‍ ظهور در ماه رمضان؛ قیام در ماه محرم ظهور امام زمان از لحاظ زمانی، مقدم بر قیام است. یعنی ظهور در مرحله‌ای پیش از قیام قرار دارد. امام صادق علیه السلام فرمودند: حضرت قائم علیه السلام را در شب بیست و سوم ماه رمضان شب جمعه از دل آسمان به نام صدا می‌زنند... و روز عاشورا قیام می‌کند؛ همان روزی که حسین بن علی علیه السلام به شهادت رسید.. 📗الغيبة(للنعمانی)، ب۱۶، ح ۶ 📗الغيبة(للطوسی)، ص ۴۵۲ بعد از واقع شدن #صیحه در شب ۲۳ ماه رمضان و معرفی حضرت از آسمان به جهانیان، نام و یاد ایشان بر زبان‌ها جاری شده و مردم درباره ایشان با هم گفتگو می‌کنند؛ در واقع با این صیحه که هرکس آن را به زبان خود می‌شنود، حجّت بر همگان تمام می‌شود! کسی نمی‌تواند ادعا کند که من از #ظهور ولی خدا با خبر نشدم وگرنه به سوی او می‌شتافم و به او ایمان می‌آوردم و یاریش می‌نمودم؛ بنابراین ظهور امام در ماه رمضان با صیحه آسمانی اتفاق می‌اُفتد و قیام جهانی در دهم ماه محرم (روز عاشورا)، روز شنبه در کنار کعبه به همراه یاران ایشان آغاز می‌شود. در چند ماه فاصلهٔ زمانی بین صیحه آسمانی تا روز قیام، حضرت فعالیت‌های محدود و نیمه علنی خواهند داشت؛ به همین دلیل سپاه #سفیانی بعد از اطلاع از مکان امام و فعالیت های نیمه علنی ایشان، به قصد کشتن حضرت و مانع شدن از تشکیل حکومت عدل جهانی، به سمت مدینه رهسپار می‌شوند که در آنجا #خسف_بیداء رخ می‌دهد..