🔴تلویزیون را چه کسی اداره می‌کند؟ 🔹🔸احتمالا شما هم در این روزها هر شبکه ای می‌زنید با برنامه‌ای مواجه می‌شوید که با تبلیغ یک کالا، یک اپلیکیشن، یک موسسه یا بانک و... همراه است. اسپانسرها تلویزیون را اشغال کرده‌اند. آنها سفارش می‌دهند، طراحی می‌کنند، مهمان و مجری می‌آورند، جایزه می‌دهند و در یک‌کلام روی سبیل شاه نقاره می‌زنند. در واقع این آنها هستند که مدیر رسانه بوده و متناسب با ذائقه مخاطبان با سرعت در حال مبتذل کردن فرم و محتوا هستند. ♦️اسپانسرها دستمزدها و هزینه ساخت در رسانه را بحران زده کرده اند. به طور مثال در شبکه سه به یک استار سینمایی برای هر برنامه‌ی یکساعته، ۴۵ میلیون تومان دستمزد می‌دهند و همان وقت از قِبل او چند برابرش را به جیب می‌زنند. هیچ مدیری حتی اگر بخواهد نمی‌تواند در مقابل این روال نابودکننده مقاومت کند. چون این خواست سازمان صدا و سیماست که هزینه اداره خودش را از دست پولدارها گدایی کند. مدیران برای اثبات کفایت و توانمندی خود در جذب اسپانسر رقابت می‌کنند و در این مسابقه مبتذل، شبکه سه و نسیم پیشتازند. ♦️اینکه آلودگی مالی ناشی از حضور اسپانسرها چقدر دامان مدیران و برنامه سازان را گرفته بخش ناگفته و مبهم این ماجراست ولی شنیده‌ها حاکی است برخی از دست اندرکاران برنامه‌ها حتی به اندازه درآمد رسمی شان طبق قرارداد، به طور غیررسمی از اسپانسرها هدیه می‌گیرند. بسیاری از تهیه‌کنندگان سنت حرفه‌ای خود در طراحی محتوا و فرم برنامه را رها کرده‌اند و به کارچاق کن‌ها و دلالان جذب اسپانسر تبدیل شده‌اند. ♦️فرجام این فاجعه چیزی نیست جز ابتذال محض تلویزیون در آینده نزدیک. ✍️ #وحید_یامین_پور ❣ @Mattla_eshgh

#جلوه_فروشی و وسوسه ی #خودنمایی 🍃عکس سلفی، آوردن "خود" از حاشیه است به کانون توجه؛ هم توجه خود و هم دیگران. افراد هر قدر بیشتر بی مایه می شوند بیشتر "خود" را به رخ می کشند. یکی از تجلیات این فردگرایی سوبژکتیویستی در "خودنمایی اجتماعی" و "تن نمایی " است صفحه ی شخصی هر فرد در اینستاگرام پرده برداری تصویری از ابعاد متکثر و پاره پاره ی ذهن و بیرون آوردن هر کس از بعد مخفی و باطنی وجودش به عالم تظاهر و ابراز است و در این میان حضور تصویری عفیفانه ی زنان و دختران در اینستاگرام مساله ی متناقض نمای دیگری است. آنها هم خود را می پوشانند و هم به رخ می کشند. نمایش شیودی پوشش نوعی اَبزار اِبراز هویت است. از طرفی باید پوشش و حیا و عفاف به عنوان یک هویت به چشم آید و چشم پرکن باشد و از طرفی باید مصداق عفاف و حجاب باشد و این همان پارادوکس تصویری شدن زنان محجبه است. وسوسه ی خودنمایی اینستاگرام ابتدا زنان مومنه را در «لانگ شات» قرار می دهد و آرام آرام به چشم بیننده نزدیک می کند. خاصیت جلوه فروشی اینستاگرام بتدریج بر دختران غلبه می کند و کشف حجابی تدریجی رخ می دهد چراکه اساسا اینستاگرام دنیای جلوه فروشی و اشتراک گذاری همه ی ابعاد یک زندگی هرجایی و دم دستی است؛ قرار دادن همه ی پستو در ویترین؛ حتی اگر شهروند این شهر رویایی بخواهد از معنوی ترین حالات خود تصویرسازی کند درواقع چه اتفاقی می افتد؟ به نمایش گذاشتن نفسانی احوالی که نمایشی نیست. چیزی مانند «تظاهر به اخلاص» یا «نمایش عفاف»! این متن درباره زنان به ظاهر محجبه ایست که صفحات شان را با خودنمایی و عشوه گری پر کرده اند. معتقدم رفتار ضد حجاب از محجبه ها خطرناکتر از بی حجاب هاست. #وحید_یامین_پور ‌❣ @Mattla_eshgh