🔴مقام حضرت عبدالعظیم الحسنی ✳️یکی از یاران شیخ رجبعلی خیاط می‌گوید: با شیخ به زیارت رفتیم، جناب شیخ در عالم معنا از ایشان (یعنی از حضرت عبدالعظیم) پرسیدند که: ✨«شما از کجا به این مقام رسیدید؟ » 💐حضرت عبدالعظیم علیه السلام فرمود: 🌟از طریق احسان به خلق... 🍃 من قرآن می‌نوشتم و با زحمت می‌فروختم و پول آن را احسان می‌کردم.. 🍃🌸🌺🍃🌹🍃🌺🌸🍃

برادرانم و خواهرانم به #ریسمان الهی #اعتصام کنید و آن را #رها نسازید.. هرچه به #کلاس بالاتری از #ایمان برویم #درس هایمان #مشکل می شود .‌. و درس #امتحانات #مشکل تر.‌. و #شیطان هم #تلاشش بیشتر می شود‌‌.. #‌مبادا پس از چند صباحی #تحمل #درد و #رنج و #زحمت در راه #خدای بزرگ به #دره نیستی #سقوط کنیم..!! #قرآن زیاد بخوانید.. وسعی کنید زمانیکه #خداوند با شما #صحبت می کند #ترجمه تحت اللفظی آن را #بدانید.. #تقوا #تقوا‌‌.. #اساس کار است .. اگر #تقوا نباشد #اکثر #عبادات به خاطر #غیر خدا می شود.. #نماز را طوری #بخوانید که بدانید با #خدا چه #می گویید.. #مبادا #عباداتمان، #بندی باشد که ما را از راه #سعادت #باز دارد.. بدین #واسطه که #فکر کنیم خیلی آدم #خوبی هستیم.. #عبادات ما باید #پله ای برای #صعود ما به #درجات و #کلاس های #بالاتر باشد.. یازهرا.. وصیت نامه شهید سید عباس جولایی... 🕊🥀🥀🥀🥀

🍃☀️🍃 ❣#سلام_امام_زمانم❣ 🍃السَّلامُ عَلَيْكَ يا جادَّةَ الله...✋ ☀️سلام بر تو ای راه روشن خدا...🍃🌼 ای که هر چه غیر توست بیراهه است. سلام بر تو و بر روزگاری که همه خلق در مسیر تو، شیرینی بندگی را خواهند چشید. 📗صحیفه مهدیه، زیارت حضرت بقیة الله ارواحنا فداه در سختیها، ص578. 🍃☀️🍃

اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ ⛔️ بعضی جاها نباید تشکر کرد «فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ» (نمل/۱۹) ﭘﺲ (ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ) ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﭼﻪ، خندید ﻭ ﮔﻔﺖ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻬﺎم ﻛﻦ ﺗﺎ نعمتی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ، ﻭ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭم ﺑﺨﺸﻴﺪﻩای، ﺷﻜﺮ ﮔﺰﺍﺭم. ﻭ ﻛﺎﺭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪای ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ میﭘﺴﻨﺪی، ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﻢ. ﻭ ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﻣﺮﺍ، ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺕ ﺩﺭﺁﻭﺭ!» ❌ تشكر توفیق الهی لازم دارد. قرآن می‌فرماید «أَوْزِعْنی‏ أَنْ أَشْكُرَ» خدایا به من توفیق بده كه شكر كنم. ولذا باید خدا لطف كند تا یاد نعمت افتاده و شكر كنیم... ❌ یعنی اگر توفیق الهی نباشد و خدا تو را به یاد نعمت‌ها نیندازد تو شکر نخواهی کرد. 🔸 تشكر هم آدابی دارد، تشکر باید از خوبی‌ها باشد، از کارهای نیک باشد، از روی تملق و چاپلوسی نباشد و بعضی‌ها متملق‌اند و نسبت به هر كاری چه خوب و چه بد تشکر می‌کنند. ❌ کارهایی مثل ولخرجی و اسراف را نباید تشكر كرد. بعضی جاها نباید تشکر کرد. اگر کسی حق دیگران را ضایع کرد که به شما نفعی برساند نباید تشکر کرد، نباید قبول کرد، که اگر قبول کردید شما هم گناهکار محسوب می‌شوید... ❌ حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام می‌فرمایند تشكر باید به اندازه باشد، چون از حد كه بگذرد، تملق می‌شود، كمتر از حد باشد حسادت است، تشکر باید به اندازه باشد، در این صورت انصاف است... ❌ اگر مهمانی دعوت شدید و دیدید صاحبخانه برای ۵ نفر به اندازه ۲۰ نفر انواع غذا تهیه کرده، در پذیرائی خیلی اسراف کرده، تذکر بدید «وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ» (اعراف/۳۱) خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد... ❌ بعضی‌ها هم بالعکس عمل می‌کنند، مهمانی که می‌روند با اینکه صاحبخانه از آنها با احترام و مناسب پذیرایی می‌کند، چون حسادت دارد یک ایرادی می‌گیرد برای اینکه تشکر نکند، این اخلاق خیلی ناپسندی است... ❌ در عمل به منکرات هم نباید تشکر کرد، مثلاً شما در صف نانوائی ایستاده‌اید، نانوا چون با شما آشنا است بدون توجه به بقیه، خارج از نوبت به شما نان می‌دهد، اینجا نباید تشکر کرد، باید تذکر داد که نوبت من نیست... ❌ از واسطه‌های نیکی هم باید تشکر شود، حضرت امام رضا علیه السلام می‌فرمایند کسی که نعمت دهنده از مخلوقات را شکرگزار نباشد، شکرگزار خداوند نیز نخواهد بود (عیون اخبار الرضا، جلد ۲، صفحه ۲۴) گرچه تشكر از خدا می‌كنیم مخلوق خدا را هم نباید فراموش كنیم... وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ✍️ حبیب‌الله یوسفی

✍ حکمت ۱۲ ✅ قَالَ امیر المومنین علیه السلام: أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ، وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ. ✅ امیر المومنین علیه السلام: ضعيف ترين مردم كسى است كه از يافتن دوستان ناتوان است، و ناتوان تر از او كسى است كه دوستان به دست آورده را از دست بدهد #نهج_البلاغه #حکمت12 ✳️حجت الاسلام حامد محقق ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••

