⭕️عدالتخواهی اجتماعی یا جلوه فروشی فردی ؟
🔺امام حسین می گوید من آنارشیست نیستم. من یاغی نیستم. حرکت من مبنا دارد. روش دارد. منطق دارد. مرحله بندی دارد و ... و ... و. من یک آدم العیاذ بالله لات دنبال نام نیستم.
🔺این فحش را فلانی داد پس من یک دانه بالاترش را بدهم. امروز با چه می توانم چشمها را بیشتر خیره بکنم و توجه ها را به خودم جلب بکنم؟!
راه عدالت اجتماعی از جلوه فروشی های فردی نمی گذرد.
🔺اخیرا یک نوع عدالت اجتماعی جالبی دارد طراحی می شود: عدالت اجتماعیِ فردمحور. ا گر عدالت اجتماعی است، پس اول باید اجتماع اصل باشد. آن حرکت، آن جریان، آن قیام فراگیر به سمت قسط، باید اصل باشد. بعد نگاه می کنیم و می بینیم نه. این من هستم که اصل هستم! ا گر حرکت جوری طراحی بشود که فراگیر بشود، " لیقوم الناس" بشود " من" گم می شوم!
🔺آن وقت دیگر شاید با شعارِ عدالت نشود سری توی سرها در آورد !یا این سؤال بدی که امشب شد. آقا چرا ما متمایز از بقیه نیستیم؟ چرا دیگر ما به اندازه کافی ممتاز از بقیه نیستیم؟ هدف اصلی این است که از دیگران ممتاز باشیم!!
🔺آقای جلیلی، دست زیاد شده و دیگر عدالت خز شده! ما نه برای این که به هدف نزدیک بشویم بلکه برای اینکه ممتاز و متمایز بشویم بگوییم مثلا آزادی یا .... . بعضی می گویند به جای این که کم کاری هایمان رابه یادبیاوریم و خودمان را متهم کنیم بیاییم هدف و مبنا و ادبیاتمان را متهم کنیم! بیاییم مبانی و خاستگاهمان را زیر سوال ببریم و عوض کنیم. در حالی که راه درست این است: ربنا اغفرلنا ذنوبنا و اسرافنا فی امرنا و ثبت اقدامنا و انصرنا
✍️ #استاد_وحید_جلیلی