موی تای امتحان قدرت است و درآن از قسمتهای مختلف بدن به عنوان سلاحی در نبردها استفاده می شود و هیچ عضوی از بدن غیر فعال نمی ماند در واقع می توان گفت که «موی تای» نبرد با سلاح هایی است که همیشه همراه آدمی است و افراد بشر به طور خدادادی از آن بهره مند هستند. هنر رزمی «موی تای» به عنوان سلاحی مطرح شده است که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. سلاحی است که در همه حال حتی در هنگام مسافرت آماده بودن آن ضروری است و همچنین هر فرد به هنگام یادگیری موی تای باید نمک آن را بچشد سختی ها و تلخی های آن را نیز تحمل نماید. قرن ها پیش، قبیله ای به نام «تای» از سلطنت پادشاهی تای مونگ یا تای موآنگ قبل از دوره بودا در سرزمین حاصل خیزی که در دو سمت رود «هوآنگ هو» و رود «یانگ تسه» در «سچوان» ، «هوپه» در جنوب چین قرار داشت مسکنی گزیدند که همواره برای زنده ماندن و حفظ خانواده، طایفه و... درحال جنگ بودند. در آن زمان مردم تای مورد هجوم قرار گرفتند و به سمت جنوب مهاجرت کردند که در آنجا نیز مورد حمله غیر بومیان و وحشیان قرار گرفتند و اموال خود را از دست دادند. امید به زنده ماندن در چنین شرایطی و احساس نیاز به حفاظت از خود، قبیله را به سمتی تشویق کرد تا همراه اسلحه های موجود در آن زمان از قسمت های مختلف بدن نیز به عنوان ابزار تدافعی و تهاجمی در نبردهای تن به تن استفاده نمایند. بعدها، طوایف «تای مونگ» به صورت یک ملت مستقل با هم متحد گردیدند و در جنوب رودخانه مکونگ با تشکیل سرزمینی مستقل برای دفاع از سرزمین و جلوگیری از تاخت و تاز دشمنان، هنرهای دفاعی را ابداع نمودند، روشهای دفاع از خود و تاکتیکها و استراتژی ها به شکل سیستماتیکی با سبکهای ویژه در کتابهای قوانین مبارزه چوپاسارت نوشته شدند و تمام روشهای مبارزه ای که بر پایه آن می توانستند دشمنان خود را از صحنه نبرد بیرون برانند، در آن گنجانده شد.وپاسارت نشان داد که چگونه میتوان با شمشیر چاقو نیزه تبر گرز و کلنگ جنگید و این قوانین به کتاب جنگجویان تبدیل گشت و مرجعی شد برای کسانی که می خواستند مهارت های مبارزه را بیاموزند و با وجود احساس عمیق و نیاز شدید به حفاظت از خود در تمامی لحظه ها، رفته رفته اسلحه های طبیعی و خدادادی بشر مانند ضربات مشت، آرنج، زانو و پا که همیشه همراه آدمی است، جایگزین سلاحهای واقعی گردید. ساقها مانند چوبی بلند برای دفاع و ضربه زدن، بازوها به عنوان شمشیرهای دوتایی برای دفاع کردن، مشت ها برای خرد کردن و آرنجها به عنوان ضربات نیزه، زانوها همانند گرز برای ضربه زدن و دفاع کردن و پاها نیز به عنوان چاقو و تیر به کار گرفته شدند. بدین گونه هر قسمت از بدن به عنوان مهارتی در مبارزه، به یک سلاح تبدیل شد و این آغاز داستانی است که چگونه «موی تای» به وجود آمد.

