هر چقدر برای جمعه هام برنامه داشته باشم، هر جقدر مفید باشم، هر چقدر همه کارام رو انجام بدم، هر چقدر روی برنامه باشم، هر چقدر خوشحال باشم، هر چی اتفاق خوب بیفته بازم آخر وقتی جمعه است نمیتونم اشکامو نگه دارم، نمیتونم قلبمو خوشحال نگه دارم، نمیتونم از خفه شدنش جلو گیری کنم.

تو منو در این حد نمیبینی، لایق نمیبینی. باشه اشکال نداره منم میشم این گوشه از کوچَک بودنم غصه میخورم.

امشب قرار بود اولین جلسه لحجه عراقی باشه، ولی اینم نشد حتی.

السلامُ علیکَ یا حُجتِ ابن الحَسن.

خیلی دوسش دارم:))))

خب دیروز روزِ خوبی بود؛ این هفته، هفته خوبی بود؛ من موفق بودم توی کمتر سر گوشی بودن، توی بیشتر درس خوندن، تویِ شاد بودن، توی مفید بودن و استفاده کردن از زمان، میتونم بگم تو این یه هفته از کلِ تابستونم بیشتر کار کردم و مفید بودم. اما امروز استثناََ روز خوبی نبود و ول چرخیدم، اما بازم یکم مفید بود، خدایا بابت این هفته شکرت.

آرامشِ این صدا:)))

-

به یک چیزی ک قبلا هم گفتم دوست ندارم اشتراک بدارم اصرار میکنید، بعد هم ادمو به بار فوش و قسم و ایه و گریه و فلان میبندید:)))))) عزیزِ دلم. قسم چی میدی؟ یه وقتایی جدا دوست ندارم چیزی که برام عزیزه رو به اشتراک بذارم، درکش سخت نیست.

نه حالا دور از شوخی، میدونم که اصلا زمان خوبی نبود این ناشناس. و چون میدونستم احتمالا دیگه این هفته وقت نشه گذاشتم، بعد از اینم ناشناس از بیو برمیدارم، ایشالا هر زمانی ک فرصت خوبی باشه میام اینجا حرف بزنیم:)💘

باید تمرکزم رو بزارم روی اینکه میخوام از پاییز لذت ببرم. ولی تمامِ رویداد هایی که براش چیده بودم یه حوری داره کنسل میشه..