مگه اینکه دیگه امام رضا کاری کنه.

اینکه باور دارم شهید نمیشم دو جنبه داره. جنبه خوشحال‌کننده و جنبه ناراحت‌کننده. خوشحال از اینکه ترس جونم رو ندارم و تنها نگرانی‌ای که این روز‌ها ندارم مردنه؛ و ناراحت از اینکه اینقدر بدبختم که میدونم عمرا شهید نمیشم. بیچارگی از این بیشتر؟

کاش با موشک بعدی که میفرستن قطر یه ریز موشک هم بفرستن خونه اکرم عفیف🎀.

من حتی درباره شهید شدن هم حسودم. مثلا دارم به فلان آدمی که شهید زنده‌است حسودی میکنم که نکنه زودتر از من شهیدشه؟ اِی حانیه، کی اصلاح میشی بنده فلوکِ خدا؟

-

بدترین آدم زندگیم یه دونه از اینا بگیره میبخشمش.

بچه‌ها، این حاج خانم الگویِ زندگیمه.

اینکه تکلیفم رو درباره تو حتی با خودم‌هم نمیدونم اذیتم میکنه.

بار غمت رو ندادم به درخت جلو ایوون. همه گفتن بلاخره باید یه‌جا پیاده‌ش کنم. بذارمش زمین یه نفسی بکشم. گوش نکردم، حالا صدای شکستن استخوان‌هایِ سینم رو میشنوم. حالا فکر میکنم که شاید دیگه نخوام تا آخر تابستون صبر کنم. مثلِ بهار که قرار بود معجزه کنه و نکرد، تابستون‌هم نمیکنه. هیچ فصل و ماهی و روزی و هفته‌ای معجزه نمیکنه وقتی تو نمیخوای.

_ خداروشکر جنگ تموم شد؛ جوون‌هامون کشته نمیشن. + اولا جوون‌هامون کشته‌نشدن. شهید شدن. دوما ما این‌همه رفیقامون بچه‌هاشون یتیم شدن که تو خداروشکر کنی؟ جنگ نعمت بود تو نمیفهمی! دیالوگی از سینمایی ماجرای نیمروز!

دولتی که تنها دستاورد‌هاش در یک سال گذشته، رفع فیلتر واتساپِ جاسوس، ایجاد جنگ و شهادت ۶۱۲ تا هموطنم بوده، دولتِ من نیست و تصمیمش، تصمیمِ منِ ایرانی نیست.