(سَلام بَر اُسوه کمالات) سالروز رحلت جانگداز نبی گرامی اسلام حضرت #محمد_بن_عبدالله(ص)و شهادت سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی(ع) و شهادت غریبانه حضرت امام رضا(ع) تسلیت باد. از مناسبت استفاده کرده و متن کوتاهی را هر چند ناقص در این خصوص تقدیم می نمایم. امیدوارم مورد توجه قرار گیرد. برخی بر این باورند که" مدیریت پیامبر(ص) در مدینه از نوع حکومت نبوده و شکل نظام اداری و سیاسی نداشته است" حال آنکه حکایت تاریخ چیز دیگر است، که ترسیمی از آنرا به تحریر در می آورم. در صورتی که با اِشراف دقیق به تاریخ، نتیجه دیگر دستگیر انسان می گردد. رسول اکرم(ص) در دوره ۱۱ ساله رسالت خود در مدینه تدابیری اتخاذ کردند که همه حکایت از تشکیل یک دولت اسلامی دارد. در این مختصر به برخی از ویژگی های ممتاز حکومت پیامبر(ص) اشاره می کنم: ۱- در زمان پیامبر(ص) ملاک برای انتخاب کارگزارن حکومت شایستگی و توانایی و خدایی بودن افراد بودند و عرب وعجم امتیاز نبود زیرا برای خدمت در حکومت از عرب و عجم استفاده می کردند و می فرمودند"لَیسَ لِعَرَبِیّ علی عَرَبِیّ فَضل". ۲- در نظر آن حضرت تعصُّب به زادگاه و امثال اینها وجود نداشت با اینکه متولد مکه بودند ولی مرکز حکومت را مدینه قرار دادند. ۳- پیامبر(ص) از قریش بود اما اینگونه نبود که انتخاب قریش برای خدمت اولویت باشد و می فرمود: " لاحَسَبَ لقریشیّ ولا عربیّ اِلّا بالتّقوی" امتیاز افراد در تقوایشان است، نه در فامیل پیامبر(ص)بودن. ۴- معیار ارزشها نزد پیامبر(ص) مهاجر،انصار، مجاهد بودن بود نه دوستی و آشنایی و روابط. ۵- در حکومت آن حضرت در حد امکان از نیروهای بومی استفاده می شد مثلاً معاذبن جبل یمنی را برای قضاوت در یمن و جوان ثقفی را نماینده خود در ثقیف برگزیدندو... ۶- به دنبال جذب و حفظ افراد بودند. ۷- تدین افراد مهمترین ملاک گزینش بود. این است بارقه ای از حکومت دینی پیامبر اکرم(ص). 《صَلَّی اللهُ عَلَیکَ یا رَسُو لَ الله و عَلَی اَهلِ بَیتِکَ الطّاهِرِینَ- علیهم السلام-》 ۱۳۹۹/۷/۲۵