💠دفاع علما از تولید ملی با افتتاح نساجی اسلامیه 🔻 نامه #آخوند_خراسانی به مظفرالدین شاه! 🔹 برشی از سخنرانی #حجت‌_الاسلام_راجی

مزار #آخوند_خراسانی صحن مطهر حضرت امام علی علیه السلام، وروری باب الرضا سمت چپ اتاق اول. 🌹🌹🌹

🌱#مستند كوتاه رادیویی 💢مروری زندگی آیت الله #آخوند_خراسانی در برنامه چراغداران

🔺بخشش آخوند خراسانی! ▫️آیت الله بهجت: 🔹بعضی را دیده و یا شنیده بودیم که خیلی در انفاق عجیب و غریب بودند. زمانی مستحقی به درِ خانه مرحوم #آخوند_خراسانی می‌آید و از ایشان درخواست کمک می‌کند، ولی ایشان وجهی نداشته که به وی بدهد؛ لذا قالیچه اطاقِ شخصی خود را جمع می‌کند و به او می‌دهد و می‌گوید: «زود ببر، برو، تا مهدی (فرزندم) نبیند!». 📚در محضر بهجت، ج۱، ص۴۵

🎥عمل مقبول #آخوند_خراسانی 🎙به روایت شیخ علی بهجت

🔺توحيد آخوند! ▫️آیت الله شبیری زنجانی: 💢آسید جمال گلپایگانی که اهل سیر و سلوک بود می فرمود: «توحیدی که آخوند داشت هیچ کس نداشت». سید علی، پسر آسید جمال می گفت: «پدرم فقط عکس مرحوم آخوند را در اتاق خود نصب کرده بود». 🔹آقای شاه آبادی می گفت: «پدرم مرحوم آیة الله محمدعلی شاه آبادی الله خیلی به آخوند اعتقاد داشت و با اینکه به آمیرزا محمد تقی شیرازی ارادت داشت و ایشان آیتی در تقوا بود، آخوند را فوق ایشان می دانست». 📚کتاب جرعه ای از دریا، جلد یکم صفحه 520.

🎥 مرحوم آخوند خراسانی و طلبه مضطرب 🎙به روایت استاد عالی

﷽ #تقویم_علما 📅 امروز چهارشنبه ☀️ 21 #آذر ماه 1403 شمسی 🌙 9 #جمادی_الثانی 1446 قمری ☀️#شمسی ➕ ولادت شهید سیدمصطفی خمینی از فقهای شیعه و فرزند ارشد امام خمینی (۱۳۰۹ش) ➕ درگذشت محمد تقی ادیب نیشابوری مشهور به ادیب ثانی، از اساتید حوزه علمیه مشهد (۱۳۵۵ش) 🌙 #قمری ➕ صدور فتوای حرمت استخدام در اداره قیومت انگلیس توسط میرزا محمدتقی شیرازی (۱۳۳۸ق) #تقویم_علما 🌺🌺🌺🌺🌺

#محمدتقی_ادیب_نیشابوری مشهور به ادیب ثانی، از اساتید حوزه علمیه مشهد 💠محمدتقی ادیب نیشابوری(1355 -1277 ق)، دانشمند، عالم و ادیب ساکن مشهد می باشد. 🔹ایشان در روستاى خیرآباد بلوك عشق ‏آباد نیشابور به دنیا آمد. او تا هیجده سالگى در نزد پدرش درس خواند. سپس پدرش وى را به مشهد فرستاد. پس از اندك زمانى نزد دائى خود حاج شیخ محمد كدكنى به تحصیل پرداخت. 🔸 وی در 1294 ش به محضر شیخ عبدالجواد ادیب نیشابورى اول راه یافت. ادیب نزد بسیارى از مدرسان و عالمان آن عصر درس خواند. او در رشته‏ هاى ادبیات عرب، منطق، فلسفه، ریاضیات، اصول، فقه، رجال حدیث و تفسیر متبحر بود و طب قدیم را نیز مى ‏دانست. 🌀او نزدیك به شصت سال صاحب حوزه ‏ى تدریس بود و شاگردان بسیارى تربت كرد. از آثار وى: «گوهر دانش»؛ «تاریخ ادبیات عرب»؛ «البدایة و النهایة»؛ «تابش جان و بینش روان»؛ «حدیث جان و جانان»؛ «تاریخ ادبیات ایران». 🔅محمدتقى معروف به (ادیب نیشابورى) از ادباء و اساتید ادبیات و دانشمندان عالیمقام معاصر و در فنون ادبیه، تالى و ثانى استادش مرحوم عبدالجواد ادیب نیشابورى اول بود. ▪️او سرانجام در 21 آذر 1355 شمسی مصادف با بیستم ذی الحجه 1396 ه ق، در 81 سالگی بدرود حیات گفت و در زاویه غربی صحن عتیق حذم امام رضا دفن گردید. #زندگی_نامه

