#نظر کاربر در مورد محتوای امروز سلام ، وقتتون بخیر ! در مورد امیدواری باید بگم که بنده در تعدادی جلسه ی بصیرتی در ماههای گذشته حضور داشتم و خیلی خوشحالم که این نشست را امروز برگزار کردید تا بتونم حرفم را بزنم . در طی اون جلسات، فرد سخنران می گفت که دائم اخبار و اطلاعات سیاسی تلویزیون را پیگیری کرده و اطلاعات را به دست آورده تا برا ما تشریح کنه . ابتدا باید خدمتتون بگم که اول باید منابع یاس و ناامیدی را شناسایی کنیم . آیا تلویزیون یا رادیو همیشه در حال پخش اخبار مثبت و انرژی بخش هست ؟ وقتی سخنرانی آن شخص را با نوع سخنرانی مقام معظم رهبری مقایسه کردم ، متوجه شدم که حضرت آقا در اوج سختی ها و فتنه ها و شرایط حساس هرگز مردم را ناامید نکرده اند . وقتی سال نود و شش شخص مورد نظر ما رئیس جمهور نشد ، من واقعا به دلداری و تسلای خاطر نیاز داشتم و چند روز بعد حضرت آقا طی یک سخنرانی بسیار زیبا و آرام بخش فرمودند آینده ی ایران از الآن روشن تر و بهتر است . همین یک جمله فرمول نشاط و شادمانی من شد و بر خدا توکل کردم . ایشان در مراسم تحلیف ریاست جمهوری فرمودند که ما این تقارن (عید فطر و تحلیف) را به فال نیک می گیریم . ولی من هر چه سخنرانی اون شخص را تجزیه و تحلیل می کردم به این نتیجه رسیدم که ایشان با ناامیدی هر چه تمام دارند حرف می زنند و فقط دشمن را در چشم ما بزرگ می کنند .‌ سخنرانی خوب یک علم است و شخصی که در جمع حرف می زنه باید خودش روحیه ی خوبی داشته باشه . به نظر شما این درسته که اخبار منفی را گوش کنیم و دوباره همونها را برای مردم بازگو کنیم ، در حالی که اخبار بد بارها و بارها در طول روز در دهان مردم می چرخه ؟ شما از اون موقع که داخل تاکسی هستید تا اون موقع که برمی گردید مردم دائم دارن همه چیز را میگن . من تاکید خیلی زیادی بر روی سخنرانی ها دارم .‌ مطلبی که از قبل تهیه میشه ، روحیه ی خود سخنگو ، خودداری از نشر مجدد خبزهای تلخ و... ناامیدکردن هنر دشمن است ، نه خودی !!!! این دشمن است که جلوه های امیدواری را از مردم می گیره . ما باید از اطراف خودمون شروع کنیم .‌ ما باید امیدوارکردن را یاد بگیریم ، نه اینکه مردم را ناامید کنیم . امیددادن و روحیه و انگیزه دادن به مردم هنر خیلی بزرگی می خواد . خیلی مچکرم از توجهات شما سرکار خانم ، لطف کردید که امروز به این مهم پرداختید . 💢🌺سپاس از نظر شما