فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مجنونم و اون که پای تو می مونه منم🙂
کاش میشـدوسطِ دست رساندن بہ ضریـ ح
مثـلِ حجاجِ مِنـا ،درحرمـت میـمُردیـ م! '🤎'
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊
🕊🌹
🕊
ࢪمآن↻⇦
💜جبهہ‌ۍ عآشقۍ💜
#بہ_قلم_بانو
#قسمت41
#زینب
با صدای در صاف نشستم و بقیه هم اومدن داخل.
علی کنارم نشست و گفت:
- محمد چطوره؟
نگاهی بهش محمد انداختم و گفتم:
- خوبه فقط از ترس و گریه انگار یکم تب کرده که پارچه گذاشتم روی سرش خوبه تب ش اومده پایین.
علی سری تکون داد و گفت:
- حالا تو به من بگو ببینم اون موقعه که من رفتم تو یه دختر سوسول درس خون بودی حالا شجاع شدی کتک می زنی!چطوریاس؟
کمیل خندید و ابرویی بالا انداختم و گفتم:
- شاهکاره اقا داماده از خودش بپرس!منم عین نیرو هاش اموزش داده.
علی سری تکون و گفت:
- از یه فرد مومن نظامی همچنین تربیت ی هم انتظار می ره خدا می دونه پسر تون چی بشه!
سری تکون دادیم و بابا نشست و گفت:
- کی می خواید عروسی کنید؟مراسم می گیرید؟
کمیل گفت:
- اگر زینب بخواد براش می گیرم من حرفی ندارم هر چی بگید می گم چشم اقا خان!
بابا لبخندی به کمیل زد و گفتم:
- نه عروسی نه!کلی شهید دارن میارن بعضی ها هنوز چهلمشون نشده!می خوام بریم محضر کاملا مذهبی برگزار بشه.
بابا سری تکون داد و گفت:
- پس لباس همین جا بگیرید غروب یه سر بریم شهر و بیایم خطبه عقد و زود تر بخونیم.
چشم ی گفتیم.
غروب با کمیل به همراه محمد مون رفتیم بازار روستا.
اول از همه کمیل رفت توی مغازه چادر فروشی.
لب زد:
- خودم می خوام برات چادر بخرم.
و به چادر ها نگاه کرد و یه سفید که گل های ابی و صورتی داشت و برداشت و گرفت روی سرم نگاهم کرد و گفت:
- چقدر ابی بهت میاد همین قشنگه!
رفت سمت چادر مشکی ها و من تمام مدت نگاهم به کمیل بود!
اولین خرید ی بود که باهم می یومدیم و قرار بود مال هم بشیم!
بعد از سه سال عاشقی بلاخره قرار بود بهم برسیم!
خدایا شکرت.
یه چادر مشکی ساده برداشت و حساب کرد.
انقدر خرید کرده بود که تعجب کرده بودم.
اخه این همه برای چیش بود؟
دوباره رفت توی مغاز ی دیگه ای که گفتم:
- کمیل بسه چقدر می خوای بخری؟
لب زد:
- تاحالا نخریدم می خوام بخرم.
و دوباره به خریدن ش ادامه داد.
از کفش و لباس و چادر و اساب بازی و اینه و شمدون قران و شمع و بگیر تا ووووو.
۳ ساعتی خرید طول کشید و وقتی برگشتیم علی با تعجب گفت:
- چه خبره چقدر خرید کردین !این همه شرینی گرفتین؟
سری تکون دادم و گفتم:
- از کمیل بپرس از هر چیزی چند تا خریده.
علی خندید و گفت:
- تو که باید خوشحال باشی دخترا عاشق خرید ان.
رفتیم توی اتاق ام با علی و کمیل هم جعبه های شرینی رو برداشت برد داد به مامان.
برگشت توی اتاق و گفت:
- خرید ها رو چیکار کنم؟
محمد و زمین گذاشتم و گفتم:
- ما که اینجا نمی مونیم می ریم فقط به اندازه فردا لباس و وسایل در بیاریم بقیه اش بمونه تا بریم خونه امون.
علی گفت:
- مگه خونه خریدین؟یا اجاره کردید؟
سری به عنوان منفی تکون دادم و کمیل گفت:
- خونه پدری من ابادانه!خونه خوب و بزرگی هست با زینب تمیز کردیم بعد ازدواج می ریم اونجا.
علی سری تکون داد و گفت:
- بسلامتی خیلی هم عالی.
کمیل دستی به شونه اش زد و گفت:
- قسمت خودت شازده!
علی خندید و سری تکون داد.
محمد نق زد که فهمیدم گرسنه اشه.
کمیل زود تر پاشد و گفت:
- بشین خسته شدی با بچه خودم براش سوپ میارم.
رفت و با کاسه سوپ برگشت
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊
🕊🌹
🕊
ࢪمآن↻⇦
💜جبهہ‌ۍ عآشقۍ💜
#بہ_قلم_بانو
#قسمت42
#زینب
کاسه سوپ و بهم داد محمد و نشوندم بغلم و بهش سوپ دادم و بعد هم خوابید.
ساعت 7 بود که اماده شدم و لباس سفید هایی که خریده بودم و سر کردم و چادر سفید مو توی کیف گذاشتم و چادر سیاه امو سرم کردم.
محمد و بغل کردم و بیرون رفتم.
بقیه اماده بودن و مامان با اسپند دور مون گشت و قربون صدقه امون رفت.
دستشو بوسیدم همراه با دست بابا و کنار کمیل وایسادم.