هنر موی تای تصادفاً به وجود نیامد، بلکه بر مبنای امید به زندگی در جنگها و غریزه وجود ملت آزاد، بنیان نهاده شد و بیش از 2000 سال هنر جنگیدن با مشت ها، پاها، زانوها و آرنجها از نسلی به نسل دیگر و توسط بینش اجداد «تای»ها گسترش یافت، و در واقع «موی تای» شرح و تعریفی است از ملتی که چیزی جز «موی تای» نمی توان بر روی آنها نام نهاد. در دوره «سوخوتای»، پایتخت قدیم تایلند (1175-1377-سال بودایی) هنر موی تای فقط برای مردم عادی محدود نمی شد. آنها «موی تای» را نه تنها برای نبرد در جنگها بلکه به عنوان فردی که دانش و مهارت خود را بالا می برد، می آموختند. در این دوره «موی تای» به همان شکل به عنوان هنری برای پادشاه شناخته شد. عظمت و هیبت پادشاه در دانستن موی تای بود که وی را مبارزی شجاع، قوی و همچنین بوکسوری توانمند جلوه می نمود. موی تای از سوخوتای به عنوان فعالیتی اجتماعی جزو سرگرمی ها محسوب می شد، تبدیل شد. ولی بزرگترین موج خروشانی از علاقه برای موی تای به عنوان یک ورزش قرنها پیش، یعنی زمانی که به دوره آیودها با پایتخت پیشین تایلند، معروف است، زیر نظر پادشاه نارسوان به وجود آمد. در طی این دوره، شخص پادشاه نیز موی تای را نیز تمرین می کرد و به دستور او تمامی سربازان، موی تای را به همراه تعلیمات نظامی آموزش می دیدند و از آن نیز استفاده می کردند. کم کم موی تای از ریشه خود به حرکت درآمد و تکنیکهای جدید مبارزه پدیدار شدند. تغییرات دیگری که موجب گسترش موی تای گردید توسط پادشاه دیگری از دوره آیودهایا و به نام پراکاسوآع که معروف به پادشاه ببر بود پدید آمد. او نیز به موی تای بسیار علاقه داشت و اغلب به طور ناشناس در مبارزه و رقابتهای محلی و روستاها شرکت می کرد و با مبارزه با قهرمانان، مهارتهای خود را افزایش می داد. در طی سلطنت ایشان، مردم در صلح و آرامش زندگی می کردند. این پادشاه ارتش را وادار کرد تا آموزش موی تای، رسماً جزو تعلیمات نظامی باشد. در این زمان علاقه به موی تای به اوج خود رسید و به سرگرمی مردم، ارتش و همچنین پادشاه تبدیل گشت. منابع تاریخی نشان می دهد که مردم از تمامی قشرها برای یادگیری آن گردهم می آمدند. ثروتمند، فقیر، پیر، جوان همه خواستار موی تای شدند و در هر روستا مسابقاتی را برپا می کردند و برای قهرمان، جایزه تعیین می نمودند. این مسابقات مایه افتخار مردم بود و هر دور از مسابقه را شرط بندی می کردند. هم اکنون نیز در تایلند این رسوم ادامه دارد. برگزاری مسابقات مهم در زمان پادشاهی راما، جزو دستورات سلطنتی گردید و به قهرمانان از سوی پادشاه، عنواین نظامی اعطا می شد. هم اکنون نیز مسابقات مهم با حضور اعضای خانواده سلطنتی افتتاح می گردد. به هر حال، دوره پادشاهی راما، آغاز دوره طلایی دیگری برای موی تای بود. او مبارزان قوی را برای برگزاری مسابقات بزرگ، گرد خود می آورد. در گذشته، مسابقات همانند امروز، داخل رینگ برگزار نمی شد، بلکه هر جایی که قابل دسترس بود، مانند یک محوطه یا یک زمین صاف از یک روستا انجام می گردید. از زمان رامای پنجم، تای بوکسورها در محوطه ای که اطراف آن را با طناب محصور کرده بودند، قرار می گرفت و با دستهای برهنه، مبارزه می کردند. قضاوت نیز فقط با یک داور وسط صورت می گرفت. رفته رفته رینگ مناسبی از جنس چوب ساخته شد و زمان مسابقه با ساعت اندازه گیری گردید. قبل از این دوره مکان مناسب و استاندارد برای مسابقه نداشته، برای اندازه گیری زمان مسابقه یک پوست نارگیل را سوراخ می کردند، روی آب به صورت شناور قرار می دادند، وقتی نارگیل درون آب غرق می شد با یک طبل پایان مسابقه را اعلام می-کردند. مردم و پادشاهان، نقش بسیار مهمی در تبدیل این هنر رزمی به ورزش داشته اند. یکی از اولین قدم هایی که در شکل گیری این ورزش برداشته شد، توسط یک تایگر کینگ (پادشاه ببر) بود او نه تنها در فنون و تاکتیک های مبارزه، تحول ایجاد کرد بلکه تجهیزات آنرا نیز بهبود بخشید، بر اساس دستور او دستها و ساعدها با نواری که از موی اسب ساخته می شد، پوشیده می گردید تا اولاً ، از دستهای مبارزه گر حفاظت کند. ثانیاً ضربات کاری تری به حریفان وارد نماید. بعدها این ابزار با طنابهای کنفی و نوارهای کتان جایگزین گردید. نقل شده است در مبارزات ویژه با توافق طرفین، از خورده شیشه که با چسب به پوشش طنابهای کنفی و مشتهای مبارزین می چسبید، استفاده می شد. در طی زمان تغییرات در این ورزش، نه تنها به قوانین مبارزه ای اعمال گردید بلکه به تجهیزات و وسایل آن نیز کشیده شد. یک سری از تغییرات اساسی بودند. ضربه پا یا زانو به ناحیه بیضه مبارز، تا سال 1930 کاملاً قانونی بود و مبارزان برای محافظت این قسمت، از پوست درخت و قشرهای سخت دریایی که با یک تکه پارچه مابین پاها و دور کمر بسته می شد، استفاده می کردند. بعدها با سفر یک تای بوکسور به کشور مالزی، نوع رایج این حفاظ که در مسابقات بوکس استفاده می شد،

