eitaa logo
مکیال
159 دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
639 ویدیو
44 فایل
گزیده آثار و مطالب حجه الاسلام دکتر سیدعلی میرلوحی ارتباط با ادمین : @mekyal75 🔸ایتاء :https://eitaa.com/Myrlohi 🔸️تلگرام:https://t.me/Myrlohi 🔸️بله:https://ble.ir/Myrlohi
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔸 شما نباید حلال را فدای حرام کنید. اگر می‌خواهیم بچه‌هایمان به‌سمت قمار نروند، بیاییم قمار حلال را ترویج کنیم. قمار حلال، مسابقه تیراندازی است... 🔹 تفریح‌های حلال و سالم را توسعه بدهید تا تفریحات ناسالم اُفت کند. ماهیگیری بهترین جاذبه است. بچه‌های بسیج را ببرید کنار رودخانه، قلاب و وسیله بگیرید و جایزه هم بدهید. حفاظت محیط زیست هم جلوی اینها را نگیرد. اگر پروانه [و مجوز قانونی] میخواهد، بگیرید... 🔸 شکار ماهی را جزء جاذبه‌های بسیج قرار بدهید و برای اعضای بسیج مسابقه‌ای بگذارید تا این‌هایی که بلد نیستند بیایند آموزش ببینند. اجازه‌اش را بگیرید که برای صید، کنار سد بروند. اینها جاذبه‌اش از خیلی چیزهای دیگر بیشتر است. ✍ | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۱۳۸ و ۱۳۹. 🏷 6⃣ 💢 مراجع معظم تقلید، درباره حلال بودن مسابقه ماهی‌گیری اختلاف‌نظر دارند. از این‌رو لازم است هر مکلفی در خصوص این مسئله به حکم مرجع تقلیدش توجه نماید. ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی مشاور آموزشی و پژوهشگر حوزه حقوق و رسانه https://zil.ink/samirlohy
. 🔹 گاهی پدر و مادر، رقابتی را بین بچه‌ها ایجاد می‌کنند که خود آن، زمینه دعواست؛ مثلاً وقتی پدر از بچه‌ای اذیت دیده، ادب بچه دیگر را به رخ او می‌کشد و می‌گوید: تو این کار را نکردی و او کرد یا او مراقبت می‌کند و تو نمی‌کنی. گاهی او را به رخ این می‌کشد و گاهی این را به رخ او می‌کشد و فکر می‌کند این یک رقابت سالم بینشان است و درست می‌شود؛ 🔸 اما بچه‌ها لطیف هستند، حساس هستند و گاهی این را بر این حمل می‌کنند که وجود آن برادر، باعث تحت‌الشعاع قرار گرفتن من شده و اگر آن برادر نبود، من مورد توجه بیشتری بودم. از این جهت حالت مقابله با او پیدا می‌کنند. ✍ | راه رشد، جلد چهارم، صفحه ۲۵۰ ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی مشاور آموزشی و پژوهشگر حوزه حقوق و رسانه https://zil.ink/samirlohy
. 🏷 ما تربیت منفی داریم و تربیت مثبت. تربیت منفی، افزایش روز به روز مداخله است و تربیت مثبت، کاهش روز به روز مداخله. کسانی که تربیتشان منفی است، اول با کنایه می‌گویند؛ بعد با صراحت می‌گویند؛ بعد حرف نیش‌دار می‌زنند؛ بعد فحش می‌دهند؛ بعد کتک می‌زنند؛ بعد زخم می‌زنند. این سِیرش است و مرتباً غلیظ‌تر و شدیدتر می‌شود. این تربیت غلط است... 🏷 تربیت صحیح، کاهش روز به روز مداخله است، حتی نصیحت، حتی تذکر... تربیت باید...به سمت حذف دخالت ما برود. یعنی من رهایش می‌کنم؛ چون خدا در وجود او پیغمبری گذاشته و آن پیغمبر باید مدیریتش کند و سرنوشتش به دست آن پیغمبر است: «إِنَّ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَيْنِ: حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً؛ فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُول».[خداوند دو حجت بر مردم دارد: حجتى بيرونى و حجتى درونى. حجت بيرونى، فرستادگان و پيامبران و امامان عليهم السلام هستند و حجت درونى عقل است.] 🏷 انبیاء می‌آیند تا به مدیریت عقل کمک کنند و انسان را به عقلش بسپارند. وقتی این عقل زمام‌داری انسان را به عهده گرفت، خودش در آنچه نمی‌داند، به انبیاء مراجعه می‌کند... 🏷 دخالت‌هایی را که موجب وابستگی او می‌شود، به تدریج حذف کنید، به طوری که مدیریت این فرد به عقل درونی، حجت درونی، پیامبر درونی واگذار شود و او بی‌نیاز از دخالت دیگران، خودش را اداره کند. ✍ | راه رشد، ج۱، صفحات۱۷۸_۱۸۰ 📿@Myrlohi
. 🔻در حدیث کساء [حضرت زهرا (س)] می‌فرمایند: پسرم حسن وارد شد و گفت مادر سلام علیکم. «فَقُلْتُ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّةَ عَیْنی وَثَمَرَةَ فُؤادی»؛ به ما یاد ما می‌دهد که این‌طور با بچه حرف بزنید:«ای میوه دل من! ای نور چشم من! علیک سلام» نگویید نُنُر می‌شود. 🔺اگر پدر و مادر با بچه دوست بشوند و با او گفت‌وگو کنند و به او شخصیت بدهند، «احترام» برایش غذای غیرعادت نمی‌شود... 🔻این «غذای غیرعادت» را خانم‌ها زودتر می‌فهمند. اگر به بچه‌ای که شیر می‌خورد، یک لقمه غذا دادی، اسهال می‌گیرد؛ اگر به او یک دانه انار دادی، اسهال می‌گیرد. بچه را به تدریج به سمت غذا می‌کشانند؛ یعنی یک ذره آبگوشت به او می‌چشانند یا یک ذره نان سنگک در چای خیس می‌کنند و در دهانش می‌گذارند. از این چشاندن کم شروع می‌کنند تا وقتی که بچه می‌نشیند سر سفره و یک نان سنگک می‌خورد... 🔺محبت هم همین‌طور است. اگر از اول محبت را به بچه بچشانند تا ظرفیت جذب محبت داشته باشد، وقتی که محبت دید، لوس و ننر نمی‌شود. لوس شدن به دلیل آن است که محبت برایش غذای غیرعادت است. اگر بچه را تحقیر کنی و به او تشر بزنی و بعد به او محبت کنی، این محبت برایش غذای غیرعادت است و آن را برمی‌گرداند... 🔻باید به بچه، آرام آرام محبت بدهی تا کم‌کم بتواند محبت‌پذیر شود. فاطمه زهرا(س) و علی(ع) به بچه‌هایشان یواش یواش محبت داده‌اند که وقتی به آنها می‌گویند:«عَلَیْک السَّلامُ یا قُرَةَ عَیْنی وَ ثَمَرَةَ فُؤادی» اتفاقی نمی‌افتد. ✍ | راه رشد، جلد۴، صفحه۱۷۹ 📿@Myrlohi
.✍ آیت الله حائری شیرازی(ره) 💠 قرآن می‌فرماید: إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ. لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ؛ تو به آنها اطلاع می‌دهی، هشدار می‌دهی اما سیطره‌ای بر آنها نداری؛ یعنی انسان‌ها موجودات قالبی نیستند که تو آنها را به هر قالبی که خواستی، دربیاوری. 🌾 شما هم وقتی که سر کلاس می‌روی، این یادت باشد که لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ، سیطره‌ای بر آنها نداری. یقه را هم نباید چاک زد. حالا اگر یک حرفی می‌زنی و او نمی‌پذیرد، خب نپذیرد؛ چه کارش کنم؟! 💠 انسان آفریده نشده برای اینکه کسی او را ببرد؛ بلکه آفریده شده برای اینکه انتخاب کند. شما می‌توانی رفع مانع کنی؛ اما ایجاد مقتضی به شما مربوط نیست؛ مربوط به خود اوست. 🌾 از این جهت می‌بینید کسانی که بچه‌هایشان را درست تربیت می‌کنند، خیلی سر به سر بچه‌هایشان نمی‌گذارند و بچه‌هایشان خیلی زود نمازخوان نمی‌شوند؛ برای اینکه دم به دم به او نمی‌گویند: پاشو این کار را بکن، پاشو آن کار را بکن. ✍ | راه رشد، جلد ۱، صفحه ۳۹. 🕊 4⃣ ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی مشاور آموزشی و پژوهشگر حوزه حقوق و رسانه https://zil.ink/samirlohy
