امروز یکی ازم پرسید چرا اسم دوستم هادیه. جواب‌های زیادی داشتم همیشه بهش بدم اما، نمیدونم واقعا. من همیشه امام هادی رو دوست داشتم و فکر میکردم که بین امام‌ها واقعا مظلومه، و حتی منِ بچه مذهبی هم کم دربارش میدونم و کم میشناسمش، همیشه یه ارادت خاصی بهش داشتم از اون جنس ارادت‌هایی که انگار بزرگی اون آدم رو نمیتونی توصیف کنی. شاید چون امام هادی رو خیلی دوست داشتم، اسم دوستم رو گذاشتم هادی، که هدایتم کنه..

میلاد امام هادی(ع) مبارکا بچه مسلمونا🌸...

یه آقایی رو دو روزه باهاش تو ایستگاه اتوبوس میشینم. امروز بهَم سلام کردیم. اونوقت بچه‌های دانشگامون.. آقا بیخیال.

بچه ها جونا یه اصل مهم اون چیزی که شما میچینید اتفاق نمیفته اون چیزی که خدا میپچینه اتفاق میفته هرچقدرم شما سر تایم باشید و برنامه ریخته باشید!

من تو کار خدا دست بردم و اون لحظه‌ای که فکر کردم قراره حالم رو بگیره، ایندفعه اون تو کار من دست برد. خدا این دو روز خیلی دوستم داشت بچه‌هاجون، باید بخاطرش خودم رو بزنم فکر کنم..

روز آخر.

بلاخره دانشگاه تموم شد. بلاخره میتونم بخوابم.

دلم مسافرت میخواد، دلم میخواد برم از اینجا..

جوری که دانشگاه شروع و جوری که تموم شد.

ساختمون دانشکده خودمون نداشت از اینا، وگرنه عکس اونو میذاشتم.