من اندوهگین نیستم! خود اندوهِ عالمم. سرزمینی در سینه‌ام گریه می‌کند... #غادة_السمان

من از چیزی که تو‌را به یادم بیاورد بیزارم، زیرا زخم‌هایی را می‌شکافد که می‌دانم با هیچ مرهمی التیام نمی‌پذیرد. و چه بسیارند چیزهایی که تورا به یادم می‌آورند: ماشین‌ها، خیابان‌ها، دوستانی که بر چشمانشان ردی از خودت به‌جا گذاشته‌ای، صندلی‌ها،کتاب‌ها، نامه‌ها، همه و همه نامه از #غسان_کنفانی به #غادة_السمان #تپش‌های‌شیدایی

ارحل عن ليلی واخرج من جرحی... دعني أنم... از شبم رخت‌بربند و از زخمم خارج شو... بگذار بخوابم... #غاده_السمان