#نهج_البلاغه ▫️وَاکْفُفْ عَلَيْهِنَّ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ بِحِجَابِکَ إِيَّاهُنَّ، فَإِنَّ شِدَّةَ الْحِجَابِ أَبْقَى عَلَيْهِنَّ 💠از طريق حجاب، ديده آنها را از ديدن مردان بيگانه باز دار، زيرا تأکيد بر حجاب، آنها را سالم تر و پاک تر نگاه خواهد داشت ✍اين سخن شبيه دستورى است که در آيه 31 سوره نور آمده است: «(وَقُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ); و به زنان باايمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گيرند و دامان خويش را (از بى عفتى) حفظ کنند». نيز نشان مى دهد که بر خلاف تصور بسيارى از مردم، همه فتنه ها از ناحيه نگاه مردان به زنان نيست، بلکه بسيارى از آنها به سبب نگاه زنان به مردان و وسوسه هاى آنهاست که امام(عليه السلام) براى جلوگيرى از آن دستور مى دهد آنها را در حجاب نگه دار. روشن است که اين قبح نيز همه زنان را شامل نمى شود بلکه زنان بى بند و بار يا ضعيف الايمان را مى گويد. 📘#نامه_31 ┄┅═━═••⊰❁✿❁⊱••═━═┅┄ 🔸کانال روشنای مازندران🔸 ┄┅═━═••⊰❁✿❁⊱••═━═┅┄

#نهج_البلاغه ▫️الْفَرَائِضَ الْفَرَائِضَ! أَدُّوهَا إِلَى اللهِ تُؤَدِّکُمْ إِلَى الْجَنَّةِ 🟠واجبات! واجبات! در انجام دادن آن ها براى خدا کوتاهى نکنيد که شما را به سوى بهشت مى برد» ✍اشاره به اين که خيراتى که قرآن به آن دعوت کرده بر دو گونه است: واجبات و غير واجبات (مستحبّات و فضايل) شما بايد قبل از هر چيز نيروى خود را صرف اداى واجبات کنيد. هر گاه نيرويى افزون بر آن داشتيد به سراغ مستحبّات و فضايل برويد; زيرا آن چه قبل از هر چيز انسان را به سوى بهشت مى برد، اداى فرايض و واجبات است.ناگفته پيداست، فرايض هم شامل عبادات مى شود و هم شامل واجبات ديگرى که خداوند بر دوش انسان قرار داده; در رابطه با خود انسان يا ديگران و يا حتى محيط زندگانى اش. 📘#خطبه_167

#نهج_البلاغه ▫️وَمَنْ لَمْ يُبَالِکَ فَهُوَ عَدُوُّکَ 🟠کسى که به (کار و حق) تو اهمّيّت نمى دهد در واقع دشمن توست. ✍البتّه منظور کسانى هستند که به نحوى با انسان ارتباط دارند و شايد دم از دوستى مى زنند; اما هنگامى که پاى دفاع از حق، آبرو و شخصيت به ميان مى آيد کاملاً خونسرد و بى تفاوتند. اين نشان مى دهد که آنها در اظهار دوستى صادق نيستند و نوعى عداوت مضمر در درون دارند. 📘#نامه_31

#نهج_البلاغه ▫️إِذَا کَانَ الرِّفْقُ خُرْقاً کَانَ الْخُرْقُ رِفْقاً رُبَّمَا کَانَ الدَّوَاءُ دَاءً، وَالدَّاءُ دَوَاءً 🟠در آنجا که رفق و مدارا سبب خشونت مى شود، خشونت، مدارا محسوب خواهد شد; چه بسا داروهايى که سبب بيمارى گردد و بيمارى هايى که داروى انسان است ✍اصل و اساس در برنامه هاى زندگى، نرمش و مداراست; ولى گاه افرادى پيدا مى شوند که از اين رفتار انسانى سوء استفاده کرده بر خشونت خود مى افزايند؛ در مقابل اين افراد خشونت تنها طريق اصلاح است. جمله بعد در واقع به منزله علت براى اين جمله است، زيرا مواردى پيدا مى شود که دوا، درد را فزون تر مى سازد و تحمل درد، دوا محسوب مى شود اشاره به اينکه زخم هايى است که تنها درمان آن در گذشته داغ کردن و سوزاندن بود، به يقين در آنجا مرهم نهادن بيهوده و گاه سبب افزايش بيمارى است و به عکس گاه بيمارى هايى عارض انسان مى شود که سبب بهبودى از بيمارى هاى مهم ترى است. 📘#نامه_31

