🔶 شرکت در مراسم های مذهبی چه تاثیری بر سلامت روانتان دارد؟ میگنا- آرامشی که از برقراری ارتباط با خدا حاصل می‌شود، مزایای بی شماری را برای رفتار و عادات روزمره فرد به ارمغان می‌آورد. سالم بودن از نظر معنوی می‌تواند بدن شما را هم سالم‌تر کند. از تأثیرات کاهنده عبادت بر استرس گرفته تا کاهش افسردگی، سلامتی معنوی باعث اثرات شگفتی بر سلامتی جسمی فرد هم می‌شود. دعا و نماز سرشار از انرژی است و به طور کلی کیفیت زندگی شما را بهبود می‌بخشد. با وجود نتایج روانشناختی، عبادت منظم، همچنین می‌تواند اثرات فیزیولوژیکی استرس را کاهش داده و یا از بین ببرد. استرس دلیل اصلی بسیاری از مشکلات جسمی است، بنابراین نمی‌توان این تأثیر را نادیده گرفت. تحقیقات محققان دانشگاه دوک نشان می‌دهد که دلیل این امر آن است که وقتی مردم دعا می‌کنند و از خدا یاری می‌خواهند، توانائی کنترل وضعیت موجودشان را دارند که این امر به آن‌ها در مقابله با اضطراب و نگرانی کمک می‌کند. افسردگی بیماری شایعی است که باعث بسیاری از اقدامات ناسالم، از جمله صدمه به خود و سوء مصرف مواد مخدر می‌شود؛ انجام امورمذهبی به افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، کمک می‌کند، زیرا این فعالیت‌ها انزوا را از بین می‌برد که دلیل اصلی بسیاری از اختلالات خلقی است. به علاوه، انجام آداب و رسوم مذهبی، اغلب تمایل به کمک به دیگران برای ترویج فعالیت‌های اجتماعی را به دنبال دارد و قرار گرفتن در یک اجتماع مذهبی، این احتمال را بیشتر می‌کند که با افرادی با عقیده مشترک آشنا شوید و این موضوع هم همدلی اجتماعی را افزایش می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهد مشارکت در مراسم معنوی با افزایش فعالیت در هسته مغزی، باعث افزایش سطح سروتونین که نوعی هورمون ضد افسردگی و یکی از انواع هورمون‌های شادی است، می‌شود. این ماده‌ی شیمیایی انتقال‌دهنده‌ عصبی مهمی در مغز ماست که علاوه بر تاثیرات روحی مانند اثر بر خلق‌وخو و روابط اجتماعی گستره‌ی وسیعی از ابعاد سلامت جسم مانند خواب، سیستم قلبی و گوارش را هم تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. داشتن اعتقادات دینی باعث می‌شود بسیاری از افراد با انجام کار‌هایی مانند خودداری از محرمات و عدم شرکت در فعالیت‌هایی که به بدن آسیب می‌رسانند، از بدن خود بیشتر مراقبت کنند...... ادامه مطلب👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48235/preview/

🔶 روز جهانی پیشگیری از خودکشی میگنا- از آنجایی که خودکشی یک عامل مخرب و ساختار شکن در هر جامعه ای بشمار می آید و شنیدن اخباری حاوی چنین واژه ای برای هر فردی ناراحت کننده می باشد سازمان ملل روز ۱۱ سپتامبر میلادی معادل با ۱۹ شهریور ماه خورشیدی را روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامید. که در این روز تمامی کمپین های که در راستای تحقق بخشیدن به اهداف بشر دوستانه فعالیت می نمایند برنامه های ویژه ای برگزار می نمایند. سالانه ۲۰ تا ۶۰ میلیون نفر در جهان دست به خودکشی می‌زنند اما تنها یک میلیون نفر از آنها در اقدام خود موفق می‌شوند. خودکشی رفتار و پدیده‌ای ضد اجتماعی است که معمولا در پی فشارهای اجتماعی و خانوادگی شکل می‌گیرد. طبق آمارهای سازمان بهداشت جهانی از در کنار هر یک خودکشی موفق ۲۰ خودکشی ناموفق صورت می‌گیرد؛ این یعنی در هر ۳ ثانیه یک خودکشی ناموفق در جهان انجام می‌شود.