♦️«حربن یزید نشان داده است که دروغگو نیست. او در جواب امام که خورجین آکنده از نامه‌های مردم کوفه را در برابر او ریخته بود، می‌گوید: ما از زمره آنان نیستیم که این نامه‌ها را نوشته‌اند! ♦️حُر را در همه روایات مربوط به واقعه کربلا با صفاتی چون صداقت، شجاعت، ادب و حفظ حرمت اهل بیت و مخصوصاً فاطمه زهرا سلام الله علیها ستوده اند و اصلاً وقایع کربلا خود شاهدی است برآن‌که چراغ فطرت آزادگی و حق جویی هنوز در باطن حر، محجوب تیرگی گناه نگشته است و به خاموشی نگراییده. ♦️اما هنوز جای این پرسش باقی است که انسانی این چنین را با دستگاه حکومتی ارباب جور چه کار؟ چگونه می‌توان به منصبی که حُر در دارالاماره کوفه داشت راه یافت و باز آن چنان ماند که حُر مانده بود؟ آزادگی که با پذیرش ولایت ظالمان در یک جا جمع نمی‌شود! ♦️راوی: آنچه حُر را در دستگاه بنی‌امیه نگه داشته، غفلت است. #غفلتی‌پنهان. شاید تعبیر غفلت در غفلت بهتر باشد، چرا که تنها راه خروج از این چاهِ غفلت آن است که انسان نسبت به غفلت خویش تذکر پیدا کند. هر انسانی را #لیله‌القدری هست که در آن ناگزیر از انتخاب می‌شود و حُر را نیز شب قدری این‌چنین پیش آمد. عمربن سعد را نیز، من و تو را هم پیش خواهد آمد.» ✍شهید آوینی کتاب «فتح خون»