#حکمت_12 وَ قَالَ (علیه السلام): أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ، وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ. 💚 ناتوان ترين مردم، كسى است كه در يافتن دوست ناتوان باشد و ناتوان تر از او، كسى است كه دوستى فرا به دست آرد و از دست بدهد. ناتوان ترين مردم: شک نیست که یکى از مهم ترین سرمایه انسان در زندگى دوستان صمیمى است; این سرمایه نه تنها براى یارى کردن انسان در برابر مشکلات، بلکه براى انس گرفتن و از تجربه ها و نظرات آنها بهره گیرى کردن ضرورى است و جالب این که به دست آوردن دوستان خوب کار آسانى است; نه همچون به دست آوردن مال است که احتیاج به تلاش و کوشش فراون و گاه نیاز به سرمایه گذارى هاى کلان دارد و نه همچون مقام است که به دست آوردنش نیاز به روابط اجتماعى قوى دارد، بلکه با سرمایه اى که در اختیار هر کس هست به دست مى آید و آن سرمایه گشاده رویى، ادب و حسن معاشرت است. بر همین اساس امام(علیه السلام) مى فرماید: «عاجزترین مردم کسى است که از به دست آوردن دوست عاجز باشد»; (أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اکْتِسَابِ الاِْخْوَانِ). حدیث معروفى است از امیر مؤمنان على(علیه السلام) که خطاب به مردم فرمود: «إِنَّکُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِکُمْ فَسَعُوهُمْ بِطَلاَقَةِ الْوَجْهِ وَحُسْنِ اللِّقَاءِ فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(صلى الله علیه وآله) یَقُولُ إِنَّکُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِکُمْ فَسَعُوهُمْ بِأَخْلاَقِکُمْ; (اى مردم) شما نمى توانید مردم را با اموال خود راضى نگه دارید، از این رو ایشان را با خوشرویى و رفتار خوب راضى نگه دارید، زیرا من از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: شما نمى توانید خشنودى مردم را با اموال (محدودتان) به دست آورید بنابراین با اخلاق نیکتان خشنودى آنها را به دست آورید». 🌷 آنگاه امام مى افزاید: «و از او عاجزتر کسى است که دوستانى را که به دست آورده از دست بدهد»; (وَأَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ). زیرا ممکن است به دست آوردن چیزى مقدارى زحمت داشته باشد; ولى نگه داشتن آن آسان تر است، بنابراین کسى که دوستان خود را با بى مهرى یا بى اعتنایى از دست دهد عاجزتر از کسى است که نتوانسته دوستى به دست آورد. 🌹 در حدیثى از امام امیر مؤمنان(علیه السلام) در غررالحکم مى خوانیم: «مَنْ لا صَدیقَ لَهُ لا ذُخْرَ لَهُ; کسى که دوست ندارد ذخیره اى ندارد». 🍁امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «لَقَدْ عَظُمَتْ مَنْزِلَةُ الصَّدِیقِ حَتَّى إِنَّ أَهْلَ النَّارِ یَسْتَغِیثُونَ بِهِ وَیَدْعُونَ بِهِ فِی النَّارِ قَبْلَ الْقَرِیبِ الْحَمِیمِ قَالَ اللَّهُ مُخْبِراً عَنْهُمْ (فَما لَنا مِنْ شافِعِینَ وَلاَ صَدِیق حَمِیم); مقام دوست بسیار برجسته است تا آنجا که دوزخیان نیز با فریاد خود از او ـ پیش از آنکه از نزدیکان کمک بخواهد ـ سخن مى گویند همان گونه که خداوند در قرآن از آنها چنین خبر داده که مى گویند: امروز نه شفاعت کننده اى داریم نه دوست گرم و پر محبتى». 🌱اصولاً دوستان خوب بهترین زینت انسانند همان طور که امام صادق(علیه السلام)مى فرماید: «لِکُلِّ شَىْء حِلْیَةٌ وَحِلْیَةُ الرَّجُلِ أوِدّائُهُ; هرچیزى زینتى دارد و زینت انسان دوستان اوست». در اهمّیّت دوستان همین بس که از بعضى از بزرگان سؤال شد: آیا برادر بهتر است یا دوست خوب. گفت: برادرى خوب است که دوست انسان باشد

🎥داستانی یسیار زیبا وشنیدنی از عنایت امام حسین(ع) به یکی از زوار در پیاده‌روی اربعین #پناهیان اللّهُم عَجّل لوَلـیّکَ اَلفـ♡ـرج

شبتون مهدوی ✨اللّهمَ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـ♡ــࢪَج✨

#مولا_جانم🌺🌺 🌼ای نگاهت دوای هـــر دردی 🌼آرزو می كنم كه بــــــرگردی 🌼كاش من باخبر شـــوم روزی 🌼لحظه ای بر دلم گـــذر كردی 🌼زنده ام من به عشـق دیدارت 🌼بسته جانم به روی زیبـــایت 🌼منتــــظر مانده چشم گریانم 🌼پس كجایی؟ دلم به قربــانت ‌‌ #اللهم_عجل_لولیک_فرج

اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ 🔴 عمل صالح به چه عملی اطلاق می‌شود؟ آیا اگر فقط ايمان داشتيم كافی است؟ قرآن می فرماید « وَ عَمِلُوا الصَّالِحات» يعنی اعمال صالح، یعنی همه‌ اعمال انسان باید درست باشد... بعضی افراد یک كارشان خوب است، نماز می‌‌خوانند، ولی مثلاً به فقرا كمک نمی‌‌كنند، خمس و زکات نمی‌دهند... چکار باید کرد؟ باید در مقابل عمری كه از تو كم می‌‌شود به ايمانت اضافه شود، قرآن می‌فرماید افرادی هستند كه هر آيه‌ای از قرآن كه برای آنها تلاوت می‌شود «زادَتْهُمْ إيمانا» (انفال/۲) بر ایمانشان افزوده می‌شود، ممكن است علم آدم اضافه شود ولی ايمان آدم اضافه نشود... ❌ اسلام مكتب عدل و اعتدال است و امت اسلامى امت میانه و وسط، نظام آن عادلانه است، اسلام اگر نماز دارد زكات هم دارد، اگر تولى‏ و دوستى اولیاى خدا را دارد، تبری و دورى از دشمنان هم دارد، اگر از علم طرفدارى مى‌‏كند از عمل هم پشتیبانى مى‌نماید، اگر ایمان را مطرح مى‌كند عمل صالح را هم در كنار آن لازم مى‌‏داند، اگر توکل به خدا را سفارش مى ‏كند، دستور فعالیت و تلاش هم مى‏‌دهد... ❌ در قیامت، همه واسطه‌‏ها و شفیع‌‏ها بی‌اثر می‌شوند، تنها خلوص و عمل صالح و عبادات همراه با تقوا و اخلاص به داد انسان می‌رسد... 🔸و در آن روز، هر كس به فكر خود است و از این و آن كه در دنیا به محبت‏ هایشان دل مى‌بندیم، كارى ساخته نیست و هر فردى نتیجه كار خود را مى‌‏بیند و محصول خویش را درو مى ‏كند، راهپیمایی در حمایت از نظام اسلامی و ولایت فقیه هم عمل صالح است «لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِی سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِه عَمَلٌ صَالِحُ» (توبه/۱۲۰) هیچ تشنگی و خستگی و گرسنگی در راه خدا به آنها نمی‌رسد و هیچ گامی که موجب خشم کافران می‌‌‌شود برنمی‌دارند، و ضربه‌ای از دشمن نمی‌‌‌خورند، مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته می‌شود... این راهپیمایی‌ها و ‌هر حرکتی که دشمن از آن عصبانی شود و موجب خشم و غیظ وهابی‌ها و آمریکا و اسراییل گردد، در قرآن به عنوان عمل صالح شمرده شده است، در قرآن، معمولاً ایمان و عمل صالح در كنار هم مطرح شده، ولى ایمان بر عمل صالح مقدم قرار گرفته، ایمان درون انسان و قلب را نورانى می‌کند، تمام كارهاى انسان را نورانى مى‏كند، بركات ایمان و عمل صالح بسیار است كه در آیات قرآن به آنها اشاره شده... وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ✍️ حبیب‌الله یوسفی

✍ حکمت ۱۳ ✅ قَالَ امیر المومنین لیه السلام: إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ. ✅ امیر المومنین علیه السلام: زمانى كه مقدمات نعمتها به شما رسيد، نهايت آن را با كمى شكر از خود مرانيد. #نهج_البلاغه #حکمت13 ❇️حجت الاسلام حامد محقق ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

