پسرانه مذهبی پروفیل

رفیق شهیدم💔💥

- ماخانه‌به‌دوشیم‌غَم‌ِسیلاب‌نداریم.. - ماجزپسرِفاطمه‌ارباب‌نداریم💛️(:

روزه ی هجر تو از پای بینداخت مرا ... ڪی شود با رطب وصل تو افطار ڪنم؟!💔 🌱اللّهم عجّل فرجه و سهّل مخرجه🌱

#پارت رمان رمان

خوش‌بہ‌حال‌زلیخا عاشق‌شدوخداروپیداکرد ماهم‌عاشق‌میشیم‌خداروگم‌میکنیم #تݪنگࢪانھ

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت6 #ترانه یعنی به من توهین کرد؟ یعنی به من گفت تو مثل یه وسیله عمومی هستی؟ یا داشت بهم یاد می داد وسیله عمومی نباشم؟ یعنی من با پوشیدن لباس تنگ و کوتاه و بیرون ریختن موهام خودمو یه وسیله عمومی برای نگاه بقیه کردم؟ یعنی من بمیرم کسی افسوس نمی خوره دختر به این خوشگلی مرده؟ اصلا همه عاشق منن! با فکری که به سرم زد سریع زدم روی ترمز . گوشیمو برداشتم و با خط ناشناس ام توی گروهی که بچه های دانشگاه قایمکی زده بود تا راحت حرف بزنن که به گوش من و پدرم و اساتید نرسه پیام دادم: - بچه ها مثلا ترانه کامرانی بمیره ناراحت می شید؟ این خط ناشناس ام به اسم امیرعلی بود و با بچه ها رفیق بودم چند باری گفتن بیا ببینیمت که من یه پسری رو جای خودم فرستادم و ماست مالیش کردم. چند نفری که انلاین بود از جمله شاهرخ نوشت: - ناراحت (با استیکر خنده) فقط افسوس که همچین لیدی می ره تو خاک. و چند نفر دیگه هم پیام هایی دادن که فهمیدم اونا فقط به فکر.. و حرفای نیک سرشت درست بود. سرمو روی فرمون گذاشتم و مغزم از خستگی ارور می داد. جیغی از ته دل کشیدم و فریاد زدم: - خدا بگم چیکار کنه نیک سرشت که مغز مو پاک ریختی بهم. نمی دونم چطور رانندگی کردم و همین که رسیدم به خونه خودمو روی تختم انداختم و خوابیدم . با صدای مکرر در زدن کلافه نشستم و بعد بلند شدم با قدم های محکم که نشون از عصبانیت ام می داد درو وا کردم که مهین خدمتکارمون هینی کشید و ترسیده نگاهم کرد. با خشم گفتم: - ها چیه؟ با لکنت گفت: - خا..نوم جون ..اقا گفت ..بیاین صبحان..ه. و دوید رفت. درو کوبیدم و اومدم برم دراز بکشم که تازه خودمو دیدم. مانتو و شلوار و پیراهنم چروک شده بود شالم دور گردنم مارپیچ شده بود و موهام وز وزی آرایشمم ریخته بود. هوفی کشیدم امروز بیخیال دانشگاه بخوابم اما با فکر به نیک سرشت به ساعت نگاه کردم ۱ ساعت مونده بود. سریع لباس برداشتم و پریدم توی حمام سرسری اماده شدم و خواستم مانتوی زرد کوتاه ام رو بپوشم که یاد حرفاش افتادم. کلافه تا باز فکر دیونه ام نکرد یه مانتو ساده تقربا رو زانو مشکی پوشیدم و شلوار راسته و برای اولین بار مقنعه! آرایش کردم و سریع پله ها رو رفتم پایین بابا با دیدنم چشاش گرد شد. بهت زده گفت: - چی شده؟ مگه داری می ری عزاداری؟ مقنعه پوشیدی؟ و اخماشو در هم کشید. لب زدم: - نه حالا بعد می گم می دونی بابا از بحث سر صبح بدم میاد پس خدافظ. ریموت و زدم و سوار شدم. با سرعت سرسام اوری رانندگی می کردم کلا با سرعت اروم حال نمی کردم . اومدم برم تو که دیدم نیک سرشت دم دره و داره با دوتا پسر که شبیهه خودش لباس پوشیده بودن حرف می زد. حتما داشتم اونا هم مذهبی بودن. پیاده شدم ماشین و همون دم در گذاشتم بمونه . سمتش رفتم که متوجه من شد و گفتم: - سلام بیا کارت دارم. یکم جلوی دوستاش از لحن خودمونی من خجالت کشید با ببخشیدی بحث و تمام کرد و سمت داخل راه افتادم اونم پشت سرم اومد. انقدر سر به زیر بود ادم یاد بچه کوچولو ها می یوفته. به قلم بانو