خودکشی «مهم‌ترین سبب مرگ‌ومیر جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال است.» آمار مرگ‌ومیر افراد بر اثر خودکشی به تنهایی بیش‌تر از آمار مرگ‌ومیر افراد در جنگ‌ها و قتل‌هاست. خودکشی ۱۳امین عامل مرگ‌ومیر در سراسر جهن است. بر پایه‌گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی خودکشی عامل نیمی از مرگ‌ومیرهای خشن در جهان به حساب می‌آید. طبق گفته برایان میشارا، مدیر مجمع جهانی پیشگیری از خودکشی، «آن‌هایی که خود را می‌کشند تعدادشان از آن‌هایی که در جنگ‌ها، حوادث وحشت‌افکنی و نزاع خیابانی کشته می‌شوند بیش‌تر است.» انتظار می‌رود تا ۲۰۲۰ شمار افرادی که سالیانه خودکشی می‌کنند به بیش از ۱٫۵ میلیون تن برسد. آنچه باعث این نامگذاری و به طور کلی ابراز نگرانی نسبت به پدیده خودکشی شده، این است که با توجه به افزایش بیکاری، فشارهای مالی و بحرانهای اقتصادی و همچنین بروز انواع اختلالات روانی از جمله اضطراب،‌ افسردگی، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، احتمال خودکشی در افراد بیشتر شده و از طرف دیگر آمارهایی که از سوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان های بهداشتی کشورها منتشر می‌شود، نگرانی جهانی از میزان خودکشی جوانان و نوجوانان را افزایش داده است..... ادامه👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48244/preview/

🔶 درخواست کنکوریِ انجمن اوتیسم از وزارت علوم میگنا- سعیده صالح غفاری، با تاکید بر لزوم مطالبه‌گری افراد طیف اوتیسم، گفت:بچه‌های اوتیسمی در انجمن داریم که با آموزش‌هایی که می‌بینند می‌توانند به مدارج عالی دست پیدا کنند و به دانشگاه‌ها بروند و این جدای از آن ۱۰ درصدی است که بهره هوشی بالا دارند و قطعا می‌توانند بسیار موفق باشند. مشکلی که وجود دارد این است که نهایتا یک فرد اوتیسمی بدون اینکه مورد توجه قرار گیرد، با این اختلال باقی می‌ماند که آنهم بحث تعامل با جامعه و ارتباط اجتماعی است. مدیرعامل انجمن اوتیسم ادامه داد: این افراد وقتی در جمع قرار می‌گیرند با استرس‌های خاص خود روبرو می‌شوند و آن اختلال اوتیسم هم که از قبل داشتند باعث می‌شود که نتوانند استعداد خود را به خوبی نشان دهند. ما طی مکاتبه‌ای که با وزارت علوم داشتیم، درخواست کردیم برای این افراد مثل نابینایان و ناشنوایان برای حضور در کنکور تمهیدات ویژه قائل شوند که این بچه‌ها بتوانند با شرایط مساعدتری کنکور دهند..... 👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48247/preview/

🔶 با اعتیاد نوجوان ها به بازی چه کنیم ؟ ✍ عطیه میرزا امیری میگنا- اختلال بازی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن میزان و شدت درگیری فرد با بازی‌های ویدئویی به اندازه‌ای است که منجر به اختلال قابل توجه در عملکردهای اجتماعی، شغلی، تحصیلی، و سایر حوزه‌های مهم زندگی فرد می‌شود. هرچند که ادامه دادن این عمل منجر به پیامدهای منفی می‌شود اما ایجاد در صورت عدم فراهم کردن شرایط بازی هم علائم محرومیت مثل احساس اضطرار و آشفتگی برای بازگشت به بازی و بروز تحریک‌پذیری، بیقراری و پرخاشگری اتفاق می‌افتد‎.