~🕊 🌴#برگی‌از‌خاطرات✨ 🍁طی عملیاتی در #سوریه، دو نفر در خانه‌ای زخمی بودند و نزدیک بود داعشی‌ها آنها را بعنوان #اسیر ببَرند، جواد سمت نیروها داد زد چه کسی با ما برای نجات آنها می‌آید؟ من و دو نفر دیگر با او رفتیم، همین که رفتیم، پای جواد تیر خورد و زخمی شد، من داشتم داد و فریاد می‌زدم که آهای بیائید نجاتش دهید، الان برادرم #شهید می‌شود، جواد گفت: چِته؟ اینقدر داد می‌زنی؟! بعد با لبخندی به شوخی گفت: #سید_حسن_نصرالله خالی بست؛ این تیره درد داره! (سیدحسن در یکی از سخنرانی‌هایش گفته‌بود شهادت مثل نوشیدنِ آبِ خنک است). 🍁جواد هیچوقت سلاح گرم با خود در مناطق عمومی عراق حمل نمی‌کرد، هرچه هم به او می‌گفتیم خطرناک است، جواب می‌داد لازم نیست، هروقت زمان و دقیقه‌ #شهادت من برسد، شهید خواهم شد؛ چه باسلاح، چه بی‌سلاح. جواد متواضع بود و خود را جدا از شهروندان نمیدانست؛ حتی در پست‌های ایست بازرسی هم در نوبت می‌ماند تا مانند سایر مردم غیرنظامی، بازرسی شود. ✍🏻به روایت برادر #شهید_جوادعلی_حسناوی♥️🕊