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت5 #ترانه با ورود دکتر اول رفت سمت نیک سرشت چون کبودی های روی صورت و تن ش بیشتر از من خودنمایی می کرد. اما نمی دونم چی به دکتر گفت که سری تکون داد و راه شو کج کرد اومد سمت من. کمی گردن مو وارسی کرد و گفت: - چیز جدی نیست درد هم طبیعیه به خاطر فشار ناگهانی هست گردنبند طبی ببنید امشب و تا صبح فردا خوب خوب می شید. سری تکون دادم و بابا رفت که بخره. سمت نیک سرشت رفت و گفت: - چی شده جوون؟ بهت نمی خوره ضد انقلاب باشی که بگم توی اغتشاشات زدنت بهت می خوره ساندیس خور باشی. تو عالم درد نیک سرشت خندید . خدایا چقد خوشکل می خنده چال هم داره. سری برای دکتر تکون داد و گفت: - درسته اقای دکتر والا خودمم نمی دونم برای چی کتک خوردم. خیلی اروم گفت که حتا من نشنوم و چیزی به روم نیاره اما من تیز تر از این حرفا بودم. دراز کشید و دکتر خواست پیراهن شو وا کنه چون مدام دستش رو کتف ش بود. چیزی زمزمه کرد و دکتر با لبخند سر تکون داد وپرده های دور تخت و کشید. هووفی کشیدم و به سقف خیره شدم. تمام مدت منتظر بودم یه اخی یه اوخی یه چیزی ازش بشنوم ولی هیچ! گاهی فقط صدای دکتر می یومد که بهش می گفت چطور بچرخه تا زخم هاشو درمان کنه. بابا اومد و کمک کرد بلند بشم زیر لب گفتم: - بدجور گفتی بزننش؟ بابا گفت: - نه دراون حد ولی اره. پوفی کشیدم و بابا زیر چشمی پاییدم و همون طور که می رفتیم گفت: - حالا نکشتنش که اینطور فکرت مشغول شده چهار تا کتک بوده همین دلت واسه اینا نسوزه همینان که مملکت و عقب مونده کردن لباساشو دیدی؟ خفه نشدی بچه تا بیخ بستی دکمه رو . سمت ماشینم رفتم که بابا گفت: - کجا با این حالت؟ دستی تو هوا براش تکون دادم که یعنی خودم میام. و سوار شدم و از محوطه خارج شدم و یکم جلوتر وایسادم تا بابا بره. وقتی رفت دوباره برگشتم توی محوطه بیمارستان و ماشین و پارک کردم . پیاده شدم و یه سری خوراکی گرفتم برگشتم توی اتاقی که نیک سرشت توش بود. دستشو حال کرده بود روی چشاش ولی نفس های نامنظم ش نشون می داد که خواب نیست. صندلی و با پام کشیدم جفت تخت ش که صدای خیلی بدی داد و دستشو برداشت و مطمعن بودم الان بهم نگاه می کنه اما باز نگاهش جلو پام