رایج شد و جایگزین سنتی آن گردید. در سال 1930 تغییرات عمده ای در این ورزش به وجود آمد و آن کدبندی شدن و قوانین امروزی بود که برای این ورزش تعریف شد، نوارهای طنابی از دور دستها حذف گردید و به جای آن از دستکش بوکس استفاده شد. همزمان با ارائه دستکش، نوآوری های دیگری مانند تقسیم-بندی اوزان یک مبارزه گر با حریف خود با هر وزن و اندازه مسابقه می دادند، اما در قوانین جدید به جای آن که یک نفر، قهرمان کلی شود برای هر وزن یک قهرمان در نظر گرفته شد. استادیومهای موی تای به جای محوطه های مبارزه و رینگهای موقتی، در دوران حکومت رامای هفتم، قبل از جنگ جهانی دوم تأسیس گردید. از آن دوران تا کنون، بوکسورهای کشورهای دور و نزدیک از اقصی نقاط جهان نیز در این مسابقات شرکت کرده، اعتبار و شهرتی را به خود اختصاص دادند. این مسابقات امروزه در بانکوک در استادیوم های مهمی، چون راجادمرن و لودمپینی همچنان ادامه دارد. تبلیغات جهانی برای موی تای از سال 1973 با چاپ تمبرهایی حاوی تصاویر موی تای آغاز گردید و این سری از تمبرها در آن سالها به عنوان پرفروش ترین تمبرهایی بود که در رقابت بین المللی نامه نگاری شناخته شد. هنر رزمی موی تای در دوره قبل از آیودهایا «سبک چای یوت» روش مبارزه چند وجهی نامیده می شد. از آن زمان که کشور سیام نام خود را به تایلند تغییر داد، این ورزش هم موی تای نامیده شد. موی تای از زمان پیدایش تا کنون تغییرات بسیاری را به خود دیده است. تا چندی پیش یک مهارت کامل در نبرد نزدیک به حساب می آمد ولی حالا یک ورزش محسوب می شود، اما در اصل مجموعه ای است از سنت های قدیمی که یک روح اصیل در مبارزات آن آمیخته است. موی تای مبارزه ای است با شیوه سنتی در دنیای مدرن. @Muay_Thai_martial_king1

🥋 معرفی هنررزمی موی تای 🥊 موی‌تای (به تایلندی: มวยไทย) به معنای: 🤛 مبارزۀ (یا مشت زنی) تایلندی است که «موی» به معنی مبارزه و «تای» نیز به معنی #تایلند می‌باشد. 🏯 این هنر رزمی دارای قدمتی بیش از دو هزار سال در کشورهای تایلند، میانمار، کامبوج و مالزی است. 🇨🇷 موی‌تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است و روز هفدهم مارس در این کشور، روز موی‌تای نامیده می‌شود. 🥊 موی‌تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است، که مبارزات آن به صورت #فول‌کنتاکت و در رینگ برگزار می‌شود. به همین دلیل از موی‌تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می‌شود. 👊 تکنیک‌های مشت‌زنی در موی‌تای شباهت زیادی به بوکس غربی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته است. 💪 فواید تمرینات موی تای بر بدن 🔹 نترس شدن 🔸 تقویت قوای فکری و ذهنی 🔹 مدیریت خشم 🔸 متراکم شدن استخوان‌ها 🔹 مانع از پیری زودرس 🔸 افزایش ضربان قلب 🔹 اکسیژن رسانی به تمام سلول‌های بدن 🔸 کاهش استرس 🔹 سلامت قلب و مغز 🔸 تقویت عضلات میانی بدن 🔹 تقویت عضلات پا ⚠️ خطرات موی تای شایع‌ترین آسیب‌های ناشی از ورزش‌های رزمی به خصوص موی تای در اندام‌ها به صورت خون مردگی، پیچ خوردگی و کشیدگی بوده‌اند. ☯ #سبک_شناسی 🀄️ @Muay_Thai_martial_king1