. 🔸سهل و ممتنع بودن تربیت به همین دلیل است که در مسئلۀ تربیت، هر چیزی که بهترین است، اگر از حدش تجاوز کند، بدترین می‌شود و هر چیزی که بدترین است، اگر به اندازۀ ضرورت و لزوم باشد، بهترین می‌شود. 🔹استقلال دادن به بچه بهترین است؛ اما اگر از حد گذر کند، بدترین می‌شود. کنترل بچه و جلوگیری او از آنچه او را فاسد می‌کند، بهترین است؛ اما اگر از حد تجاوز کند، بدترین می‌شود. 🔸حدش چیست؟ حدش این است به میزانی که فطرت طفل فعال شده، به او اختیار بدهید و هرچه فطرتش فعال‌تر شد، حدود اختیارش را وسعت بدهید؛ یعنی بار را به اندازۀ وسع او قرار بدهید؛ چون اختیار دادن و مسئولیت سپردن به او، به معنای گذاشتن بار روی دوشش است. 🔹به قدری بار روی دوشش بگذارید که کمرش زیر بار سنگین نشکند. «وَ لَاتَحْمِلَنَّ عَلَيْهِ مَا لَايُطِيقُ فَتَكْسِرَهُ؛ فَإِنَّ مَنْ كَسَرَ مُؤْمِناً فَعَلَيْهِ جَبْرُهُ»؛ اگر بیش از طاقت او بر او بار کنی، کمرش را می‌شکنی و اگر کمرش را شکستی، بر تو واجب است که این شکستگی را اصلاح و جبران کنی. 🔸گاهی اگر تنبیه زیادتر از طاقت بچه باشد، او را می‌شکند؛ چنان‌که عکسش هم درست است؛ یعنی اگر بچه را زیاد رها کنید و بیش از میزانی که فطرتش بیدار شده، به او آزادی بدهید، می‌شکند... 🔹هرچه او در حالت خودکفایی جلو می‌آید، شما باید عقب بروید؛ اما خود او باید جلو بیاید، نه اینکه شما دستش را بگیرید و او را جلو بیاورید. ✍ | راه رشد، جلد۱، صفحه ۲۲۳ و ۲۲۴ 📜 1⃣4⃣ 🕊 5⃣ ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی 📿@Myrlohi
. 🔸شما باید با بچه‌ها و دانش‌آموزان رفیق بشوید. غیر از رفاقت هیچ چاره‌ای نیست. اگر توانستید رفیق شوید، می‌توانید کار کنید و اگر نتوانستید رفیق شوید، نمی‌توانید کار کنید. 🔹وقتی رفیق شدید و محبت آمد، آموزش‌های ساندویچی بدهید. البته کم، نه زیاد! آنها را مقدس بار نیاورید؛ بلکه با آنها تفریح کنید و لابه‌لای آن یک تذکر کوچک هم بدهید... ⭕️ شما به آنها کار نداشته باشید؛ چون اگر بفهمند که می‌خواهید بسازیدشان، زیر بار نمی‌روند. بنای ساختن آنها را نداشته باشید. باید خودش احساس کند که دارد می‌رود، نه اینکه احساس کند شما داری او را می‌بری. 🔻انسان ضد این معناست که بخواهند او را بسازند. هر کس بو ببرد که می‌خواهید او را بسازید، فاصله می‌گیرد، مگر اینکه نانش در این کار باشد. ✅ از کجا می‌گویم که اگر بو ببرد، نتیجۀ معکوس می‌دهد؟ از شناخت ماهیت انسان می‌گویم. «لَا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَ قَدْ جَعَلَكَ اللَّهُ حُرّاً». یعنی انسان نسبت به اینکه او را بسازند، حساس است و موضع می‌گیرد. اگر بو ببرد که می‌خواهید در او تصرف کنید، از شما فاصله می‌گیرد. بچه‌های شما این‌طورند. ✍ | راه رشد، جلد۱، صفحه ۲۲۱ و ۲۲۲ ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی مشاور آموزشی و پژوهشگر حوزه حقوق و رسانه 📿@Myrlohi