بود زکی. نشستم و خوراکی ها رو حالت طلبکارانه گذاشتم رو تخت ش و گفتم: - ببین من اصلا اهل عضر خواهی نیستم گفته باشم. از حالت تدافعی م جا خورد و گفت: - منم از شما عضرخواهی نخواستم. خیره بهش گفتم: - نمی خواد خودتو به اون راه بزنی که یعنی نفهمیدی من گفتم بزننتت. انگار زیر نگاهم معذب بود که نشست روی تخت و پاهاشو جمع کرد . و گفت: - چرا این کارو کردید؟ منم طبق معمول رک و پوست کنده گفتم: - چون به من نگاه نکردی یعنی خواستی بگی چی؟ می خواستی بگی خیلی شاخی و به من اهمیت نمی دی ببین همه جلوی زیبایی و پول من کم میارن. تو سکوت گوش می داد و چیزی نگفت. با صدای بمی گفت: - یعنی اینکه نگاه ها روی شماست شما به خودتون افتخار می کنید؟ با غرور گفتم: - خوب اره. به دستش که سرم توش بود زل زد و گفت: - ولی شما اشتباه می کنید می دونید چرا؟ کنجکاو گفتم: - چرا؟ با آرامش گفت: - وقتی همه به شما نگاه کنن شما مثل یک وسیله عمومی هستین! وقتی همه بتونن بهتون نگاه کنن ارزش یک چیز عمومی پیدا می کنید مثل یک صندلی توی پارک یا هر چیز عمومی دیگه ای! ارزش یه وسیله عمومی هم برای مردم خیلی کمه چون مال خودشون نیست پس براشون فرقی نمی کنه چه طور باهاش رفتار کنن یا چطور ازش استفاده کنن و حتا اگه بلایی هم سرش بیاد مهم نیست براشون فقط می گن مال ما نیست بزار نهایت استفاده رو ببریم چیزیش شد به ما چه! اما.. به دهن ش خیره بودم تا کلمه بعدی رو بگه ولی مکث کرد و لب زدم: - ده بگو دیگه اما چی ... نفس عمیقی کشید و گفت: - دختر چادری دیدین دیگه؟ سری تکون دادم و گفتم: - خوب اره. و دوباره پرسید: - تاحالا از خودتون پرسیدین چرا چادر سر می کنن؟ یکم فکر کردم واقا تاحالا کلی بهش فکر نکرده بودم شونه ای بالا انداختم و گفتم: - خوب نه بهش فکر نکردم ولی شاید برای همون دین شون اسلام. نیک سرشت سری تکون داد و گفت: - اونا برعکس شما هستن نمی خوان اموال عمومی باشن که همه بتونن با نگاه شون از اونا استفاده کنن و خودشونو توی یک شءی با ارزش که یادگار مادرم فاطمه زهراست حفظ می کنن چون نمی خوان خودشو بی ارزش کنن اونا مثل یک مروارید توی صدف هستن و بقیه مثل مروارید بدون از صدف! یک مروارید هم تا وقتی ارزش داره توی صدف باشه!.

