کاش ما آن دو پرستو بودیم که همه عمر سفر می کردیم از بهاری به بهار دیگر #فروغ_فرخزاد #شعر

گاهی اوقات دلم می خواهد در تاریکی گم بشوم. از خودم می گریزم. از خودم که همیشه مایه ی آزار خودم بوده ام. از خودم که نمی دانم، چه می کنم و چه می خواهم. #فروغ_فرخزاد #شعر

نمی توانستم، دیگر نمی توانستم صدای پایم از انکارِ راه بر می‌خاست و یأسم از صبوریِ روحم وسیعتر شده بود و آن بهار، و آن وهمِ سبز رنگ که بر دریچه گذر داشت، با دلم می گفت نگاه کن.. تو هیچ گاه پیش نرفتی تو فرو رفتی #فروغ_فرخزاد

من پري کوچک غمگيني را مي شناسم، که در اقيانوسي مسکن دارد، و دلش را در يک ني لبک چوبين مي نوازد آرام آرام! #فروغ_فرخزاد

و قلب این کتیبۀ مخدوش که در خطوط اصلی آن دست برده‌اند به اعتبار سنگی خود دیگر احساس اعتماد نخواهد کرد. #فروغ_فرخزاد