🌹🍃🌹امام حسین علیه السلام کشته شده ی صبری است ×قتل صبر× در بیان امام سجاد(ع) به چه معنى است؟ الف. قتل صبر ۱. امام سجاد (علیه السلام) در خطبه ای که برای مردم کوفه بیان داشت، فرمود: «... انَا بْنُ مَنْ قُتِلَ صَبْراً، وَ کَفی بِذلِکَ فَخْراً»»؛«من فرزند همان کسی هستم که او را به قتل صبر کشتند، و این برای ما موجب افتخار است.» 📕مقتل الحسین(ع)، مقرّم، ص ۴۱۱ ۲. قتل صَبْر به معنای کشتن باشکنجه است . ۳. این کلمه در لغت به معنی کشتن کسی در حال دستگیری و حبس است. [المنجد، ماده صبر.] که نتواند به هیچ وجه از خود دفاع کند، کشتن با شکنجه. 📕مجمع البرین، کلمه صبر، ج۲، ص۵۸۰.

رسول خدا صلی الله علیه واله به حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: 🌴 يَا فَاطِمَةُ كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ عَيْنٌ بَكَتْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَيْنِ فَإِنَّهَا ضٰاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعِيمِ اَلْجَنَّةِ. 🍃 فاطمه جان !روز قیامت هر چشمى گریان است؛ مگر چشمى که در مصیبت و عزاى حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود. 📖 بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۹۳

🏴 ارتباط اندوه روز عاشورا و قیامت 🌷امام_رضا علیه‌السلام فرمودند: 🌴 منْ کانَ یَوْمُ عاشورا یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ یَوْمَ القیامَةِ یَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ. 🍃 هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه‏اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى‏دهد. 📖 بحارالانوار، ج ۴۴، ص۲۸۴ ‌

°•°﷽°~° #واجب_فراموش_شده 😱 امام‌حسین‌علیه‌السلام: همانا‌من‌برای‌اصلاح‌امت‌جدم‌ و‌امربه‌معروف‌و‌نهی‌ازمنکر‌قیام‌کردم.💞 ••تصویر‌بازبشه‌لطفاً. #ما_ملت_امام_حسینیم ✊🏻 #محرم 🏴 #صلوات 🌷

﷽✨ #جاماندھ... #قسمت_اول 🌪ضحاڪ‌ خاڪ‌برسرمی‌ریزد... تصویربازبشه‌لطفاً.⌛️ #ما_ملت_امام_حسینیم 👊🏻 #محرم 💔 #صلوات 😇

﷽ ‌🎙|…#خطبه_منا 💌امام‌حسین‌علیه‌السلام‌می‌فرمایند زمین‌درتصرف‌مردۍ...👺 تصویربازبشه‌لطفاً.📲 #ما_ملت_امام_حسینیم ✌️🏻 #محرم 🏴 #صلوات ✨

#با‌حسین‌زمانم‌عهدمی‌بندم... هرروز۵۰آیه‌ازقرآن‌ر‌اتلاوت‌کنم؛ اگربه‌هردلیلی‌انجام‌ندادم، ۵۰۰۰تومان‌صدقه‌بگذارم.

✅ امام حسین علیه‌السلام: 📍 لا يَنْبَغى لِنَفْسٍ مُؤْمِنَةٍ تَرى مَنْ يَعْصِى اللّه َ فَلا تُنْكِرُ؛ 📌 براى مؤمن شايسته نيست كه ببيند كسى خدا را معصيت مى‌كند و از آن جلوگيرى و نهى نكند. 📚 كنزالعمال، ج۳ ص۸۵