‎ ◻ عوارض اختلال بازی به دلیل گذراندن ساعات طولانی در طی شب برای بازی، فرد دچار اختلال خواب و در طی روز بعد اختلال نقص توجه و یادگیری از جمله عوارض اختلال به بازی است. کمبود فعالیت فیزیکی، انزوای اجتماعی و محدود شدن روابط خانوادگی و تعاملات رو در رو و واقعی با همسالان، از دست دادن علاقه به سایر تفریحات مانند خواندن کتاب و فعالیت‌های خلاقانه، از جمله پیامدهای وابستگی به بازی‌های ویدئویی هستند‎ .‎ استفاده از حربه‌ای به اسم بازی امروزه بسیاری از نوجوانان از بازی و پناه بردن به فضای مجازی، به عنوان راهی برای گریز از شرایط استرس‌زای زندگی استفاده می‌کنند. به همین دلیل ‌آنها از رو به رو شدن با مشکلات خود سر باز می‌کنند و مهارت‌هایی مانند حل مسئله و تصمیم گیری که برای ادامه زندگیشان ضروری است را یاد نمی‌گیرند‎.‎ توصیه به والدین در صورتی که نوجوان شما به چنین اختلالی مبتلاست، برای جلوگیری از شکل گیری الگوی بازی اعتیادگونه و مدیریت آن توصیه می‌شود که: ‎ ‏۱-‏‎ ‎با نوجوان درباره جایگاه بازی در زندگی‌اش صحبت کنید. به او توضیح دهید که بازی‌های ویدئویی یک سرگرمی و وسیله‌ای برای گذراندن اوقات فراغت هستند، نه موضوع محوری زندگی. بر همین اساس، برنده شدن یا کسب مهارت در بازی جایگزین دستاوردهای واقعی مانند موفقیت در تحصیل و مهارت‌های مربوط به زندگی واقعی مانند مهارت به دست آوردن پول یا ساختن روابط صمیمانه نیست‎.‎ ‏۲-‏‎ ‎زمان قابل قبولی را برای میزان بازی در هر روز مشخص کنید. بر اساس نظر متخصصان، تعیین یک ساعت در شبانه روز برای روزهای مدرسه و دو یا سه ساعت برای روزهای تعطیل، چارچوب زمانی مناسبی برای اطمینان از عدم پیشرفت بازی به سمت الگوی اعتیادگونه است‎. ‎ ‎ ‎‏۳-‏‎ ‎قوانین مشخصی را برای محدودیت زمانی بازی وضع کنید و در اجرای آنها ثابت قدم باشید. پس از تصریح زمان مجاز برای بازی، در اجرای آن قاطعیت و ثبات نشان دهید‌. دعوا و تغییرات مکرر در چارچوب می‌تواند باعث سردرگمی و جدی نگرفتن آن از سوی نوجوان شود‎...... ادامه مطلب👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48249/preview/

🔶 اختلال دوقطبی را چگونه تشخیص دهیم؟ میگنا- تشخیص یک اختلال دوقطبی، تنها به وسیله یک شرح حال دقیق از بیمار و انجام مصاحبه بالینی که شامل شدت، امتداد یا درازا و نیز تکرار یا فرکانس علائم می باشد، میسر است. البته نوسانات خلقی، از روزی به روز دیگر و یا لحظه ای به لحظه دیگر، الزاما نمایشگر وجود یک اختلال دوقطبی نیست، بلکه تشخیص آن، منوط به داشتن یک دوره از تغییرات خلق و خو (بالا و پایین رفتن خلق و خو ) به همراه تحریک پذیری است که، همراه با افزایش انرژی، بی خوابی و تفکر و صحبت کردن سریع، می باشد. نشانه های بیمار به طور کامل و با معیارهای خاصی که شامل راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات ذهنی انجمن روانپزشکی امریکا (DSM) می باشد، ارزیابی خواهد شد. در تهیه یک گزارش تشخیصی در مورد اختلال دوقطبی، روانپزشک شما یا روان شناسان، از شما درباره شخصیت شما و تاریخچه فامیلی شما از نقطه نظر بیماریهای روانی و اختلال دو قطبی و سایر اختلالات خلق و خو، پرسش خواهند کرد. دلیل آن نیز این است که گاهی اوقات، اختلال دوقطبی، یک مولفه ژنتیکی دارد و تاریخچه فامیلی شما، میتواند به تهیه یک تشخیص دقیق، کمک زیادی بکند.