اصطلاحات موی تای و تاریخچه مقدمه موی تای به راستی که اگر موی تای را قوی ترین رشته رزمی دنیا نام نهیم گزافه نگفته ایم چراکه موی تای یکی از کاملترین رشته های رزمی و روش دفاع از خود می باشد که در آن ترکیبی از فنون مشت ، آرنج ، زانو و پا به شکلی تخصصی برای حمله ودفاع استفاده می شود موی تای ورزش ملی تایلند وبخش ضروری فرهنگ مردم تایلند می باشد که از دوران کهن بر جای مانده است وقدمت آن با تاریخچه مردم (تای ) آمیخته شده است. موی تای امتحان قدرت است ودر آن از قسمت های مختلف بدن به عنوان سلاح استفاده می شود. موی تای در واقع نبرد با سلاح های است که همیشه آدمی به همراه دارد ودر مواقع مقابله با پلیدی ازآن استفاده می شود. موی تای ورزشی نیست که تصادفی بوجود آمده باشد یا اینکه شخصی خاص آن را بوجود آورده باشد،بلکه موی تای بر مبنای امید به زندگی در جنگها وغریزه وجود ملت آزاد بنیان نهاده شده است وبیش از 2000سال هنر جنگیدن با مشت ها ، پا ها، زانوها وآرنج ها از نسلی به نسل دیگر وتوسط بینش اجداد (تای ) ها گسترش یافت.

اصطلاحات موی تای و تاریخچه مقدمه موی تای به راستی که اگر موی تای را قوی ترین رشته رزمی دنیا نام نهیم گزافه نگفته ایم چراکه موی تای یکی از کاملترین رشته های رزمی و روش دفاع از خود می باشد که در آن ترکیبی از فنون مشت ، آرنج ، زانو و پا به شکلی تخصصی برای حمله ودفاع استفاده می شود موی تای ورزش ملی تایلند وبخش ضروری فرهنگ مردم تایلند می باشد که از دوران کهن بر جای مانده است وقدمت آن با تاریخچه مردم (تای ) آمیخته شده است. موی تای امتحان قدرت است ودر آن از قسمت های مختلف بدن به عنوان سلاح استفاده می شود. موی تای در واقع نبرد با سلاح های است که همیشه آدمی به همراه دارد ودر مواقع مقابله با پلیدی ازآن استفاده می شود. موی تای ورزشی نیست که تصادفی بوجود آمده باشد یا اینکه شخصی خاص آن را بوجود آورده باشد،بلکه موی تای بر مبنای امید به زندگی در جنگها وغریزه وجود ملت آزاد بنیان نهاده شده است وبیش از 2000سال هنر جنگیدن با مشت ها ، پا ها، زانوها وآرنج ها از نسلی به نسل دیگر وتوسط بینش اجداد (تای ) ها گسترش یافت. @Muay_Thai_martial_king1

تونی جا استاد هنرهای رزمی جیت کان دو و موی تای بوده و همچنین در جودو، آیکیدو، ساندا و تکواندو مشغول فعالیت است. او می گوید که با دیدن فیلم های بروس لی، جکی چان و جت لی به سینما علاقه مند شده. او در هیچ کدام از فیلم هایش اجازه نداده که بدلکار کار او را تکمیل کند. در این ویدیو حرکات زیبا و خارق العاده تونی جا را در فیلم ong bak(مبارز تایلندی) خواهید دید.

تونی جا استاد هنرهای رزمی جیت کان دو و موی تای بوده و همچنین در جودو، آیکیدو، ساندا و تکواندو مشغول فعالیت است. او می گوید که با دیدن فیلم های بروس لی، جکی چان و جت لی به سینما علاقه مند شده. او در هیچ کدام از فیلم هایش اجازه نداده که بدلکار کار او را تکمیل کند. در این ویدیو حرکات زیبا و خارق العاده تونی جا را در فیلم ong bak(مبارز تایلندی) خواهید دید. @Muay_Thai_martial_king1

تونی جا استاد هنرهای رزمی جیت کان دو و موی تای بوده و همچنین در جودو، آیکیدو، ساندا و تکواندو مشغول فعالیت است. او می گوید که با دیدن فیلم های بروس لی، جکی چان و جت لی به سینما علاقه مند شده. او در هیچ کدام از فیلم هایش اجازه نداده که بدلکار کار او را تکمیل کند. در این ویدیو حرکات زیبا و خارق العاده تونی جا را در فیلم ong bak(مبارز تایلندی) خواهید دید. @Muay_Thai_martial_king1

