری تو صحنت پرواز کنم ؛

بلاخره یه روز همه‌چیو وِل میکنم‌ میرم مشهد !

اینکه دلتنگِ تواَم اِقرار میخواهد مَگر ؟