❇️ نامه اى در جواب نامه معاويه
🔻و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية جوابا عن كتاب منه إليه.
🔻از نامه‌هاى امام عليه السلام كه در پاسخ «معاويه» نگاشته.
💎 وَ أَمَّا طَلَبُكَ إِلَيَّ اَلشَّامَ فَإِنِّي لَمْ أَكُنْ لِأُعْطِيَكَ اَلْيَوْمَ مَا مَنَعْتُكَ أَمْسِ.
🔸اما اين كه خواسته‌اى شام را به تو واگذارم! (آگاه باش) من چيزى را كه ديروز از تو منع كردم امروز به تو نخواهم بخشيد. (حكم الهى ديروز و امروز فرق نكرده)
💎 وَ أَمَّا قَوْلُكَ إِنَّ اَلْحَرْبَ قَدْ أَكَلَتِ اَلْعَرَبَ إِلاَّ حُشَاشَاتِ أَنْفُسٍ بَقِيَتْ أَلاَ وَ مَنْ أَكَلَهُ اَلْحَقُّ فَإِلَى اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ أَكَلَهُ اَلْبَاطِلُ فَإِلَى اَلنَّارِ.
🔸و اما اين كه نوشته‌اى جنگ همه عرب را جز اندكى به كام خود فرو برده بدان آن كس كه بر حق بوده جايگاهش بهشت است و آن كس كه براه باطل (در كام جنگ فرورفته) در آتش است.
💎 وَ أَمَّا اِسْتِوَاؤُنَا فِي اَلْحَرْبِ وَ اَلرِّجَالِ فَلَسْتَ بِأَمْضَى عَلَى اَلشَّكِّ مِنِّي عَلَى اَلْيَقِينِ وَ لَيْسَ أَهْلُ اَلشَّامِ بِأَحْرَصَ عَلَى اَلدُّنْيَا مِنْ أَهْلِ اَلْعِرَاقِ عَلَى اَلْآخِرَةِ.
🔸و اما اینکه ادعا کرده ای ما در جنگ و نفرات (از تمام جهات) یکسان هستیم، چنین نیست؛زیرا تو در شک (به مبانی اسلام) از من در یقین و ایمان (به آنها) فراتر نیستی و اهل شام بر دنیا از اهل عراق به آخرت حریص تر نیستند.
💎 وَ أَمَّا قَوْلُكَ إِنَّا بَنُو عَبْدِ مَنَافٍ فَكَذَلِكَ نَحْنُ وَ لَكِنْ لَيْسَ أُمَيَّةُ كَهَاشِمٍ وَ لاَ حَرْبٌ كَعَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ وَ لاَ أَبُو سُفْيَانَ كَأَبِي طَالِبٍ وَ لاَ اَلْمُهَاجِرُ كَالطَّلِيقِ وَ لاَ اَلصَّرِيحُ كَاللَّصِيقِ وَ لاَ اَلْمُحِقُّ كَالْمُبْطِلِ وَ لاَ اَلْمُؤْمِنُ كَالْمُدْغِلِ.
🔸و اما اين كه گفته‌اى: «ما همه فرزندان «عبد مناف» هستيم» بلى چنين است!
اما «اميه» چون «هاشم» و «حرب» چون «عبد المطلب» و «ابوسفيان» مانند «ابو طالب» نخواهند بود و هرگز مهاجران چون اسيران آزاد شده نيستند و فرزندان صحيح النسب چون منسوب به پدر و آنكه بر حق است چون كسى كه بر باطل است و مؤمن چون مفسد نخواهند بود.
💎 وَ لَبِئْسَ اَلْخَلْفُ خَلْفٌ يَتْبَعُ سَلَفاً هَوَى فِي نَارِ جَهَنَّمَ.
🔸و چه بدند آنها كه از پيشينيان خود كه در آتش‌اند تبعيت مى‌كنند.