در این ویدیو صحنه هایی زیبا از مبارزه بین مایکل جی وایت و ادکینز را در فیلم شکست ناپذیر 2 مشاهده خواهید کرد

بخش دوم مبارزه بین مایکل جی وایت و ادکینز را در فیلم شکست ناپذیر 2 مشاهده خواهید کرد

در این ویدیو صحنه هایی زیبا از مبارزه بین مایکل جی وایت و ادکینز را در فیلم شکست ناپذیر 2 مشاهده خواهید کرد @Muay_Thai_martial_king1

بخش دوم مبارزه بین مایکل جی وایت و ادکینز را در فیلم شکست ناپذیر 2 مشاهده خواهید کرد @Muay_Thai_martial_king1

موی تای- تکنیک های پایه

موی تای یک هنر رزمی تایلندی با قدمت بیش از 2 هزار سال می باشد که به عنوان ورزش ملی تایلند نیز شناخته می شود. موی تای در دسته بندی سبک های آزاد هنرهای رزمی قرار گرفته و مبارزه آن به صورت برخورد کامل و در رینگ انجام می شود. تکنیک های مشتی که در موی تای اجرا می شوند بسیار شبیه بوکس غربی هستند، همچنین وجود فنون گلاویزی در موی تای آن را به رشته های کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک کرده است. به همین جهت اکثر ورزشکاران موی تای می توانند در مسابقات کیک بوکسینگ، K1 و ساندا شرکت کنند. @Muay_Thai_martial_king1

Alexandre NGOM-PRISO با بیانی روان به آموزش تکنیک های پایه و اصول اولیه هنر مبارزه در موی تای از قبیل سرعت، قدرت، مشت، آرنج، زانو و پا می پردازد. او دارای برنامه ای جامع، دقیق و فنی به شرح زیر می باشد: - تکنیک های سایه - لگد زدن (ضربه به زانو، ضربه محکم، ضربه سریع، ضربه به جلو) - ضربه زانو - ضربه آرنج - مشت ها (مستقیم، اپرکات، هوک) - تکنیک های دفاعی - مسدود کردن - توالی - قدرت و سرعت - کار با pao و mitt - و ...

Alexandre NGOM-PRISO 4 بار در سال های 2006، 2007، 2009 و 2010 در مسابقات آماتور آمریکا به قهرمانی رسید. همچنین او دونده ای نیمه حرفه ای بوده و در سال 2011 قهرمان فرانسه شد.

🔴 کلیپ دفاع شخصی ۱ سرعت ۲ کم کردن فاصله ۳ ضربه زدن ۴ دفاع ۵ دور شدن از محل @Muay_Thai_martial_king1

هنرهای رزمی قسمتهایی تمرینات و آمادگی جسمانی موی تای @Muay_Thai_martial_king1

🥋 قوانین موی تای ⏱ در یک رقابت #تای_بوکسینگ، پنج راند سه دقیقه‌ای وجود دارد که بین هر کدام از آن‌ها دو دقیقه استراحت گذاشته می‌شود. 📜 بنا به روایتی #موی_تای در سال ۱۶۵۰ میلادی و در زمانی که پادشاه Naresuen، حاکم کشور Siam توسط افراد کشور Burmese اسیر شد و برای آزادی خود پیشنهادی داد تا با دوازده نفر از #قهرمانان رزمی کار این کشور مبارزه کند و آن‌ها را شکست دهد متولد گردید. 💪 او با موفقیت، همه این دوازده تن را شکست داد و تبدیل به یک قهرمان ملی گردید و از آن پس مردم کشور Thais با افتخار از این قهرمان رزمی کار خود یاد می‌کردند. 🥊 این هنر رزمی حتی در زمان صلح هم مورد تمرین و آموزش سربازان قرار می‌گرفت و سربازان، بدون اسلحه با یکدیگر می‌جنگیدند و این گونه خود را آماده نگاه می‌داشتند. 👊 در آن زمان، قوانین خاصی برای مبارزات وجود نداشت؛ رزمی‌کاران وزن‌کشی نمی‌شدند و راندی در کار نبود. 🥊 #بوکسورها پابرهنه مبارزه می‌کردند و مشت‌ها و بازوان خود را با طناب پوشانده و به طرز بسیار وحشیانه‌ای به یکدیگر حمله می‌کردند. روش های آموزشی بسیار گسترده و مختلف بود. ☯ #سبک_شناسی 🀄️ @Muay_Thai_martial_king1