حُسن یوسف، ید موسی، دم عیسی داری آنچه خوبان همه دارند، تو یک‌جا داری...❤️ #منهای_معین

فرمانده سلام! انْظُرْ إِلَيَّ نَظَرَ مَنْ نَادَيْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَأَطَاعَكَ نگاهم کن، مثل نگاه به کسی که جواب «هَل مِن معین» تورو داده، و اون چیزی که خواستی رو اطاعت کرده و کنارت بوده...

آمدم ای شاه پناهم بده یا شمس الشموس، دلِ سیاه و تاریک مرا، تلألؤیی از نگاه تو پرفروغ و منور می کند؛ پرِ پرواز این شکسته‌بال به دستان توست، طبیب این دل بیمار تویی، بی مایه من و تنها خریدار تویی... به گوشه چشمی صید کن این آهوی گم‌گشته را ، اسیرم کن، به بند کش مرا... من ازآن روز که دربند توام آزادم «تمنای اسارت» #معین ۱۴ اسفند ۱۴۰۱

به نیمه‌های شعبان هم که می‌رسیم، درد فراق دوچندان می‌شود، قلب را می‌فشارد و کام را تلخ می‌کند ؛ فراقی که از کوریِ دل و سیاهیِ قلب است، و منی که غائبم و او که منتظِر و منتظَر است... واقعا جایی برای شادی و شعف می‌ماند ؟! فکیف اصبر علی فراقک؟! 💔(شاید این صدای مهدی فاطمه است در فراق منتظرانش...)

بعد هر تبریک، عرق شرم است که از پیشانی‌ام جاری می‌شود؛ باید شاد و مسرور باشم اما نمی‌توانم؛ نمی‌توانم در روزی که سال‌های نبودنت را به رخ می‌کشد لبخند بزنم. سال‌هایی که چشم به‌راه‌مان بودی و ما حتی به اندازه آب خوردنی تورا نخواستیم؛ سال‌هایی که منتظرِ منتظرانت بودی و به جانمان دعا کردی؛ سال‌هایی که با هرگناه اشک تورا درآوردیم و برایمان توبه کردی؛ مشتاق صدای‌مان بودی و ما همه را خواندیم به غیر تو... شاید این روز یادآور می‌شود که نیستی... شاید آمده تا کمی دل‌تنگ شویم، کمی خجالت بکشیم و شاید قدمی برداریم... مولای من! مانع این وصال منم، غافل و سردرگریبانم؛ حب دنیا کورم کرده و غُل و زنجیر گناه دست و پایم را بسته، پر و بالم شکسته و در فراغ تو جان می‌دهم... برای رسیدن به تو به خودت متوسل می‌شوم، به تو محتاجم و حاجت من تویی، دستم را بگیر و به خودت برسان. «یادآورِ بهار» #معین روزی که درد فراغ دوچندان بود و سال‌های فراغ سبب شرمندگی... ۱۷ اسفند، نیمه شعبان ۱۴۴۴

شور آمدنت،شیرینی زندگی مان است و خشکیِ دل هایمان، به یاد تو جوانه می زند وبهار می‌شود... با همه شرمندگی ها پر ازامید دیدنت، میمانم ... باتو عهدهای شکسته ام را تجدید می کنم... این بار نه برای خودم،بلکه تورا برای خودت صدا می زنم... خدایا ادامه ی غیبتش را برما ببخش... #امام_زمان #عید_امید #نیمه_شعبان

با تمام «من» بودنم مشتاق تو هستم؛ مشتاق وصالی که اگر محقق شود، از خجالت سر بلند نخواهم کرد...

یک سال از رفتن کسی گذشت که با اینکه فقط یک‌بار ملاقاتش کردم، غم فراقش رو در دلم احساس می‌کنم. #عین_صاد_شین، یا همون علی صفوی شاملو، کسی که به معنای واقعی جایی که بود رو مرکز عالم می‌دید و تا تونست خدمت کرد... همیشه به یاد مرگ بود و فقط چهل سال مهمون این خاک... اللّهم إنّا لا نَعلَمُ مِنه إلّا خَیرا... لطفاً صلوات و فاتحه‌ای نثار روح این بزرگوار کنید🌷