( اگرچه که بیشتر بیماران دارای اختلال دوقطبی، سابقه فامیلی از این اختلال را در خانواده ندارند). از طرف دیگر روانپزشک، همچنین درباره نشانه های دوقطبی، سوالات دقیق تری با جزئیات از شما خواهد پرسید. سایر پرسش ها، ممکن است با تمرکز بر روی استدلال، حافظه، توانایی شرحی درباره خودتان و نیز توانایی حفظ و پایداری در ارتباطات تان باشد. درحالی که روانپزشکان، برای تشخیص اختلال دوقطبی، به اسکن مغزی و یا تصویر برداری تکیه نمی کنند، برخی تست های تصویربرداری عصبی پیشرفته، ممکن است به پزشکان در تشخیص نورولوژیکی ( وابسته به عصب شناسی) خاص، که به عنوان علائم روانی گزارش می شوند، کمک کند. بنابراین گاهی اوقات، به بیمارانی که تغییرات ناگهانی در تفکر، خلق و خو و یا رفتارشان داشته اند، برای اطمینان از اینکه بیماری عصبی، علت اصلی نیست، دستور ام آر آی و یا سی تی اسکن داده می شود. بر طبق آزمایشات در حال انجام موسسه ملی سلامت روان و با آزمایشاتی شامل نوار مغزی ( electroencephalograms) و نیز ام آر آی (magnetic resonance imaging) از مغز، میتوان تفاوتهایی بین اختلال دو قطبی و سندرم های رفتاری مرتبط را آشکار کرد. اما تشخیص بالینی اختلال دو قطبی سرجای خود باقی مانده است، چرا که هنوز هیچ بررسی تصویربرداری یا سایر تست های آزمایشگاهی، برای تایید تشخیص و یا راهنمایی برای درمان آن، ایجاد نشده است.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48253/preview/

🔶خطر خودکشی را جدی بگیریم میگنا- در ابتدا لازم به توضیح است که از نظر روانشناختی هرگونه اقدام، برنامه ریزی یا رفتار آسیب به خود یا دیگری نشانه تشخیص یک اختلال روانشناختی و یا حداقل رگه هایی از آن در فرد مورد نظر هست که البته با درمان تخصصی می توان آنها را برطرف کرد. ممکن است این توضیح معادل برچسب زدن بر اساس یک نشانه قلمداد شود اما درواقع داشتن افکار خودکشی یا دگر کشی نشانه ای قوی است تا هر روانشناسی را موظف کند تمام اختلالات مرتبط را بررسی کند و همزمان اقدامات لازم برای تامین امنیت مُراجع (مراجعه کننده) را انجام دهد. ناپسند دانستن برچسب های تشخیص روانپزشکی و استفاده از آنها به عنوان زبانی مشترک و راهی برای دستیابی به اطلاعات بیشتر درواقع دو روی یک سکه هستند که از نظر من نگاه دوم بیشتر راهگشا خواهد بود بخصوص وقتی صحبت از مرگ و زندگی یک انسان است. اگر برای چند ثانیه با این دید به مسئله نگاه کنیم می توانیم به این موضوع آگاه باشیم که همه ما انسان هایی هستیم با روان بی نهایت پیچیده که ممکن است در طول زندگی حداقل یک دوره از نشانگان اختلالات روانشناختی رنج ببریم و این موضوع از کرامت انسانی شخص نخواهد کاست و با کمک متخصص می توان از آن عبور کرد. در صورتی که مشکلات روانشناختی را هم مثل هر مشکل دیگری در نظر بگیریم که روزانه با آنها دست و پنجه نرم می کنیم مثلا مشکلاتی که برای وسایل شخصی الکترونیکی یا ساختمان منزلمان پیش می آید ممکن است تلاشمان