🌸🌱🌸🌱🌸🌱🌸🌱
🌱🌸🌱
🌸🌱
📚رمان عاشقــ❣ــانه مذهبی :#نگاه_خدا
📙 به قلم: فاطمه باقری
🌱 #قسمت_شصت_دوم
شما وقتی پیشنهاد همچین کاری و که دادین گفتم پس تا یه مدت میتونم مادرمو خوشحال نگه دارم .بعد از یه مدت یه
چیزی و بهونه میکنم و ازتون جدا میشم
فکرشو نمیکردم به اینجا برسه
) نشستم و شروع کردم به گریه کردن ،یعنی من حتی واسه ادامه زندگیم هم باید زجر کشیدن کسی و که دوستش دارم
نگاه کنم ،یاد مادرم افتادم ،گریه هام بلند شد (
امیر: سارا جان من معذرت میخوام
) نگاهش کردم(: یعنی فقط مشکلت همینه
امیر: این مشکل کوچیکی نیست سارا
- دوستم داری؟
) چیزی نگفت ، صدامو بلند کردم و دوباره پرسیدم(: دوستم داری ؟
) برای اولین بار بغلم کرد ( : من همون روز تو ترکیه دیدمت عاشقت شدم
- من چیزی نمیخوام به جز عشق تو
امیر : سارا جان تو الان حالت خوب نیست بعدن صبحت میکنیم
)امیرو رسوندم دم در خونش خودمم رفتم خونه ، درباز کردم مریم با دیدن قیافه ام اومد جلو(
مریم: سارا چیزی شده؟ با امیر حرفت شده؟
- نه فقط یه کم حالم بده
رفتم تو اتاقم و دراز کشیدم روی تخت با دیدن عکس مامان گریه ام گرفت اینقدر صدای گریه هام بلند بود که مریم اومد
تو اتاق
مریم: سارا جون به لب شدم
بگو چی شده
) مریم و بغل کردم و گریه میکردم ،هق هق زنان همه ماجرا رو بهش گفتم(
مریم : عزیزززم اروم باش ، با گریه کردن که چیزی درست نمیشه ،به نظرم با پدرت صحبت کن کمکت میکنه
) میترسیدم به بابا رضا بگم اونم اول سرزنشم کنه به خاطر دروغی که گفتم،بعد به خاطر شرایط امیر مخالفت کنه (
شب بابا اومد خونه حالم خوب نبود به مریم گفتم که شام نمیخورم
صدای در اتاق بابا رو شنیدم حتمن بابا رفت تو اتاقش
دیگه نمیتونستم تحمل کنم
رفتم تو اتاقش
- بابا رضا میشه صحبت کنیم باهم
) بابا رضا با دیدن قیافه ام اومد سمتم( چی شده سارا
اصلا حالم خوب نبود تعادل ایستادن و نداشتم
نشتم روی زمین شروع کردم به حرف زدن
بابا رضا هم بین حرفام هیچی نگفت
وقتی حرفام تمام شد شروع کردم به گریه کردن
بابا رضا اومد جلو و بغلم کرد : بابا جان تو الان واسه چی داری گریه میکنی،واسه اینکه نمیتونه بچه دار بشه
- نه بابا جون اصلا بچه برام مهم نیست
بابا رضا: پس واسه چی ناراحتی
- قلبش بابا
اگه زبونم لال یه طوریش بشه من چیکار کنم
بابا رضا: دخترم عمر دست خداست ،تو باید از لحظه لحظه زندگیت لذت ببری
) بابا با حرفاش آرومم کرد (
- بابا جون از دستم ناراحت نیستین
بابا رضا: چرا اولش بودم ولی وقتی همه ماجرا رو گفتی میبخشمت
) بابا رضا رو بغل کردم و بوسیدمش( تو بهترین بابای دنیایی
رفتم تو اتاقمو تا صبح نخوابیدمو داشتم فکر میکردم
صبح که آفتاب دراومد لباسمو پوشیدمو رفتم پایین
مریم: سارا جان کجا میری؟
- سلام مریم جون دارم میرم خونه امیر اینا
مریم: صبحانه نمیخوری؟
- نه میریم اونجا با امیر صبحانه میخورم
مریم با لبخند: برو عزیزم
&ادامه دارد ....
