🔰 درگذشت آیت الله #سیدرضی_شیرازی از فقهای شیعه (۱۴۴۳ق) 💢سید رضی شیرازی (۱۳۰۷-۱۴۰۰ش) فیلسوف شیعه، آخرین بازمانده حوزه فلسفی تهران، از نوادگان میرزای شیرازی و امام جماعت مسجد شفای تهران بود. 🔹او در سال ۱۳۰۷ش در نجف اشرف به دنیا آمد و بعد از طی دروس رسمی، تحصیلات حوزوی را به طور رسمی از تهران آغاز کرد و در سال 1326 به همراه خانواده به نجف عزیمت کرد و معمولا تابستان ها در تهران و یقیه سال را در نجف اقامت داشت تا اینکه در سال 1335ش در تهران ساکن شد و در کلاس های خارج فقه و اصول و فلسفه شرکت کرد. 🔸از اساتید ایشان در نجف علاوه بر پدرش می توان به شیخ محمد کاظم شیرازی، شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ حسین حلی و سید ابوالقاسم خوئی و در تهران به سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، فاضل تونی، علامه شعرانی، میرزا احمد آشتیانی و محمدتقی آملی اشاره کرد. 🔅وی در 27 سالگی از آیات عظام محمدحسین آل کاشف الغطاء، سید جمال الدین موسوی گلپایگانی، مرعشی نجفی و سید ابوالحسن قزوینی اجازه اجتهاد دریافت کرد. 🍁ایشان از سال 1338ش تدریس دروس فلسفی و از سال 1344ش تدریس دروس خارج فقه و اصول را آغاز کرد و تا زمان ارتحالشان ادامه داد. 📚از ایشان آثار چون درس‌های شرح منظومه حکیم سبزواری، تعلیقه بر اسفار ملاصدرا و زلال حکمت برجای مانده است. 🌱او چنددهه امام جماعت مسجد شفای تهران بود و سرانجام در ۱۰ آذر ۱۴۰۰ش (25 ربیع الثانی 1443ق) رحلت کرده و در مقبره میرزای شیرازی در حرم امام علی(ع) دفن شد. #زندگی_نامه

🎥اسلام آوردن ششصد نفر! 💢آیت الله #سیدرضی_شیرازی در حین تدریس متوجه کتابی می شوند که اسامی مسلمان شده های به دست ایشان در آن درج شده است.

🔺 گاهی چرتکه‌ای...! ✍️آیت الله #سیدرضی_شیرازی : 🌀به خدا قسم ، من خودم را می‌گویم که اگر یک صدم آن چه که به ظاهر می‌رسیدم، به باطن خود رسیدگی می‌کردم، وضعم بهتر از این‌ها بود. 💢آن قدری که دقت دارم لباسم مرتب باشد، یقه‌ام کثیف نباشد، قبایم اتویش خوب باشد، جلوی آیینه می‌ایستم و خود را مرتب و منظم می‌کنم، اگر به باطن خودم رسیدگی می‌کردم و زشتی‌های آن را برطرف می‌کردم و محاسبه می‌نمودم که چه بدی‌هایی دارم، از نظر اخلاقی خیلی بهتر از این‌ها می‌توانستم باشم. 🔹کاش گاهی چرتکه‌ای می‌انداختیم و می‌دیدیم از نظر روحی در چه وضعی هستیم و چه مقدار سرمایهٔ معنوی و اخلاقی داریم. آیا این گونه که هستیم، خدا می‌پسندد؟ 📚 زلال حکمت ۲، سیدرضی شیرازی ، ص۱۸۰ 🌺🌺🌺🌺🌺

🔺حرص در راه تحصیل علم! ▫️آیت الله #سیدرضی_شیرازی: 💢در راه تحصیل، این که مسائلی پیش می آید که انسان حرص می خورد، ثواب دارد. من در زمستان با آنکه زیر کفشم سوراخ بود، می رفتم خانه استاد برای درس. یک وقت می شد که می گفت: «خسته ام سرم درد میکند» و بر می گشتم . 🔹گاهی می شد برای سئوال منظومه می رفتم در خانه یکی از آقایان و از جهت اینکه با دو خواهر جوانش زندگی می کرد، ابا داشت که ما داخل شویم. آنقدر دم در می ایستادیم و یکی از رفقا هم با من بود، گردنش را کج می کرد و می ایستادیم تا آقا بیایند و سؤالی که از منظومه داریم جواب بدهند. 📚کتاب حافظان شریعت، صفحه ۳۰۵.

🔺امانت‌دار! ▫️خاطرات آیت الله #سیدرضی_شیرازی از #علامه_شعرانی 🔹آیت‌الله شعرانی کتاب اشارات بوعلی سینا را از آغاز نمط چهارم تا پایان نمط دهم را فقط برای من تدریس کرد. روزی از ایشان پرسیدم:«آقا! برای شما خسته‌کننده نیست که تنها برای یک نفر درس می‌گویید؟!». 🔸 استاد جواب داد: «آنچه ما داریم امانتی است که از دانشمندان قبل به ما رسیده است و وظیفه داریم این امانت را به نسل بعد تحویل دهیم. اگر تحویل‌گیرندگان کم هستند، تقصیر ما چیست؟!». 🔅 بعد از آنکه استاد از دنیا رفت شبی، او را در خواب دیدم و پرسیدم: «آقای میرزا! از مار و عقرب‌ها چه خبر؟!». 🌀استاد پاسخ داد: «اینجا مار و عقرب نیست! سیب و انار است» و من که از چنین سؤال نسنجیده‌ای شرمنده شده بودم، از خواب بیدار شدم.