را برای حل آنها بکنیم اما بدون شک برای کاهش هزینه های دراز مدت و حفظ آنها تعمیرات تخصصی را به متخصص آن حیطه می سپاریم. همچنین زمانی که سلامت جسم مان به خطر می افتد احتمالا حتی به نظر پزشک عمومی اتکا نخواهیم کرد و در صورت ادامه مشکل برای کمک پزشک متخصص هزینه خواهیم کرد؛ در صورتی که وقتی خود یا عزیزانمان علائمی از مشکلات روانشناختی را نشان می دهیم سعی داریم آن را نادیده بگیریم یا خودمان را در حل آن توانا بپنداریم و از گرفتن کمک تخصصی امتناع می کنیم. در اینکه در برخی جوامع در مقاطعی از زمان به دلیل تغییرات اقتصادی و مسائل اجتماعی عوامل بر هم زننده تعادل روانی هم بیشتر خواهند بود شکی نیست و همچنین این یک حقیقت است که هر اقدام به خودکشی مثل هر تغییر روانشناختی دیگر نیازمند یک ماشه چکان هست و آن دقیقا عاملی بیرونی است که فکر را تبدیل به عمل می کند. اما این تنها نگاهی ساده انگارانه به بخشی از ماجرا است؛ آن سوی ماجرا عوامل زمینه ساز و ایجاد کننده این افکار و تمایلات هستند که ممکن است ریشه در کودکی هر فرد داشته باشند و اگر به موقع با کمک تخصصی به آنها پرداخته شود فرد با آموختن مهارتهای لازم برای تنظیم هیجانات و افزایش تاب آوری می تواند از بیماری نجات یابد. اما واکنش تک تک افراد جامعه به اینگونه اتفاقات دستکم به اندازه خود اتفاق اهمیت دارد چرا که تاثیرات مهمی بر افراد بی شماری که ممکن هست همان آسیب پذیری ها را داشته باشند می گذارد. برای دقایقی دقیق تر به مسئله دختر آبی بیاندیشیم، اگر ما برای او وخانواده اش اندوهگین هستیم به این معناست که خودکشی را امری ناپسند و حداقل غیر سازنده بدانیم اما آیا واکنش های ما هم همین را نشان می دهند؟ یا به نوعی تحت تاثیر هیجانات بدون در نظر گرفتن عواقب آن به بزرگنمایی و تقدیس خودکشی یک جوان می پردازیم؟ این کار به شدت تاثیر ترغیب کننده بر گروه همسالان شخص از دست رفته دارد. طبق تحقیقات تقریبا در تمام جوامع خودکشی در نوجوانان و جوانان عملی تکانشی و تحت تاثیر تقلید و تایید و توجه طلبی از سوی همسالان است........👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48260 ✍️آیدا علیزاده ✔️روانشناس بالینی

🔶 اختلالات اوتیسم سراغ چه کودکی می آید؟ میگنا- ناز روشنی زعفرانلو متخصص اعصاب و روان و روان‌ درمانگر، درباره اوتیسم یا اختلال طیف درخودماندگی اظهار کرد: اوتیسم یا اختلال طیف درخودماندگی که با نام اختلاف نافذ رشد هم شناخته می‌شود، گروهی از سندروم‌های عصبی رشدی است که توارث چند ژنی دارد، مشخصه اصلی اوتیسم اختلال در ارتباطات اجتماعی و رفتار‌های محدود و تکراری است، بر اساس انجمن تشخیصی روانپزشکان آمریکا اختلال آسپرگر، اختلال فروپاشنده کودکی (سندروم هلر) و سندروم رت هم در گروه اختلال طیف اوتیسم قرار می‌گیرند به طوری که آسپرگر شکل خفیف‌تر اوتیسم است و اختلال عملکرد زبانی در آن به شدت اوتیسم نیست. این متخصص اعصاب و روان بیان کرد: در ابتلا به اختلالات طیف اوتیسم تنها یک عامل واحد نقش ندارد، مطالعات دو قلویی نقش عوامل ژنتیک را برجسته می‌داند، عوامل پیش از تولد و هنگام تولد هم می‌توانند در ابتلا به این اختلال نقش داشته باشند، از دیگر عواملی که در ایجاد