(#تخریب_بقیع) هشتم شوال، یادآور خاطره تلخ و غم‌انگیز تخریب حرم شریف ائمه بقیع (صلوات الله علیهم اجمعین) در سال ۱۳۴۴ هجری قمری به دست وهابیان آل‌سعود است. پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی «عبدالعزیز ابن سعود» به مدینه روی آوردند و بعد از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال کرده و به تخریب قبور ائمه بقیع و قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم (ص)، قبور زنان آن حضرت، قبر ام‌البنین مادر حضرت اباالفضل العباس (ع) و قبر عبدالله پدر پیامبر (ص) و اسماعیل فرزند امام صادق(ع) و بسیاری قبور دیگر پرداختند . «محمدبن عبدالوهاب» بنیانگذار وهابیت از نسل یهودیان، تازه مسلمان بود که در قرن دوازدهم به عنوان احیاگر تفکر «ابن تیمیه»، از تفکر دگراندیشی او در دوره جوانی تا گشت و گذار در همه بلاد اسلامی حتی ایران و آشنایی با همفر و قرارگرفتن تحت تأثیر او، دراجرای ماموریت‌های مستر همفر(مامور انگلیسی برای جاسوسی در کشورهای مصر، ایران، عربستان و..) و آشنایی و هم پیمانی او با محمد بن سعود همه نشان از دست نشاندگی او و تقویت این تفکر از سوی انگلیس دارد. یکی از تعهداتی که ابن وهاب به همفر داد، تخریب بارگاه و حرم شریف بزرگان دین بود که وقتی بنای عقیده وهابیت را با بن سعود آغاز کرد، به تعهد خود عمل کرد. زیارت قبور و توسل و استغاثه به پیامبر اعظم (ص) را ممنوع کرد و تصمیم به تخریب بناهای قبور ائمه و حتی حرم شریف  نبوی (ص) گرفت و بناهایی که روی قبور ائمه بقیع و صحابه پیامبر(ص) بود را تخریب و تصمیم به تخریب خانه و حرم شریف نبوی (ص) داشت که با پافشاری مسلمانان و دولت‌های اسلامی، از این کار صرف نظر کرد. «نخستین تخریب قبور مطهر ائمه‌ بقیع به دست وهابیون سعودی در سال ۱۲۲۰ هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌ها توسط حکومت عثمانی روی‌ داد، پس از این واقعه‌ تاریخی - اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به‌ کار بردن امکانات ویژه‌ای، مرقدهای تخریب‌ شده به زیباترین شکل بازسازی‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مرقدهای زیارتی و در واقع مکان زیارتی - سیاحتی مسلمانان تبدیل‌ شد. ۱۴۰۱/۲/۲۰ شمسی برابر با ۸ شوال ۱۴۴۳ قمری