🌱🌸🌱🌸🌱🌸🌱🌸🌱
🍃🥀🍃🥀
🥀🍃🥀
🍃🥀
🥀
⚜هوالعشق ⚜
📕#محافظ_عاشق_من🥀
✍ به قلم : #ف_میم
🍃 #قسمت_شصت_دوم
مطهره خانم آرام و محکم نشسته بود و خبری از آشفتگی ساعت پیشش نبود و انگار از بی تابی که داشته است پشیمان بود ، رو به حسنا گفت : حسنا مامان ؟ من برم نماز بخونم ... شما حواست به بابات باشه ! من نمازمو خوندم شما برو بخون
ـ چشم مامان .
صورت دخترش را بوسید دستی به روسری کج شده ی روی سرش کشید و گفت : حسنا جان ، ظاهرتم مرتب کن ... یه خانم در هر شرایطی مرتب و مراقبه ... مراقب همه چیز و همه کس .
سکوت بین جمع نگران که گاهی با اشک و ناله ی انیس خانم شکسته میشد با حرف مطهره خانم برچیده شد .
ـ یه یا علی بگین ، برین دست و صورتتونو بشورین نماز بذارین اذون دادن ... این جا رو کردیم ماتم کده ، الحمدالله بچه ها سالمن و مشکلی نیس ...
آقا سید ؟
ـ جانم ؟
ـ من خونه شام گذاشتم آماده هست ، یه زنگ به آقا امیرحسین بزن بیاره شامو همین جا بخوریم ... فقط سیدجان به بچم نگو ممکنه نگران بشه ...
ـ خانم خودش اون وضعو ببینه متوجه میشه ...
ـ شما زیاد قضیه رو باز نکن
ـ چشم .
ـ انیس خانم ؟
ـ بله حاج خانم ؟
ـ بیاین بریم یه وضو بگیرین یکم آروم شین ... پاشین
ـ من تا بچم بهوش نیاد دلم آروم نمیگیره ...
ـ مائده خانم که بهوش اومدن دیدین شون ... مهدا خانمو بسپارین به حضرت مادر ...
ضمنا باید سالم باشین تا بتونین مراقب دسته گلتون باشین این جوری که خودتون زودتر از پا میافتین ... حسین منم هنوز بهوش نیومده حتی نتونستم ببینمش ولی اونا بیش از هر چیز به حضور معنوی ما نیاز دارن ..
دست انیس خانم را گرفت و رو به همسرش گفت : آقا سید ما رفتیم نمازخونه
سید سری تکان داد و رو به حسنا گفت : دختر بابا شما هم برو
ـ چشم ...
خانم ها که راهی شدند ، سیدحیدر رو به مرصاد کرد و گفت :
آقا مرصاد پسرم ؟ میشه برید دنبال آقا امیرحسین ؟
امیرحسین هول میشه دست گل به آب میده ، خودتم یه لباس مناسب بپوش بابا
ـ چشم الان میرم
............ــــــــــــ♦ـــــــــــــ............
ـ امیر جان داداش کارای دانشگاهو انجام داده بودم ... چون نصف ترم رو گذرونده بود باید امتحانات رو میداد نرفتن سر کلاس ها رو پذیرفتن بخاطر شرایطش ... ولی همین جا دو تا امتحانشو داده ....
الان که خانوم میگه نمیخوام عقب بیافتم باید برگردیم وگرنه ترم جدیدو مرخصی میگرفت ...
شرمنده دیگه زحمتی شده برا شما ... ممنون ... باشه ... قربانت ...
آره ما هم احتمالا امروز ظهر راه میافتیم ... آره خونه سیدهادیه ... قربانت ... یاعلی
مهدا : آقا امیر بود ؟
ـ آره ، میگه دانشگاه یه سری نامه و اینا داده رفته گرفته ... بعد همون طوری که خواستی پرسیده گفتن میتونی باقی امتحاناتو دانشکده خودت بدی ...
استاد هاتم مشکلی با چند جلسه غیبتی که داشتی مشکلی نداشتن ... بخاطر پیشینه اته ... اگه من بودم محل ... بهم نمیذاشتن ...
ـ خودشون لطف کردن
ـ تو دوباره شکست نفسی کردی ؟
یه چیزی ذهنمو درگیر کرده ، چرا محمدحسین اینقدر شرمنده تو بود ؟!!
... چرا تا میومد حرف بزنه میپیچوندی ؟
تو این یه ماهه کلی رفته و اومده بهت سر زده من درک نمیکنم ...!
&ادامه دارد ...
↯♡ مࢪۅاࢪیدے دࢪ بهݜٺ♡↯
༻♡@Morvaariddarbehesht♡༻
🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