هم فهمیده بودم و هم نفهمیده بودم. چقدر قشنگ حرف می زد. نگاه گیج مو روی خودش حس کرد که گفت: - ببنیید دخترانی و پسرانی که حجاب دارن یعنی خودشون انتخاب می کنن که طرف مقابل چی ببینن مثل من تا نخوام که شما نمی تونید بیای خونه منو ببنید چون شخصیه! ولی دخترام و پسرانی که حجاب ندارن همه می تونن ازشون استفاده کنند با نگاه شون مثل اینکه همه بی اجازه شما بیان تو اتاق تون به هر وسیله ای خواستن دست بزنن و هر چیزی خواستن ببرن و بیارن فهمیدین؟ همین طور خیره بهش نگاه می کردم که با صدای محکم تری گفت: - خانوم کامرانی.. سریع پاشدم و از در زدم بیرون باید می رفتم کجا نمی دونم! به قلم بانو

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت6 #ترانه یعنی به من توهین کرد؟ یعنی به من گفت تو مثل یه وسیله عمومی هستی؟ یا داشت بهم یاد می داد وسیله عمومی نباشم؟ یعنی من با پوشیدن لباس تنگ و کوتاه و بیرون ریختن موهام خودمو یه وسیله عمومی برای نگاه بقیه کردم؟ یعنی من بمیرم کسی افسوس نمی خوره دختر به این خوشگلی مرده؟ اصلا همه عاشق منن! با فکری که به سرم زد سریع زدم روی ترمز . گوشیمو برداشتم و با خط ناشناس ام توی گروهی که بچه های دانشگاه قایمکی زده بود تا راحت حرف بزنن که به گوش من و پدرم و اساتید نرسه پیام دادم: - بچه ها مثلا ترانه کامرانی بمیره ناراحت می شید؟ این خط ناشناس ام به اسم امیرعلی بود و با بچه ها رفیق بودم چند باری گفتن بیا ببینیمت که من یه پسری رو جای خودم فرستادم و ماست مالیش کردم. چند نفری که انلاین بود از جمله شاهرخ نوشت: - ناراحت (با استیکر خنده) فقط افسوس که همچین لیدی می ره تو خاک. و چند نفر دیگه هم پیام هایی دادن که فهمیدم اونا فقط به فکر.. و حرفای نیک سرشت درست بود. سرمو روی فرمون گذاشتم و مغزم از خستگی ارور می داد. جیغی از ته دل کشیدم و فریاد زدم: - خدا بگم چیکار کنه نیک سرشت که مغز مو پاک ریختی بهم. نمی دونم چطور رانندگی کردم و همین که رسیدم به خونه خودمو روی تختم انداختم و خوابیدم . با صدای مکرر در زدن کلافه نشستم و بعد بلند شدم با قدم های محکم که نشون از عصبانیت ام می داد درو وا کردم که مهین خدمتکارمون هینی کشید و ترسیده نگاهم کرد. با خشم گفتم: - ها چیه؟ با لکنت گفت: - خا..نوم جون ..اقا گفت ..بیاین صبحان..ه. و دوید رفت. درو کوبیدم و اومدم برم دراز بکشم که تازه خودمو دیدم. مانتو و شلوار و پیراهنم چروک شده بود شالم دور گردنم مارپیچ شده بود و موهام وز وزی آرایشمم ریخته بود. هوفی کشیدم امروز بیخیال دانشگاه بخوابم اما با فکر به نیک سرشت به ساعت نگاه کردم ۱ ساعت مونده بود. سریع لباس برداشتم و پریدم توی حمام سرسری اماده شدم و خواستم مانتوی زرد کوتاه ام رو بپوشم که یاد حرفاش افتادم. کلافه تا باز فکر دیونه ام نکرد یه مانتو ساده تقربا رو زانو مشکی پوشیدم و شلوار راسته و برای اولین بار مقنعه! آرایش کردم و سریع پله ها رو رفتم پایین بابا با دیدنم چشاش گرد شد. بهت زده گفت: - چی شده؟ مگه داری می ری عزاداری؟ مقنعه پوشیدی؟ و اخماشو در هم کشید. لب زدم: - نه حالا بعد می گم می دونی بابا از بحث سر صبح بدم میاد پس خدافظ. ریموت و زدم و سوار شدم. با سرعت سرسام اوری رانندگی می کردم کلا با سرعت اروم حال نمی کردم . اومدم برم تو که دیدم نیک سرشت دم دره و داره با دوتا پسر که شبیهه خودش لباس پوشیده بودن حرف می زد. حتما داشتم اونا هم مذهبی بودن. پیاده شدم ماشین و همون دم در گذاشتم بمونه . سمتش رفتم که متوجه من شد و گفتم: - سلام بیا کارت دارم. یکم جلوی دوستاش از لحن خودمونی من خجالت کشید با ببخشیدی بحث و تمام کرد و سمت داخل راه افتادم اونم پشت سرم اومد. انقدر سر به زیر بود ادم یاد بچه کوچولو ها می یوفته. به قلم بانو

