🎥 ما نگران محرممون هستیم 🎧 #حجت_الاسلام_کاشانی #اللهم_ارزقنا_کربلا_بحق_الحسین_ع #عشاق_الحسین_محب_الحسین_ع

🔴همسرداری در سیره حضرت زهرا(س) اظهار محبت و احترام به همسر 💖 زهرا به گونه‌های مختلف به بیان محبت و احترام نسبت به همسرش می‌پرداخت. از جمله در محضر پدرش، حضرت علی(ع) را بهترین یاور و همسر می‌خواند. 📚بحارالانوار،ج43،ص117 آراستگی برای همسر 💖زهرا برای همسرش، از نوع خاصی عطر و مشک استفاده می‌کردند.(امالی طوسی، ص41) پرهیز از ناراحت کردن همسر 💖 مولا علی می‌فرماید:«فاطمه هیچگاه مرا ناراحت نکرده و از درخواستم سرپیچی ننمود» و «من هم هیچگاه او را خشمگین نکرده و به کاری وادارش نکردم.» 📚مناقب خوارزمی، ص353 تحمل مشکلات اقتصادی 💖مشکل اقتصادی از ویژگی‌های صدر اسلام و به ویژه خانواده فاطمه بود.(طبقات ابن سعد،ج8،ص25)حتی برخی زنان قریش به خاطر ازدواج با مردی فقیر، به ایشان طعنه می‌زدند.(ارشاد مفید،ج1،ص36) اما هیچگاه گلایه‌ای نداشتند و با نخ‌ریسی برای دیگران به اقتصاد خانواده کمک هم می‌کردند. 📚امالی صدوق،ص329

توصیه جالب حجت‌الاسلام مومنی برای هیئتی‌ها 🔹اگر خدای نخواسته پدر و مادر فردی به رحمت خدا رفته است بر سر مزار او حاضر شده، یک زیارت عاشورا و یک روزه بخواند و در آنجا پیراهن مشکی را به تن کند و از آنها بخواهد که برایش دعا کنند که خداوند متعال محرم خوبی را برای او رقم بزند.

✔قرارهرشبمون:) الهی عظم البلا 🤲

🏴🏴عن مولاناالامام الرضا عليه السلام: 🏴فَعَلى مِثلِ الحُسَينِ فَليَبكِ الباكونَ ؛ فإنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ . ··· 🏴كانَ أبي عليه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكا ، 🏴و كانَتِ الكَآبَةُ تَغلِبُ عَلَيهِ حَتّى تَمضِيَ عَشرَةُ أيّامٍ ، 🏴فإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائهِ ، 🏴و يَقولُ: هُوَ اليَومُ الَّذي قُتِلَ فيهِ الحُسَينُ عليه السلام . 🏴مولاناامام رضا عليه السلام: بر كسى چون حسين بايد كه گريندگان بگريند؛ 🏴زيرا كه گريستن بر او گناهان بزرگ را مى زدايد. ··· 🏴چون ماه محرّم مى رسيد كسى پدرم عليه السلام را خندان نمى ديد. 🏴غم و اندوه بر او چيره بود تا آن كه ده روز مى گذشت. 🏴روز دهم روز سوگوارى و اندوه و گريه او بود و مى فرمود: 🏴اين روزى است كه حسين عليه السلام در آن كشته شد. وسائل الشيعة : 10/394/8. 🏴🏴🏴🏴🏴

السَّلامُ عَلَيْكَ يا أَبا عَبْدِ اللهِ وَعَلَىٰ الأَرواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ، عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللهِ أَبَداً ما بَقِيتُ، وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكُمْ، السَّلامُ عَلَىٰ الحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَوْلادِ الحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَصْحابِ الحُسَيْنِ