کمیل یه ماشین پیکان دیگه از دوست هاش قرض گرفت و علی نشست پشت فرمون بابا جلو مامان و خاله و دختر خاله محمد عقب.
من و کمیل و محمد ام با ماشینی که اومده بود از ابادان.
کمیل با بسم و صلوات حرکت کرد.
توی جاده که افتادیم گفت:
- دیدی زینب خانوم بلاخره مال خودم شدی!دیدی گفتم خدا بزرگه!
سری تکون دادم و گفتم:
- کمیل واقعا فکر می کردی مآل هم بشیم؟
سری تکون داد و گفت:
- من تو رو از خدا خواستم مطمعن بودم مال خودمی!
لبخندی زدم و گفتم:
- کمیل تو خیلی خوبی خیلی!
دستمو توی دست ش گرفت و گفت:
- پس حتما خوب بودم که خدا فرشته ای مثل تورو نصیب ام کرده!
بعد از نیم ساعت رسیدیم به تهران و یه راست رفتیم محضر.
وارد دفتر خونه شدیم و خداروشکر خلوت بود روی جایگاه عروس و داماد نشستیم مامان اومد سمتم محمد و ازم بگیره که گفتم:
- نه مامان بزاره باشه گریه می کنه بچه ام.
مامان باشه ای گفت و خاله محمد با مهربونی نگاهمون کرد.
حاج اقا خیلی زود شروع کرد به خوندن و قران و کمیل باز کرد گرفت جلومون.
هر دو شروع کردیم به خوندن و با تموم شدن حرف حاج اقا همه منتظر جواب من بودن!
نفس عمیقی کشیدم و گفتم:
- به امید یه زندگی خوب و مومنانه زیر سایه خدا و اجازه ی پدر و مادر و برادرم و خاله پسرم و شهدا بعله!
صدای صلوات بالا رفت و حالا نوبت کمیل بود:
- با اجازه بزرگ تر ها بعله!
دوباره همه صلوات فرستادیم.
حاج اقا صیغه رو باطل کرد اول و بعد خطبه عقد داعم مونو خوند.
حالا دیگه رسمی مال هم شده بودیم!!
مامان به همه شرینی تعارف کرد و با دوربین دفتر خونه عکس گرفتیم و یه ساعتی موندیم که اماده شدن و گرفتیم با شناسنامه ها و توی راه کمیل برای همه بستنی گرفت و توی راه ام شام داد.
تو راه برگشت بودیم که گفتم:
- کمیل خبر شهادت امید و چطور به خانواده اش بدم؟
کمیل هم انگار به همین فکر می کرد که گفت:
- واقعا کار سختیه نمی دونم چی بگم!
اه ی از ته دل کشیدم و گفتم:
- دلم برای امید یه ذره شده کمیل.
با لحن مهربونی گفت:
- اون همیشه باهاته توی قلبته خانم
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊
🕊🌹
🕊
ࢪمآن↻⇦
💜جبهہ‌ۍ عآشقۍ💜
#بہ_قلم_بانو
#قسمت43
#زینب
با حرف هاش اروم تر شدم.
نگاهمو به محمد دوختم که اروم خوابیده بود.
دستی به صورت ش کشیدم که چشماشو باز کرد منو که دید دوباره چشاشو بست.
توی اتاق نشسته بودیم مامان با سینی چایی اومد و علی پاشد ازش گرفت نگاهی به من و کمیل کرد و گفت:
- چیزی شده؟
نمی دونستم حتی چطور به مامان بگم.
اقا خان هم نگران نگاهمون کرد و گفت:
- چی شد زینب؟
لب تر کردم و گفتم:
- نمی دونم چجور بگم واقعا خوب یعنی ..
که صدای در اومد.
علی بلند شد رفت و با صدای یا الله گویان چادر مو سرم کردم که دیدم خاله و شوهر خاله و خواهر امید اومدن داخل.
اب دهنمو قورت دادم و سلام علیک و روبوسی کردیم و نشستن.
داشتن ازدواج مونو تبریک می گفتن و ۵ دقیقه نگذشت با سوال خاله قلبم وایساد:
- زینب جان تو جبهه بودی جنگ هم که تمام شده دو هفته ای هست اما امید من برنگشته!ندیدیش اونجا؟
نگاهمو به کمیل دوختم و دوباره به خاله.
اشک تو چشام حلقه زد و زود سرمو انداختم پایین خاله نبینه!
خاله دوباره صدام کرد:
- زینب خانوم با توام.
بلند شدم و کنار خاله نشستم.
دستشو توی دستم گرفتم و گفتم:
- خاله قربونت برم اروم باش خوب فقط بدون شهادت یعنی دامادی پیش خدا یعنی بهترین مرگ!امید تو هم داماد شده پیش خدا.
همه ساکت و ناباور بهم نگاه کردن.
انقدر یهویی گفته بودم که صدایی از کسی در نمی یومد.
خاله نگاهی به من بعد به بقیه کرد و گفت:
- در..ست شنی..دم؟گف...تی امی...د من..چ..ی شد..ه؟
اشکام روی صورتم ام ریخت و هق هق ام کل اتاق پر کرد.
خاله بلند شد و گفت:
- امید من شهید شده باید برم براش دم در حجله بزنم.
انگار دیونه شده بود هی زیر لب باخودش تکرار می کرد که امید شهید شده و نرسیده به در افتاد روی زمین.
جیغی کشیدم و سریع با مامان و خواهر امید رفتین بالای سرش.
رنگ به رو نداشت و رمق از بدن ش رفته بود.
از دیوار گرفت و بلند شد.