چیزی که واضحه اینه که غالبِ کسایی که از جلسه‌یِ کنکور اومدن بیرون میگن‌خوب ندادن.

یکی میگه ما براشون دعا میکنیم موفق باشن، یکی میگه نه کنکور همه چی نیست اروم باشید. ولی من به این فکر میکنم که دلم لعنت بفرستم به جد و ابادِ کسی که گفت کنکورِ معیار درستیه برا سنجش، کسی که اجازه نمیده چنین ساختارِ فرسوده و کثیفی از آموزشِ ایران برداشته بشه. لعنت به تمام کسایی که اون مافیاهای آمورش رو گنده تر تر میکنن و تبلیغاتاشونو توی تلویزیون و بیلبوردای شهر به نمایش میزارن، لعنت خدا به نماینده و مسئولی که میتونه کاری کنه ولی پول میگیره و دهنش رو میبنده یا حتی جرعت درگیری با مافیایِ اموزش رو نداره. لعنت.

من واقعا خودم سال دیگه با این غولِ بزرگ اضطراب مواجهم و نمیدونم از کی ولی سالهاست که ازش میترسم و سالهاست که همه به همه چیز توی این مملکت توجه میکنن جز آموزش.

آمورش درست بشه، خیلی چیزا درست میشه، فرهنگ درست میشه، اقتصاد درست میشه، سیاست درست میشه. اه.

چطوریاست که سس دوست ندارید؟ من اصلا بعضی غذاها رو میخورم‌ چون میتونم بهش سس بزنم، والا.

امروز اینقدر خوشگل شده بودم که واقعا برای همسر آیندم متاسفم که سریع تر اقدام نمیکنه، خاک برسرت.

من امروز نباید با اون تیپِ خوشگل و صورتِ شادم میرفتم خونه ملعون، باید دست تو رو مرفتم میرفتم کافه، نمیفهمی دیگه نمیفهمی.

جانِ جانِ من است او؛ سیو نکنیدش.

رفیق من :

من تو رفاقت واقعا همین شکلیم!

ریحونچه فرستاده برام:)))

یکی گفت جنوب اونقدرام خوب نی، ولی من میدونوم رامبد میدونوم. میدونم گرمه هواش، میدونم ریز گرد داره، میدونم سخته زندگانی همه رو مطلعم، سختیایِ زندگی ای که تو همه شهرا یه جورایی هست ولی من واقعا واقعا واقعا لحجشون رو، فرهنگشونو، رسم و رسومشون رو، لباساشون رو، همه چیشون رو میپرستم. الله الله.