#نهج_البلاغه ▫️وَ اعْلَمْ يَقِيناً أَنَّكَ لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَكَ وَ لَنْ تَعْدُوَ أَجَلَكَ وَ أَنَّكَ فِي سَبِيلِ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ؛ فَخَفِّضْ فِي الطَّلَبِ وَ أَجْمِلْ فِي الْمُكْتَسَبِ 🟠به يقين بدان كه تو به همه آرزوهاى خود نخواهى رسيد، و تا زمان مرگ بيشتر زندگى نخواهى كرد، و بر راه كسى مى روى كه پيش از تو مى رفت، پس در به دست آوردن دنيا آرام باش، و در مصرف آنچه به دست آوردى نيكو عمل كن ✍جمله «لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَکَ» بيان واقعيّتى روشن است که هيچ انسانى در اين جهان به تمام آرزوهاى خود نخواهد رسيد، بنابراين چرا در طلب روزى حريص باشد؟جمله «وَلَنْ تَعْدُوَ أَجَلَکَ» اشاره به اين است که عمر انسان به هر حال محدود است و هيچ کس نمى تواند بيش از وقت مقرر در اين جهان بماند. حال که چنين است چرا براى به دست آوردن مال، بيش از حد دست و پا کند.تعبير به «خَفِّضْ; آرام باش و فرو نه» و «أَجْمِلْ; راه اعتدال پيش گير» هر دو اشاره به يک حقيقت و آن ترک حرص براى جلب روزى بيشتر است. اين تعبير هرگز تلاش و سعى براى به دست آوردن روزى حلال را نفى نمى کند. 📘#نامه_31

نتيجه تسليم در برابر آرزوها #نهج_البلاغه ▫️ مَنْ جَرَى فِی عِنَان أَمَلِهِ عَثَرَ بِأَجَلِهِ 🟠کسى که در مسیر آرزوها گام بردارد در (دام) مرگ خواهد افتاد ✍أمل به معناى هر نوع آرزو است; خواه آرزوى معقول باشد یا نامعقول، از این رو این واژه در مورد معصومان و اشخاص برجسته نیز به کار رفته آنها را کعبه آمال مى نامند و حتى خداوند به عنوان «منتهى الأمل» شمرده شده که همان آخرین نقطه آرزو است. و در حدیث نیز از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله نقل شده که فرمود: «الاَْمَلُ رَحْمَةٌ لاُِمَّتِی وَلَوْ لاَ الاَْمَلُ مَا رَضَعَتْ وَالِدَةٌ وَلَدَهَا وَلاَ غَرَسَ غَارِسٌ شَجَراً; آرزو مایه رحمت براى امت من است و اگر آرزو نبود هیچ مادرى فرزندش را شیر نمى داد و هیچ باغبانى درختى نمى کاشت». زیرا آرزوهاست که انسان را به تلاش و کوشش براى رسیدن به اهداف برتر و بالاتر وا مى دارد.ولى همین آرزو هرگاه به صورت نامعقول درآید و تبدیل به آرزوهاى دور و دراز و دست نیافتنى شود انسان را چنان به خود مشغول مى دارد که از همه چیز حتى خداوند و مرگ و معاد غافل مى شود و چنان سرگرم مى گردد که ناگهان مرگش فرا مى رسد در حالى که دستش از همه چیز تهى است. 📘#حکمت_19 ┄┅═━═••⊰❁✿❁⊱••═━═┅┄ 🔸کانال روشنای مازندران🔸 ┄┅═━═••⊰❁✿❁⊱••═━═┅┄

سفارش به کوچکترها و بزرگترها #نهج_البلاغه ▫️لِيَتَأَسَّ صَغِيرُکُمْ بِکَبِيرِکُمْ 🔹بايد خردسالان شما به بزرگ سالانتان تأسّى جويند و از آنان پيروى کنند ✍زيرا از يک سو بزرگ سالان، تجربيات بيش ترى دارند و سرد و گرم روزگار را چشيده و از خير و شرّ امور آگاه ترند و از سوى ديگر آن ها دوران پر شور و شرّ جوانى را پشت سر گذاشته و آرامش و آرايش اخلاقى بيش ترى پيدا کرده و به سنن و آداب اجتماعى آشناتر شده اند; گرچه اين يک قاعده کلى نيست و قطعاً استثنائاتى دارد; ولى به صورت يک حکم غالبى قابل انکار نيست. ▫️وَلْيَرْأَفْ کَبِيرُکُمْ بِصَغِيرِکُمْ 🔹و بزرگ سالانتان نيز بايد نسبت به کودکانتان مهربان باشند» 🖊ضعف هاى آن ها را جبران کنند و تجربيات خود را به آن ها منتقل سازند و از خطاهاى آنان تا آن جا که ممکن است چشم پوشى نمايند و به آنان در همه چيز کمک کنند.اگر اين دو اصل در جامعه رعايت شود نسل هاى جديد و قديم چنان به هم مى پيوندند که مى توانند صف واحدى همچون بنيان مرصوص تشکيل دهند. در غير اين صورت، جنگ ميان نسل هاى جديد و قديم، فضاى جامعه را تاريک خواهد کرد. 📘#خطبه_166

