◽️چند نکته درباره طرح صیانت: ۱. آبراهام مازلو نیازهای زیستی و معیشتی را پایه‌ای ترین نیازها دانسته و این یعنی تا زمانی که این نیازها برآورده نشود توجه به نیازهای دیگر مثل نیازهای اجتماعی و فرهنگی یا اصلا شکل نمی‌گیرد و یا به درستی رخ نمی‌دهد. این معنا تقریبا معادل این است که دینداری و فقر قابل جمع نیستند. بر این اساس حاکمیت یک نظام سیاسی وقتی نفوذ قدرت دارد که بتواند دست‌کم نیازهای معیشتی را به درستی مهیا کند. در زمانی که بر اثر یک دولت بی‌عرضه و تنبل وضع معیشت اقتصادی کشور حالتی شبیه بحران دارد سخن گفتن از یک طرح فرهنگی هر چند با انگیزه‌های صحیح و ضروری کاری بس نابخردانه است و امکان دفاع را می‌گیرد. منظور این است که حاکمیت وقتی توان اعمال قدرت ندارد چگونه قوانین جدید در موضوعی که با زندگی نزدیک به ۷۰ درصد مردم ارتباط دارد  وضع می‌کند؟ ۲. حتی اگر در زمان صحیح این اتفاق رخ می‌داد به دلیل اهمیت و حساسیت مساله و تجربه‌های ناموفق در این زمینه لازم می‌بود دوستان مجلسی با ارائه ده‌ها کنفرانس خبری و مناظره و برنامه تلویزیونی افکار عمومی را اقناع می‌کردند، تجربه کشورهای دیگر را نمایش می‌دادند و از طرح خود در یک بازه زمانی قابل توجه دفاع می‌کردند، اشکالات متخصصین را می‌شنیدند و از انتقادها استقبال می‌کردند تا طرح پخته و جامعی تدوین شود که طی گام‌های حساب شده و نه فانتزی به نتیجه می‌رسیدند. اما هیهات! گویا آنچه اهمیت ندارد ذهن مردم است. امتحان خوبی پس نداد این مجلس انقلابی! ۳. اما باید اشکالات و انتقادات را هم تحلیل کرد؛ به نظر می‌آید منشا برخی انتقادات تنبلی و روحیه تحول نخواهی و نیز بعضا ریشه در احساس حقارتی دارد که ایرانی "نمی‌تواند". لذا چند مطلب: اول) مسلما هر چیزی که تولید شود ابتدائا  نمی‌تواند به پای گوگل و واتساپ برسد، اما آیا انتظار را برآورده می‌کند یا ناکارآمد است؟ مطالبه باید به این سمت برود. دوم) کمال گرایی در برخی سبب شده است تصور کنند یا لازم است محصول تولیدی ۱۰۰ درصد خوب و مطلوب باشد یا اصلا نباید عرضه شود، این صفر و صدی غلط است. سوم) مهم‌تر از اینها تضمین اجرای اصل ۴۴ است، خصوصی سازی واقعی و صحیح رانت‌خواری را نابود می‌کند، مطالبه آگاهانه‌ای در این زمینه‌ها باید صورت پذیرد. @elmetawhid #طرح_صیانت_از_فضای_مجازی