#حکمت_13 قَالَ (علیه السلام): إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ. فرمود: زمانى كه مقدمات نعمتها به شما رسيد، نهايت آن را با كمى شكر از خود مرانيد. 🌺 نعمت ها غالباً به صورت تدریجى بر انسان وارد مى شود و وظیفه انسان هوشیار این است که به استقبال نعمت برود و استقبال از آن راهى جز شکرگزارى ندارد. هرگاه با آغاز روى آوردن نعمت به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد ادامه خواهد یافت و تا پایان آن نصیب انسان مى شود و به تعبیر دیگر به گفته بعضى از شارحان نهج البلاغه، نعمت ها مانند گروه هاى پرندگان است که وقتى تعدادى از آنها بر شاخه درختى نشستند بقیه تدریجا به دنبال آنها مى آیند و شاخه ها را پر مى کنند; ولى اگر گروه اول صداى ناهنجار و حرکت ناموزونى بشنوند یا ببینند فرار مى کنند و بقیه هم به دنبال آنها مى روند و صحنه از وجودشان خالى مى شود. همچنین بسیارى از نعمت ها به صورت تدریجى زوال مى پذیرند; هرگاه انسان در آغاز زوالش هوشیار باشد و به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدریجى آن مى شود. این سخن در اصل برگرفته از قرآن مجید است که مى فرماید: «(وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لاََزیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ); به خاطر بیاورید زمانى که پروردگارتان اعلام داشت اگر شکرگزارى کنید (نعمت خویش را) بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسى مجازاتم شدید است». قرآن مجید سرگذشت بسیار عبرت آموزى از قوم سبأ نقل مى کند که خداوند نعمت بسیار وافرى به آنها داد و فرمود: «(کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَاشْکُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ); ازروزى پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید; شهرى پاک و پاکیزه در اختیار شماست و پروردگارى آمرزنده». ولى آنها به کفران پرداختند و سد عظیمى که سبب آبادى کشور آنها شده بود بر اثر سیلاب و عوامل دیگر در هم شکست و تمام آبادى و باغ ها و مزارع ویران شد به گونه اى که نتوانستند در آنجا بمانند و ناچار در اطراف متفرق شدند. قرآن در اینجا مى افزاید: «(ذلِکَ جَزَیْناهُمْ بِما کَفَرُوا وَهَلْ نُجازی إِلاَّ الْکَفُورَ); این کیفر را بر اثر کفرانشان به آنها دادیم و آیا جز کفران کننده را کیفر مى دهیم». روایات فراوانى درباره اهمیت شکر از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و امامان معصوم(علیهم السلام)به دست ما رسیده که اهمیت این فضیلت انسانى را آشکار مى سازد. امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْعَمَ عَلَى قَوْم بِالْمَوَاهِبِ فَلَمْ یَشْکُرُوا فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ وَبَالاً وَابْتَلَى قَوْماً بِالْمَصَائِبِ فَصَبَرُوا فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ نِعْمَةً; خداوند متعال به گروهى از مردم نعمت داد، اما آنها شکرش را به جا نیاوردند در نتیجه آن متاع مایه وبالشان شد و گروهى از مردم را به مصائبى گرفتار کرد لکن آنها صبر کردند و (شکرگزار بودند) در نتیجه مصیبت ها به نعمت ها تبدیل شد». در اینجا دو سؤال باقى مى ماند: نخست این که حقیقت شکر چیست؟ شکر سه مرحله دارد: مرحله قلبى که انسان از نعمت هاى خدا خشنود و راضى و سپاسگزار باشد و مرحله زبانى که آنچه را درون قلب اوست بر زبان جارى سازد; ولى از همه مهم تر مرحله عملى شکر است و آن به طور شفاف این است که از نعمت هاى الهى درست بهره بردارى کند و اهداف این مواهب را در نظر گیرد و به سوى آن اهداف حرکت کند; اگر خدا عقلى براى درک نیک و بد به او داده از این عقل در مسیر شیطنت استفاده نکند و اگر او را مشمول موهبت آزادى کرده از این آزادى براى پیشرفت و تکامل بهره گیرد نه در مسیر بى بند و بارى و گناه و فساد همچنین در مورد اعضاى بدن که هر کدام موهبتى عظیم است و در مورد مال و ثروت و فرزند و همسر. بسیارند کسانى که شکر قلبى و زبانى دارند; ولى در مرحله شکر عملى مقصرند. اگر در مفهوم شکر به آن گونه که در بالا گفته شد دقت کنیم فلسفه آن نیز روشن مى شود، زیرا این مواهب مال ما نیست، از سوى دیگرى است و آن را براى اهداف خاصى آفریده و اگر در غیر آن اهداف به کار گرفته شود خیانت در آن نعمت است. از اینجا پاسخ سؤال دیگرى نیز روشن مى شود که خدا چه نیازى به تشکر و سپاسگزارى ما دارد. ممکن است انسان ها با سپاسگزارى تشویق شوند و آرامش روحى پیدا کنند. خدا که نیازى به اینها ندارد. ولى از آنچه در بالا گفته شد فهمیدیم که سخن از نیاز خدا در میان نیست; سخن از نیاز من است که اگر نعمت ها و مواهب الهى را که براى اهداف خاصى است در غیر آن به کار گیرم طبیعى است که از آن محروم خواهم شد، زیرا خداوند حکیم است و حکیم این مواهب را به افراد لایق و وظیفه شناس مى دهد.