💎 وَ فِي أَيْدِينَا بَعْدُ فَضْلُ اَلنُّبُوَّةِ اَلَّتِي أَذْلَلْنَا بِهَا اَلْعَزِيزَ وَ نَعَشْنَا بِهَا اَلذَّلِيلَ.
🔸از همه گذشته فضل و برترى نبوت در اختيار ما است كه با آن عزيزان را ذليل و ذليلان را عزيز و بلند مرتبه ساختيم.
💎 وَ لَمَّا أَدْخَلَ اَللَّهُ اَلْعَرَبَ فِي دِينِهِ أَفْوَاجاً وَ أَسْلَمَتْ لَهُ هَذِهِ اَلْأُمَّةُ طَوْعاً وَ كَرْهاً كُنْتُمْ مِمَّنْ دَخَلَ فِي اَلدِّينِ إِمَّا رَغْبَةً وَ إِمَّا رَهْبَةً عَلَى حِينَ فَازَ أَهْلُ اَلسَّبْقِ بِسَبْقِهِمْ وَ ذَهَبَ اَلْمُهَاجِرُونَ اَلْأَوَّلُونَ بِفَضْلِهِمْ.
🔸و هنگامى كه خدا عرب را فوج فوج به دين خود داخل ساخت و اين امت بهر حال اسلام را پذيرفت، شما از كسانى بوديد كه به اين دين داخل شديد (اما اين كار) يا براى دنيا بود و يا از ترس و اين موقعى بود كه سبقت گيرندگان سبقت جسته و مهاجران نخستين فضل و برترى خويش را يافته بودند.
💎 فَلاَ تَجْعَلَنَّ لِلشَّيْطَانِ فِيكَ نَصِيباً وَ لاَ عَلَى نَفْسِكَ سَبِيلاً وَ اَلسَّلاَمُ.
🔸بنابراين شيطان را از خويش بهره مده و راه او را در وجود خود بازمگذار و السلام.
🔰 نهج‌البلاغه، نامه ۱۷.
✳️ کانال #معراج
✳️ @Merajnor
💠 جزء سوره نبودن «بسم الله الرحمن الرحیم»
💬 آیا بسم الله الرحمن الرحیم جزء سوره محسوب می‌شود؟
✅ بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره‌های قرآن کریم، جزء سوره محسوب نمی‌شود مگر در سوره حمد که جزء آن است؛ اما در هر صورت قرائت آن در نماز واجب در ابتدای همه سوره‌ها به جز سوره برائت، واجب است.
✳️ کانال #معراج
✳️ @Merajnor
❁﷽❁
🚨استدراج ؛ مکر خداوند🚨
🍃عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جُنْدَبٍ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ اَلسِّمْطِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَلله (عَلَيْهِ اَلسَّلاَم):
🍂بنا بر روایتی امام صادق
(عليه السلام) فرمودند:
🌱"إِنَّ اَللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنَقِمَةٍ وَ يُذَكِّرُهُ اَلاِسْتِغْفَارَ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنِعْمَةٍ لِيُنْسِيَهُ اَلاِسْتِغْفَارَ وَ يَتَمَادَى بِهَا وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لاٰ يَعْلَمُونَ» بِالنِّعَمِ عِنْدَ اَلْمَعَاصِي."🍃
" هنگامی که خداوند خوبى بنده‌اى را بخواهد و آن بنده گناهى مرتكب شود خداوند به دنبالش او را كيفرى دهد و استغفار را به ياد او اندازد؛ و زمانی که بدی را برای بنده‌اى بخواهد و او گناهى كند خداوند به دنبالش نعمتى به او دهد تا استغفار را از ياد او ببرد و او به گناه ادامه دهد؛ و اين همان گفتار خداوند
(عز و جل) است :
«به تدريج آنها را غافلگير كنيم از راهی كه ندانند»
يعنى از راه نعمت دادن هنگام ارتکاب گناهان."🍂
📚 کافی، ج۲، ص۴۵۲.
✳️ کانال #معراج
✳️ @Merajnor