اختلال طیف اوتیسم مؤثر هستند، می‌توان به سن بالای والدین در هنگام تولد فرزند، خونریزی مادر هنگام بارداری، دیابت بارداری، فرزند اول خانواده بودن، آسیب‌های بدو تولد، مشکلات تنفسی، وزن پایین نوزاد، ناهنجاری‌های مادرزادی، ناسازگاری عامل RH یا سیستم گروه خونی و بیلی روبین بالا اشاره کرد، این عوامل احتمال بروز این اختلال را در تعامل با استعداد ژنتیکی افزایش می‌دهند. علائم اختلالات طیف اوتیسم در چند سالگی ظاهر می‌شوند؟ او افزود: اختلالات طیف اوتیسم اغلب در سال دوم تولد ظاهر می‌شوند، البته در موارد شدید فقدان علاقه به تعاملات اجتماعی حتی در سال اول هم بروز پیدا می‌کند. روشنی زعفرانلو تأکید کرد: کودک به طور طبیعی در پنج ماهگی سر و صدا و نجوا می‌کند، در ۶ تا ۹ ماهگی ارتباط چشمی دارد و به لبخند والدینش و به نام خود در ۱۰ ماهگی واکنش نشان می‌دهد، او باید بتواند به اشیاء در ۱۲ ماهگی اشاره کند و عبارت‌های ۲ کلمه‌ای را در ۲ سالگی بیان کند، بنابراین در صورتی‌ که کودک در انجام هر کدام از این موارد ناتوان بود، به اختلالات طیف اوتیسم مشکوک می‌شویم که برای تشخیص بهتر مراجعه به پزشک ضروری است. او تصریح کرد: از نشانه‌های اوتیسم می‌توان به داشتن رفتار‌های تکراری (چرخیدن دور خود و کوبیدن سر به دیوار)، حساسیت به صدا، ترس از آغوش گرفتن، ترس از تغییر و نداشتن انعطاف پذیری، نداشتن توانایی ارتباط با همسالان اشاره کرد، پرخاشگری، تحریک پذیری و رفتار‌های آسیب زننده به خود در کودکان و نوجوانان اوتیستیک به طور شایع دیده می‌شود.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48261/preview/

🔶 قدردانی از اقدامات پارالمپیک ایران در تشکیل پرونده روان شناسی میگنا- دکتر سیدمحمدکاظم واعظ موسوی به تازگی در کنگره دوسالانه ویستا به میزبانی هلند حضور داشت. دکتر واعظ موسوی که از روان شناسان برجسته ورزشی و همکار با کمیته ملی پارالمپیک در سالیان متمادی است، در گفتگو با روابط عمومی کمیته ملی پارالمپیک در خصوص این سفر گفت: کنگره ویستا هر دوسال یکبار توسط کمیته علمی، پزشکی IPC برگزار می‌شود و امسال به میزبانی هلند و در شهر آمستردام با حضور نزدیک به ۴۰۰ پزشک و متخصص علوم ورزشی از کمیته‌های پارالمپیک سراسر دنیا برگزار شد. وي افزود: هم اکنون در ایران برای هر ورزشکار پارالمپیکی یک پرونده روان شناختی تشکیل داده ایم و علاوه بر ثبت ویژگی‌های هر ورزشکار در این پرونده، مواقعی که نیاز به کمک دارد نیز در آن به ثبت می‌رسد و حمایت‌های لازم ‌می‌شود، این اقدام موجب ستایش کمیته علمی، پزشکی IPC به ویژه ریاست آن قرار گرفت که دوسال پیش سفری به تهران داشت و از نزدیک از روند پیشرفت اقدامات پارالمپیک ایران در این زمینه مطلع شد..... 👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48264