🌀اندکی از زندگی میرزا #محمدتقی_ادیب_نیشابوری

🔺حق التدریس! ◽️دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی: 🔹مرحوم #محمدتقی_ادیب_نیشابوری تنها استادى در حوزه خراسان بود كه براى گذران زندگى‏اش ماهانه از هر شاگرد مبلغ ناچيزى مى‏گرفت. دفترى داشت كه ماه به‏ماه هر طلبه با پرداختن آن مبلغ ثبت‏نام مى‏كرد. 🔸مبلغ ثبت‏نام با درس‏هاى متفاوت مرحوم اديب تغيير مى‏كرد. گران ترین درس او مطول بود که سه تومان در ماه می گرفت و ارزان‏ترين آنها سيوطى و سپس مغنى. 🌀وقتى وارد مَدرس ادیب مى‏شديد، در سمت غربى، بر كاغذى مستطيل روى ديوار، با خطِّ نستعليق بسيار زيبايى نوشته شده بود «الكاسِبُ حبيبُ اللَّه». اين نوشته در حقيقت عذرِ مرحوم اديب بود، در برابر طُلاّب كه وجهى از ايشان مى‏گرفت، يعنى نوعى كار و كسبِ اوست. 🔶 او به‏هيچ روى حاضر نبود از اوقافِ مدرسه پولى دريافت كند يا از وجوهات شرعيه‏اى كه مراجع تقليد به‏طُلاّب ماهيانه مى‏پرداختند. ممرِّ درآمدى هم جز همين نداشت. 🍁بنابراين در كارِ «ثبت‏نام» بسيار جدّى بود و در روزهاى آغازين هر ماه، دو سه جلسه با اين عبارت شروع مى‏شد كه: «هركس اسمش را ننوشته است بنويسد وگرنه در درس حاضر نشود.» 🔷طلبه‏هاى مشتاقى بودند كه از پرداختن همين مبلغِ ناچيز هم عاجز بودند. اين بود كه آنها در پشتِ درِ مَدْرَس و در راه‏روِ مدرس مى‏ايستادند و گوش مى‏دادند و از درس او بهره مى‏بُردند. 📚مقاله سیره استاد ما ادیب نوشته دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی، مجله بخارا ، شماره ۷۱، خرداد ـ شهریور 1388

🔺اشکال بر تفتازانی ▫️دكترمحمدرضا شفيعي كدكني 🔹مرحوم #محمدتقی_ادیب_نیشابوری در ولايتِ اهل بيت بسيار خالص و شديدالتأثر بود. خوب به‏ياد مى‏آورم كه در درسِ مطول به بحث احوالِ مسنداليه مى‏رسيد، وقتى به‏رجزِ منسوب به #حضرت_امام_علی (ع) كه فرموده است: ▫️انا الذى سَمَّتنى اُمّى حَيْدَرة ▫️ضَرغامُ آجامٍ وَ لَيْثٌ قَسْوَرة و ايراد تفتازانى را به‏ساختارِ نحوى آن مطرح مى‏كرد كه مثلاً بايد گفته مى‏شد «سَمَّتْهُ اُمّه نه سَمَّتنى اُمّى» مى‏گفت: ⚡️«اى تفتازانى! تو از گوشه بيابانِ تفتازان خراسان رفته‏اى و قواعدى از ادب عرب را آموخته‏اى، اگر خودت اينجا نيستى روحِ تو حاضر است، بشنو و بدان كه حدِّ چون تويى نيست كه بركسى نكته بگيرى كه مظهرِ بلاغتِ زبان عرب است و بعد از قرآن كريم شيواترين كلام را در زبان عرب آفريده است» و در اين گفتار صدايش مى‏لرزيد و چشمانش در اشك غوطه‏ور مى‏شد. 🌀يا وقتى كه شعرِ صاحب‏بن عبّاد را مى‏خواند، چشمانش از اشك لبريز مى‏شد: ▫️قالَتْ تُحب معاوية؟ ▫️قلتُ اسكُتى يا زانية ▫️اَتحبّ مَن شتم الوصىَّ علانية ▫️فعلى يزيد لعنة و على ابيه ثمانية