تميز كردن كفش عزاداران روضه آيت‌الله قاضي: ايشان در مجلس روضه بسيار مؤدب و با احترام مي‌نشست و در پايان مراسم، كفش حاضران را رديف كرده، آماده پوشيدن مي‌نمود و چه‌بسا آن‌ها را گردگيري مي‌كرد. مي‌فرمودند: من كفش حاضران در مجلس روضه اباعبدالله را تميز مي‌كنم تا ملائك حاضر در اين مجلس گواهي دهند به آن‌چه در باطن من مي‌گذرد كه جز خداي متعال، كسي از آن اطلاع ندارد. پاي سماور آيت‌الله غروي اصفهاني: آيت‌الله بهجت درباره روضه هفتگي استادشان مي‌گفتند: مرحوم غروي در اين روضه، مقيد بود كه خود پاي سماور بنشيند و خود او همه كفش‌ها را جفت كند. شاهدان گريه علامه طباطبايي: ايشان در مجلس روضه‌اي كه سيدي در محله گذر خان قم تشكيل مي‌داد شركت مي‌نمود، یک‌بار قسمتي از منزل آن سيد، نوسازي شده بود و علامه در همان قسمت نشسته بودند. در آن هنگام مي‌پرسند: چه مدت است كه در اين‌جا مجلس عزاداري برپاست؟ گفته بودند: بيش از چهل سال. مرحوم علامه از آن قسمت نوسازي شده، برخاستند و به قسمت قديمي خانه رفتند و فرمودند «اين آجرهايي كه چهل سال شاهد گريه بر امام حسين(ع) بودند، قداستي دارند كه انسان به اين‌ها هم تبرك مي‌جويد.» با پاي برهنه آيت‌الله سید عبدالکریم كشميري در روز عاشورا بسیار مضطرب و بي‌قرار بود؛ با حالت خاص از خانه با پاي برهنه و گِل بر سر ماليده بيرون مي‌آمد، اگر كسي روضه مي‌خواند اشك مي‌ريخت و منقلب بود و آرام و قرار نداشت. مي‌رفت كنار حرم حضرت معصومه(س) كنار دسته‌هاي عزاداري و تا آخر شب همان‌جا كنار حرم به گنبد نگاه مي‌كرد و در حال خود بود و اشك مي‌ريخت. کاش يك روضه‌خوان بودم علامه طباطبايي: يك‌بار، شخصي محضر علامه رسيده بود، اما ايشان را نمي‌شناخت و به‌همين سبب، سخنان ناپسندي گفته بود. وقتي فهميد شخصي، كه روبه‌روي او نشسته علامه طباطبايي است، اظهار شرمندگي و عذرخواهي كرد و به ايشان گفت: من گمان نمي‌كردم كه شما حضرت علامه طباطبايي باشيد و از ظاهرتان اين‌گونه تصور كردم كه يك روضه‌خوان هستيد. علامه فرمود: «ای کاش بنده يك مرثيه‌خوان حضرت سیدالشهدا(ع) بودم، همه سال‌هايي كه سرگرم درس و بحث بوده‌ام با يك مرثيه‌خواني امام حسين برابري نمي‌كند.» اهميت روضه آخوند ملاعلي معصومي همداني: ايشان زماني كه در مسجد خود به منبر مي‌رفتند به ذكر مصائب بسيار اهميت مي‌دادند، روزي شخصي به ايشان عرض كرده بود اگر ذكر مصيبت را در منبر كم كنيد و ساير مطالب را بيش‌تر بفرماييد مردم زيادتر استفاده مي‌كنند. معظم‌له فرموده بود «از مطالب كم مي‌كنم و روضه را بيش‌تر مي‌خوانم.» آخرين توشه آیت‌الله‌العظمی حجت: روزي كه ايشان در حال احتضار قرار مي‌گيرند، به حاضران مي‌گويند: مقداري از تربت سیدالشهدا براي من بياوريد، مقداري تربت حاضر مي‌كنند، ايشان تربت را با آب حل مي‌كنند، ليوان را به دست مي‌گيرند و هنگامی‌که نزديك به لب مي‌آورند، مي‌گويند: «آخر زادي من الدنيا تربه الحسين(ع)؛ آخرين توشه من از دنيا تربت حسين(ع) است.» آن‌گاه آب را نوشيدند و شهادتين را بر زبان جاري نموده و درحالی‌که روبه‌قبله بودند به جوار رحمت حق پيوستند