ویژگیهای منافقان #نهج_البلاغه ▫️وَ يَعْمِدُونَکُمْ بِکُلِّ عِمَاد، وَ يَرْصُدُونَکُمْ بِکُلِّ مِرْصَاد. قُلُوبُهُمْ دَوِيَّةٌ وَ صِفَاحُهُمْ نَقِيَّةٌ. يَمْشُونَ الْخَفَاءَ، وِ يَدِبُّونَ الضَّرَاءَ وَصْفُهُمْ دَوَاءٌ، وَ قَوْلُهُمْ شِفَاءٌ، وَ فِعْلُهُمُ الدَّاءُ الْعَيَاءُ جمله «وَ يَعْمِدُونَکُمْ بِکُلِّ عِمَاد 🟠از هر وسيله اى براى فريفتن شما استفاده مى کنند، و در هر کمينگاهى به کمين شما مى نشينند. دلهايشان آلوده و بيمار، و ظاهرشان را پاک نگه مى دارند، در پنهانى گام بر مى دارند، و همچون خزنده اى در لابه لاى بوته هاى درهم پيچيده خود را مخفى ساخته، پيش مى روند، بيان آنها درمان، گفتارشان (به ظاهر) شفابخش; ولى کردارشان درد بى درمان است! ✍ اشاره به اين است که آنها براى درهم شکستن شما از هر وسيله اى استفاده مى کنند; شايعه افکنى، ايجاد ترديد و تزلزل در صفوف مؤمنان، پاشيدن تخم بدبينى و فساد و... .جمله «وَ يَرْصُدُونَکُمْ بِکُلِّ مِرْصَاد» اشاره به اين است که آنها از هيچ فرصتى براى ضربه زدن به شما غافل نمى مانند. پيوسته در کمين هستند تا فرصتى بيابند و زهر خود را در کام شما بريزند.جمله هاى بعد از آن، همگى حکايت از دوگانگى شخصيت آنها و تفاوت ظاهر و باطن آنان مى نمايد و مى فرمايد : دلهايشان بيمار و ظاهرشان سالم، گفتارشان به ظاهر شفابخش; اما رفتارشان درد بى درمان و تمام کارهايشان آميخته با توطئه هاى مخفيانه و نقشه هاى پنهانى شيطانى است. 📘#خطبه_194

🔈#صوت بسیار زیبا و #دلنشین 🔴شرح #خطبه_165 #نهج_البلاغه

#نهج_البلاغه ▫️اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْد مِنْ عِبَادِکَ سَمِعَ مَقَالَتَنَا الْعَادِلَةَ غَيْرَ الْجَائِرَةِ، وَ الْمُصْلِحَةَ غَيْرَ الْمُفْسِدَةِ، فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا، فَأَبَى بَعْدَ سَمْعِهِ لَهَا إِلاَّ النُّکُوصَ عَنْ نُصْرَتِکَ، وَ الاِْبْطَاءَ عَنْ إِعْزَازِ دِينِکَ، فَإِنَّا نَسْتَشْهِدُکَ عَلَيْهِ يَا أَکْبَرَ الشَّاهِدينَ شَهَادَةً 🟠خداوندا! هر يک از بندگانت گفتار عادلانه و دور از ستم و اصلاح کننده و بى مفسده ما را در امر دين و دنيا بشنود و پس از شنيدن از يارى آيين تو و اعزاز دينت سرباز زند و کندى کند. ما تو را بر ضدّ او به شهادت مى طلبيم. اى کسى که بزرگ ترين شاهدانى! ✍بديهى است پيروى از چنين سخنى که سراسر حق و عدالت و صلح و مصلحت است به حکم شرع و عقل لازم است و آنها که برخلاف آن گام بردارند از آيين خداوند متعال و فرمان عقل منحرف شده اند. نکته ديگر اينکه امام(عليه السلام) مى فرمايد: کسانى که با دعوت او به جهاد با شاميان غارتگر سرپيچى کنند از يارى خدا و عظمت بخشيدن به آيين او سرباز زده اند بى آنکه امام(عليه السلام) نفع خاص شخصى در آن داشته باشد. ضمناً امام با اين سخن مى خواهد روشن سازد که مسير شاميان، مسير ظلم و جور و مايه فساد در دين و دنياى مردم است. 📘#خطبه_212

