🔹مناسب‌ترین منظری که می‌تواند بُعد اجتماعی و فرافردی #جنایت_نجفی را تبیین کند منظر «استحالۀ بخشی از طبقۀ مدیران جمهوری اسلامی» است. زمینه‌ها، عوامل و پیامدهای استحالۀ فکری، فرهنگی و اخلاقی دسته‌ای از مدیران کشور که در چاه اشرافیت سیاسی و اقتصادی فروافتادند و دچار طغیان و سقوط شدند، در این منظر مورد توجه است.طغیانی که با نهادینه‌شدن خصلت‌های طبقاتی در آنها شروع شد و با سقوط اخلاق فردی ادامه یافت. 🔺آیا این استحاله، طبقه‌شدگی و اشرافیت منحصر به یک قبیلۀ سیاسی‌ست؟ قطعاً نه. (بعضا افرادی در)هر دو قبیلۀ بزرگ، همزمان و همگام و دست‌دردست هم وارد لجن‌زار اشرافیت شدند... . . . 🔹در این جمهوری، هرکس آجری روی آجر اشرافیت گذاشته، کم یا زیاد، دچار طغیان شده و دامنش به فحشای اقتصادی و اخلاقی آلوده شده است..(چه اصوالگرا و چه اصلاحطلب)امام(ره) می‌فرمود «خود کاخ‌نشینی، خوی کاخ‌نشینی را هم با خود می‌آورَد». کاخ‌نشینی در جمهوری اسلامی، عاقبت‌بخیری ندارد. چرا؟ چون بر پُشته‌های مستضعفین و بیچارگان بنا می‌شود. خلاصه ای از یادداشت ✍روح الله رشیدی