🔶 فواید مشاوره تحصیلی چیست؟ ميگنا- مدرسه مسلما محل رشد و همچنین دردهای ضمنی رو به رشد است. در دبستان و راهنمایی دانش آموزان در حال یادگیری اصول پایه تعامل و همکاری، اجتماعی شدن، تصمیمات علمی و موارد دیگر هستند. در دبیرستان این معیارهای رشد تکامل می یابند اما اغلب خصوصیات مشابه را حفظ می کنند. سرانجام کسانی که به دانشگاه می روند مجموعه چالش های کاملاً جدیدی را پیش رو دارند. وارد حوزه حرفه ای مشاوره تحصیلی شوید. در هر سطح کلاسی در تمام مدارس آمریکایی ،دانش آموزان تقریباً امکان دسترسی به یک مشاوره تحصیلی را در محیط مدرسه دارند. از این مکان اصلی دانش آموزان می توانند درباره انواع موضوعاتی که ممکن است تجربه کنند از آنها راهنمایی و مشاوره بگیرند. همچنین از این جا است که مشاوران متبحر می توانند در پرداختن به موضوعات کل مدرسه و جسم دانش آموزان گام های فعالی بردارند. هدف نهایی ارائه خدمات مشاوره ای سالم به دانش آموزان در راه رسیدن به پیشرفت های تحصیلی از طریق چالش های مختلف پیش رو می باشد. مشاوران آموزشی درحین حمایت از دانش آموزان در رشد شخصی و تجربیات آموزشی خود، ممکن است به تعدادی مسائل که نیازمند خدمات مداخله ای آنها باشد بپردازند .مواردی که از مسائل مربوط به خانه گرفته تا نگرانی در مدرسه و کلاس وجود دارد. در نتیجه این فرد ماهر باید در مورد بحث در مورد بسیاری از موضوعات حساس گشاده رو و فهیم باشد. لیست کوتاهی از نگرانی های رایج که متخصصان با آن مواجه بوده و می توان به آنها اشاره کرد شامل : 🔸 زورگویی، پرخاشگری یا دعوا 🔹 نگرانی های بلوغ یا رشد شخصی 🔸 مسائل مربوط به زندگی در خانه، سوءاستفاده، بی توجهی 🔹 درگیری مطلق خانوادگی 🔸 درگیری مربی یا کارکنان مدرسه با دانش آموزان 🔹 مسائل مربوط به اتوبوس و حمل و نقل 🔸 نگرانی از نمرات، مطالعات و دوره های درسی 🔹 رسیدگی به عوامل استرس زا در مدرسه و کلاس 🔸 مشاوره در مورد انتخاب های تحصیلی آینده و موارد زیاد دیگر مانند بسیاری از زمینه های کار، می توانیم جهت دسترسی به اطلاعات بیشتر در این زمینه و همچنین متخصصانی که در این زمینه کار می کنندبه اداره آمار کار مراجعه کنیم. طبق گفته اداره متوسط ​​ رشد تقاضا برای مشاوران مدرسه حدود 8 درصد می باشد زیرا احتمالاً همیشه در محیط مدرسه مورد نیاز خواهند بود. علاوه بر این، برای تبدیل شدن به یک فرد، به طور معمول باید دارای مدرک کارشناسی ارشد مرتبط و همچنین گواهینامه های صحیح مرتبط باشد. ⚪ مشاوران تحصیلی باید فارغ از موقعیت خاص خود تحصیلات تکمیلی و کارشناسی را گذرانده باشند. در مقطع کارشناسی، مشاوران آموزشی عمده تمرکز مطالعات خود را بر روی الزامات عمومی آموزش و همچنین دروس اختصاصی رشته خودشان دارند. به عنوان مثال اگر رشته شما به عنوان یک کارشناس روانشناسی هستید، تقریباً نیمی از دوره ها، کلاس های عمومی و نیمی دیگر مربوط به مطالعه روانشناسی خواهد بود. این دوره ها معمولاً شامل روانشناسی عمومی، آمار، پیشرفت طول عمر و تاریخ روانشناسی است. در سطح کارشناسی ارشد، مشاوران آموزشی مطالعات خود را در مورد اصول روانشناختی به همراه کلاس هایی که مخصوص مشاوره و آموزش است، ادامه می دهند. به عنوان مثال برنامه های مشاوره مدارس دانش آموزان را ملزم به گذراندن دوره های آموزشی در رهبری آموزشی، نظریه های مشاوره، ارزیابی روانشناسی و آزمایش و آسیب شناسی روانشناختی می کند. اکثر برنامه های تحصیلات تکمیلی مربوط به مشاوره تحصیلی نیز به تجربه کارآموزی نیاز دارند که دانش آموز را در یک مدرسه واقعی قرار می دهد تا تحت آموزش یک مشاور با تجربه در دنیای واقعی آموزش ببیند........ ادامه مطلب👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48265/preview/