#نهج_البلاغه ◽️فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ 🟠انجام دهنده كار نيك از كار نيكش بهتر است و انجام دهنده كار بد از كار بدش بدتر. ✍نخست اينكه همواره فاعل از فعل قوى تر است به همين دليل اگر كار نيك باشد آن فاعل از كارش قوى تر و اگر كار بد باشد از كارش بدتر است. ديگر اينكه شخصى كه كارى انجام مى دهد غالبا داراى ملكه آن است و آن ملكه مى تواند سرچشمه كارهاى فراوانى بشود، بنابراين اگر كسى را ببينيم كه مثلا يتيمى را نوازش مى كند و دست افتاده اى را مى گيرد مى دانيم كه او داراى صفتى است درونى كه مى تواند سرچشمه ده ها و گاه صدها و هزاران از اين گونه كارها شود و به همين دليل از كارش بهتر است.سوم اينكه كسانى كه كار نيكى انجام مى دهند بسيار مى شود كه آرزو دارند بهتر از آن را انجام دهند ولى امكانات آن در اختيارشان نيست و به تعبير ديگر همتشان از آنچه انجام مى دهند بسيار بالاتر است و گاه به زبان جارى كرده مى گويند: افسوس كه بيش از آن توان نداريم و اگر مى توانستيم چنين و چنان مى كرديم.وجه چهارمى نیز بعضى براى این تفاوت ذکر کرده اند که هر کس کار خیرى انجام مى دهد معمولا عوامل بازدارنده اى از جمله هوا و هوس ها را در دل دارد و در برابر آنها مقاومت مى کند و آن عوامل را به عقب مى راند و کار خیر را انجام مى دهد به همین دلیل از کارش با ارزش تر است و به عکس کسى که کار بدى انجام مى دهد نیز عوامل بازدارنده از قبیل فطرت الهى، اوامر و نواهى آسمانى در برابر اوست ولى پشت پا به همه آنها مى زند و به سراغ شر مى رود. به همین دلیل از عملش بدتر است 📘#حکمت_32

مقدرات بر تدبير ما پيشى مى گيرد: #نهج_البلاغه ▫️يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ، حَتَّى تَكُونَ الاْفَةُ فِي التَّدْبِيرِ 🟠«مقدرات بر تقدير و تدبير (ما) غلبه مى كند تا آن جا كه (گاه) آفت به سبب تدبير (انسان) به وجود مى آيد. ✍اين گفتار حكيمانه در واقع سه پيام دارد: پيام اول اين كه: ما را با مسأله خداشناسى و توحيد افعالى پروردگار آشناتر مى سازد. هنگامى كه مى بينيم براى انجام كارى نقشه هاى فراوان مى كشيم، مشورت بسيار و مديريت كافى مى كنيم ولى به آن نمى رسيم آگاه مى شويم كه پشت اين دستگاه خلقت، دست باعظمتى است كه چرخه جهان را مى چرخاند پيام دوم پيام توكل بر خداست و آن اين كه تنها به تقدير و تدبير و قوت فكر خود اعتماد نكنيم بلكه در همه چيز و در هر كار توجه به مسبب الاسباب داشته باشيم و از او مدد بخواهيم و كمك بگيريم.پيام سوم اين كه: غرور بر ما غلبه پيدا نكند. هنگامى كه مى بينيم صاحب قدرت ظاهرى شده ايم و گروه عظيمى سر بر فرمان ما هستند و مشاوران تيزهوشى داريم كه در همه كار به ما كمك مى كنند مبادا غرور، ما را بگيرد و از خدا غافل شويم. چراكه گاه مى بينيم همه اسباب فراهم است ولى كارى از پيش نمى رود. يعنى مقدرات طرح ديگرى براى ما ريخته و تلاش هاى ما دربرابر تقدير الهى همچون نقش بر آب است. 📘#حکمت_459