وازتـومۍپرسنـد:زیبـٰایۍراڪجامۍشودیـٰافت؟! بہ‌آنھـٰابگـو:"درچھـرهِ‌آنان‌ڪہ‌ازخداحیـٰامۍڪنند"

_✋🏼❤️... #لبیک_یا_خامنه_ای #امام_زمان #ماه_رمضان

• دعوتم کن کربلا،جان مادرت زهرا💔

ټۅ فقط ݕخݩڋ ◕‿◕ 🙂🖐🏿

تصویر بالا شهدا تصویر پایین بچه های ان ها دور هم جمع شدند تا عکسی شبیهه پدران شان بگیرند🌱🙂

شـب قدر است و مهدی (عج) در نیایـش چه نیکـو مـی کـند او را ستایـش اگر بیـدار باشی تا سحرگاه به خالـق می کند ما راسفارش💫🌷

『📗🌿』 ° ° امشب‌شبِ‌قدرھ... قدرشوبدونیـد...☁️🖤؛ ° ° 🌱͜͡💚¦⇠ #شھادت 🌱͜͡💚¦⇠ شب خیلی عظمیه دوستان تورو خدا مارو هم دعا کنید 💔 خیلی‌خیلی محتاجیم به دعا😞💔

رفقا(:🌸 امشب رو از دست ندید هرچی از میخواید بهش بگید خدا امشب فقط میخواد ببخشه!(: توبه کنید ، هیچ‌وقت برای توبه و برگشت به سمت خدا دیر نیست. فکر کنید خدا فقط یک امشب رو بهتون فرصت داده که توبه و استغفار کنید.. مگه ما چقدر عمر میکنیم که همش در گناه باشیم و توبه هم نکنیم حالا که این فرصت پیش اومده،بسم‌الله(:💚 دعا برای ظهور فراموش نشه رفقا..! #قدر_را_قدر_بدانیم #خادم_الحسین

•••🤍 🤍••• #شبهای‌قدر که فرا می‌رسید حاج آقا مجتبی تهرانی(ره) همیشه یک توصیه‌ای داشتند. می‌فرمودند: در این شب‌ها درخواست ما از پروردگار دو چیز باشد: ترمیم گذشته💫 ترسیم آینده✨

بوی سجاده خونی #علی می آید......

إلهي بِعَلیٍ... رفقا خیلی التماس دعا داریم امشب...

{🖤🥀} • • 🏴سلام‌بہ‌رفقاے‌ تلنگرانه 🏴 دوستان‌تصمیم‌گرفتیم‌که‌با‌یاری‌خدا ا‌زامشب‌تا‌‌سومین‌‌شب‌قــــدر‌‌یہ‌ڪارے‌ ڪنیم‌باهم...😃 +چہ‌ڪارے؟!🧐 هر‌فر‌د بہ‌اندازه‌هر‌تعداد‌ڪہ‌در‌توانش‌هست‌ [••ســوره‌قــــدر••]رو‌هر‌چقدر‌ڪہ کرمتونہ‌بہ‌عشقہ‌مولا‌بخونہ...🙂 ما‌هم‌در‌آخـر‌ین‌شب‌قدر‌اعلام‌میڪنیم‌ڪہ کل‌کانال‌چقدر‌خوندن‌روی‌هم...🌱 خواهـــشا‌‌ تعداد‌ خواندهاتان را بہ این آیدے زیر ارسال کنید @Oxxoooc • • {🥀🖤} ☜ #شب_قدر {🥀🖤} ☜ #یافاطمه ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌♡         ♡