🔶 تشخیص اوتیسم در زنان مشکل‌تر است میگنا- پژوهشگران "کالج دانشگاهی لندن" در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند که پدیده‌ای موسوم به "استتار اجتماعی"(social camouflaging) موضوعی است که سبب می‌شود تشخیص اوتیسم در زنان برای پزشکان سخت‌تر شود. به گفته محققان، تشخیص اوتیسم در زنان ممکن است سخت‌تر باشد؛ زیرا آنها نسبت به مردان بیشتر سعی در پنهان کردن اوتیسم دارند. اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است. این اختلال ذهنی سبب مشکل در ارتباطات کلامی و غیرکلامی و تعاملات اجتماعی می‌شود و ارتباط چشمی و کلامی با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌کند. این نتایج براساس یک نظرسنجی آنلاین است که در آن پژوهشگران اطلاعاتی را در مورد تاکتیک استتار از زنان بزرگسال مبتلا به اوتیسم و غیر اوتیسم جمع‌آوری کردند. پژوهشگران طی این مطالعه دریافتند تفاوتی در رفتار بین افراد مبتلا به اوتیسم و افراد غیر اوتیسمی وجود ندارد و پس از آن دریافتند زنان اوتیسمی علائم خاصی از خود نشان نمی‌دهند. به گفته محققان روش‌های استتار شامل برقراری تماس بهتر چشمی و جلوگیری از انجام حرکاتی مانند لرزش دست‌ها که افراد مبتلا به اوتیسم انجام می‌دهند، است.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48271/preview/

🔶 تاثیر بازی‌های رایانه‌ای بر هوش هیجانی میگنا- ناهید خدادادی در مقاله ای با راهنمایی محسن نیازی به "بررسی تاثیر بازی های رایانه ای برهوش هیجانی" پرداخت. این مقاله با هدف تاثیر بازی های رایانه ای بر هوش هیجانی افراد و همچنین پیامدهایی که این بازی ها بر روی زندگی افراد دارند انجام شد. کارشناسان معتقدند بازی های رایانه ای علاوه بر پیامدهای مثبت، پیامدهای منفی نیز دارد که تاثیرمخرب بر هوش هیجانی همچون افزایش خشونت، انزوا و تاثیر بر روابط میان افراد در محیط های اجتماعی، خانوادگی، مدرسه و کار از جمله پیامدهای بازی های رایانه ای است. افزایش پیامدهای منفی در نتیجه بازی های رایانه ای باعث شد تا در این مقاله به بررسی تاثیر بازی های رایانه ای بر هوش هیجانی پرداخته شود.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48274/preview/

🔶 کمبود روان شناس در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور میگنا- خدا بنده لو گفت: بر اساس استاندارد به ازای هر ۳۵۰ دانشجو یک روانشناس باید در دانشگاه‌های علوم پزشکی حضور داشته باشد، اما اکنون به ازای هر ۵۵۰ دانشجو، یک روانشناس داریم و در تلاش هستیم تا با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تعداد روانشناسان را در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور افزایش دهیم. مدیرکل دانشجویی معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت تاکید کرد: باید تلاش کنیم در دانشگاه‌ها سلامت روان دانشجویان را ارتقا دهیم تا دانشجویان و وفارغ التحصیلان دانشگاهی که آینده سازان و والدین آینده هستند سلامت روان بهتری داشته باشند........ ادامه👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48280/preview/