#نهروانیان 🔹جهالت و حماقت خوارج 👈 در متن قرارداد امیرمومنان على(ع) آمده بود که اگر حکمین برخلاف قرآن و سنت پیامبر(ص) داورى کردند امام(ع) در موضع نخست خود باقى خواهد بود: 🔹کتاب خدا از آغاز تا پایانش نزد ماست ما برآنیم که همان را زنده بداریم که قرآن زنده نگاه داشته و بمیرانیم همان را که قرآن میرانده است اگر دو حکم در این زمینه از قرآن سخنى گفتند پیروى مى کنیم و اگر از قرآن نیافتند سنت مورد قبول طرفین محور است. ولى در ماجراى حکمیت عمروعاص خیانت کرد و حکم به عدل نشد امیرمومنان على(ع) تصمیم جدى بر مقابله با معاویه و خشکاندن ریشه این شجره خبیثه برآمد, امام على(ع) در این زمینه مى فرماید: ما پیش از آن که این رإى داده و حکم جائرانه را صادر کنند با آنها شرط کرده بودیم که به عدل حکم کنند و به حق عمل نمایند بنابراین هنگامى که این دو نفر از راه حق منحرف گردیدند و حکم غیرصحیحى عکس حکم خداوند را صادر کردند, حجت در اختیار ما و براى ماست (بنابراین نظر آنها براى ما هیچ اثرى ندارد زیرا آنها با شرط مخالفت کردند.) در همین حال که حضرت آماده نبرد با معاویه مى شد, ناگاه خبر وحشتناکى منتشر شد که خوارج نهروان با وضع فجیعى عبدالله بن خباب بن ارت و همسرش را به جرم وفادارى به امیرمومنان على(ع) کشته اند. این جنایت سبب شد که امیرمومنان به مقابله با شجره خبیثه جهالت و رذالت خوارج برآمده به سوى نهروان حرکت کرده با آنان بجنگد و این خواست عمومى اصحاب امام على(ع) بود. داستان عبدالله بن خباب که او از یاران با وفاى امام على(ع) و پدرش از وفاداران به نبى اکرم(ص) بود چنین است: وقتى خوارج با او روبرو شدند گفتند تو کیستى؟ گفت: بنده خدا! گفتند: نظر تو درباره على(ع) چیست؟ گفت: او امیرمومنان و نخستین مومن به رسول خداست. گفتند: اسم تو چیست؟ گفت: عبدالله بن خباب بن ارت! گفتند: پدر تو همان صحابى پیامبر است؟ گفت: آرى. گفتند: تو را ناراحت کردیم؟ گفت: آرى. گفتند: حدیثى که پدرت از پیامبر(ص) شنیده براى ما نقل کن! گفت: پدرم نقل کرد که پس از من فتنه اى رخ مى دهد که قلب مومن در آن مى میرد, نشستن در آن بهتر از ایستادن است, ایستادن بهتر از راه رفتن است و راه رفتن بهتر از دویدن است, اگر آن زمان را درک کردى, شهادت را بجان بخر. در نقلى دیگر آمده است که ویژگى این فتنه آن است شب را با ایمان مى خوابد صبح کافر مى شود, یا صبح کافر است , شب مومن مى شود. آنگاه نظر او را در رابطه با ابوبکر و عمر و عثمان پرسیدند جواب داد. سپس گفتند: نظرت در رابطه با امام على(ع) قبل از تحکیم و بعد آن چیست؟ او گفت: 🔹 آگاهى او نسبت به خداوند از شما بیشتر بوده و دفاعش از دین بیش از شماست و بصیرتش از شما عمیق تر است. به او گفتند تو هواپرستى! و به نام مردان مى نگرى نه رفتارشان! به خدا قسم تو را به گونه اى مى کشیم که تاکنون کسى را چنان نکشته ایم پس فورا دست وپاى او را بستند و همراه زن باردارش به زیر نخلى آوردند. سپس او را به کنار نهر آورده و بسان گوسفند سر بریدند, سپس سراغ همسرش آمده آن زن مظلومه گفت من یک زنم آیا از خدا پروا نمى کنید؟ به او هم رحم نکرده شکم او را دریدند و جنین او را سر بریدند, به این هم اکتفا نکرده سه زن دیگر را که یکى از آن صحابیه, و نامش ام سنان بود!! #ادامه مطلب را بخوانید👇👇👇👇