کل عالم هم کافر بشن ، خاک رو کُت خدا نمی‌شینه ، واسه خودت خوب باش❗ إِن تَكْفُرُوا أَنتُمْ وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻫﻤﮥ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺎﺷﻜﺮی ﻛﻨﻴﺪ، ﺩﻭﺩﺵ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺭﻭﺩ. ﺁﺧﺮ، ﺧﺪﺍ ﺑﻲ‌ﻧﻴﺎﺯِ ﺳﺘﻮﺩﻧﻲ ﺍﺳﺖ. پ.ن: طرف به غلط از خدا ناراحت میشه ، یه طوری گناه می‌کنه که جبران کنه :-| یکی نیست بگه وقتی گناه می‌کنی داری به خودت ضربه می‌زنی ، با گناه تو به خدا که ضرری نمی‌رسه . . . 📚 #از_کتاب_خدا : سوره ابراهیم «۸»

می‌ترسم ریه‌هایم به هواے آلوده عادت کرده باشد ؛ شـاید نـفـسـم تنگ شده و نمی‌فهمم . . . گـاهی انسان آنقدر در تاریکی‌ها غرق می‌شود ، که نور را فراموش می‌کند ! گـاهی یک لباس آنقدر کثیف می‌شود ، که رنگ عوض می‌کند . . . و یا پـرنـده‌اے آنقدر راه می‌رود ، کـه پریدن را از یـاد می‌برد . . . نکند در ظلمت گـنـاه رنگ عوض کرده ، بـه روے آتش قـدم گذاشته ، و پرواز را فراموش کرده باشم . . . خورشیدِ مـن ! بر مـن طلوع کن ، تطهیرم کن و پروازم بده . . . « شـاید ، گـاهی » #معین شنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۲

_ خورشیدِ مـن ! بـر مـن طـلـوع کـن . . . ••• #معین #خوش‌رقصے

` _ إشرِب مای ! إشرِب مای ! صدای پاے مشایة بـه گـوش می‌رسد . . . 🏴 #صدای_پاے_اربعین

حرم آقا علےبن‌موسےالرضا ، روضه #سه‌سالهٔ_ارباب 🥀

این پخش زنده‌ها فقط بهانه است؛ همیشه و هرجا چشمات رو ببندی و لب به صحبت باز کنی، آقا همونجا کنارته و حرفات رو گوش میده . . .💛 قبول باشه ✨ من رو هم دعا کنید لطفاً 🍃 « عزیزانی که به شوق حرم و پخش زنده تشریف آوردید، قدم رنجه فرمودید، اگر موندنی هستید، به جمع ما خوش اومدید ، اگر رفتنی هستید، مهمان‌های عزیزی بودید. التماس دعا »

_ قصهٔ مـا به سـ‌ر رسید ، رقـیـه خوابش برد . . . ••• #سه‌سالهٔ_ارباب 🥀 #معین #خوش‌رقصے

کنار قدم‌های جابر . . . 🎙️ | حاج میثم مطیعی 🏴 #صدای_پاے_اربعین

مجلس روضه #سه‌سالهٔ_ارباب🥀

مگه من راه رو بهت نشون ندادم ⁉️ خب پس پیچ و تاب مسیر رو بسپر به خودم دیگه . . . وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا چرا بر خدا توكل نكنيم ؟! و حال آنكه او راه ما را به ما بنمود ؟! 📚 #از_کتاب_خدا : سوره ابراهیم «۱۲»

غـریب کـوچـه‌ها شدن بـا مـن غـریب کـربلـا شدن بـا تـو . . . 🎙️ | حاج میثم مطیعی #روضه 🥀 #آقای_کریم

گـاهے یاکریـمِ دلـم بـه صحن‌و‌سرای آقـای کریم پـر می‌زنـد و سـرِ خوانِ حـسـن مُتِنَعِّم مـی‌شـود؛ سـفـره‌ای کـه جمع و طعامش ذره‌ای کـم نمی‌شود. حـبّ او از بچگے در مـن نبوده است؛ آنقدر حـسـیـن حـسـیـن گفتیم تـا بزرگ شویم و بگوییم حـسـن؛ یـا شاید اشک‌های بر حـسـین آبیارے حُـبّ حـسـن بود، ویا سینه‌زدن‌هایمان دَقّ‌ُالباب خانهٔ حـسـن؛ هـرچـه هست، حـس لطیف و احساس غریبے است، می‌شود تـا صبح، بـه یـاد حـسـن خندید و گریه کـرد . . . «آقای کریم» #معین #خوش‌رقصے ۱۶ رمضان، ۱۸ فروردین ۱۴۰۱