⚫️⚪️⚫️⚪️⚫️ ☑️پرسش: دليل عزاداري در الان براي اهل بيت عليهم السلام که 1400 سال پيش به شهادت رسيدند چيست ؟ چرا کسي که 1400 سال پيش شهيد شده است در اين زمان هم ما عزاداري ميکنيم؟ ◾️ پاسخ: فلسفه ي عزاداري اظهار حزن و ماتم است حزن در مصيبتي است که به ناحق بر ايشان وارد شده عزاداري، نشانه محبت است اين گريه گريه محبت و پيروي است عزاداري، در حقيقت زنده نگه داشتن روزي است که در آن خون خليفه خدا و انسان کامل و حجت خدا بر زمين ريخته شده لذا روز کمي نيست روز بسيار مهمي است و اگر در اين مصيبت انسان شب و روز گريه کند باز هم کم است. ▪️ به همين جهت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در زيارت ناحيه مقدسه خطاب به امام حسين (علیه السلام) مي فرمايد اگر نبودم تا در کربلا جانم را فداي شما کنم در عوض در مصيبت شما شب و روز اشک مي ريزم و اگر اشکم تمام شد خون گريه مي کنم! عزاداري وسيله اي براي اظهار همدردي با معصومين (علیهم السلام) در مصيبتي است که بر ايشان وارد شده نوعي حمايت از مظلوم است و اينکه هميشه حس حمايت از مظلوم را در عزادار زنده نگه مي دارد. ▫️شخص عزادار به جايي مي رسد که خود را خونخواه امام مظلوم مي داند بلکه بالاتر اينگونه قلمداد مي کند که، خون خودش ريخته شده است لذا با عزاداري اعلام دادخواهي از خون آنها يا خون خود مي کند به همين جهت در زيارت عاشورا دو بار سخن از طلب ثار و يا خونخواهي به ميان آمده در يکجا «طلب ثارکم» آمده (خونخواهي شما اهلبيت علیهم السلام و در جايي بعدي «طلب ثاري» (خونخواهي خودم) آمده اين اوج نزذيکي عزادار با آن امام شهيد است که خود را نيز جزء شهداي رکاب حضرت مي بيند در يک فراز چنين مي گويد:«وَ أَنْ يرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ هُدًي ظَاهِرٍنَاطِقٍ بِالحَقّ مِنکُم»«ثاري» يعني خوني که خون‌ خواه‌ش من هستم. اما اين را هم مي‌داند که خودش به تنهايي نه قادر به خون‌خواهي امام از ظالمين جهان است و نه حق صدور حکم جهاد عليه آنان را دارد. ◾️لذا با حفظ مقام خون‌ خواه بودن براي خود، آن را به زمان ظهور موکول مي‌کند تا در معيت امام زمان عليه‌السلام به آن اقدام نمايد. اگر عزاداري نباشد به طور قطع راه و هدف معصومين که در زاه حق به شهادت رسيدند کم رنگ خواهد شد اين عزاداري است که براي ما روشن مي کند چه کسي؟ کجا؟ به دست چه کسي؟ و براي چه؟ به شهادت رسيده است به همين جهت است که امام خميني (ره) فرمودند: اين محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. ▪️ شخص عزادار سعي مي کند به جهت غشق و محبت زياد خود به ايشان دايما حس همدري، و حزن و اندوه را در دل خود از طريق عزاداري و اشک ريختن بر مصايب ايشان، با شور و حرارت زنده نگه بدارد و مطمئنا از اين کار لذت برده و نشاط معنوي خاصي به دست مي آورد چرا که مي داند با اين عمل، دل محبوب را به دست آورده و معشوق را از خود راضي مي کند آثار تربيتي زيادي نيز بر اين عزاداري مترتب است از جمله اينکه او به خود اجازه نمي دهد به عنوان عزادار و محب آن امام معصوم، هر کاري دلش خواست انجام دهد و سعي در همسو شدن با آن امام معصوم مي کند. ▫️عنوان عزادار بودن، خود، حجاب و پرده اي ميان او و گناه قرار مي دهد به نوعي شخص عزادار در خيمه عزا، حود را واکسينه مي کند واکسن در برابر هواهاي نفساني و خرچه او را در برابر امامش قرار مي دهد عزاداري نوعي توسل به امام معصوم است تا ويروس هاي شهوات و نيروهاي شيطاني نتوانند او را از دين جدا کنند. عزادراي بسيار کمک شاياني در خفظ ايمان شخص ميباشد #عزاداری #محرم #مناسبتی #موکب_سلیمانی

⚫️⚪️⚫️⚪️⚫️ ☑️پرسش: آیا حضرت سید الشهداء هنگام مواجهه با دشمن، نمی‌توانستند با تصرّف تکوینی، دشمن خود را نابود کنند؟ اگر می‌توانستند، چرا از آن قدرت خود استفاده نکردند و با فریاد «هل من ناصر ینصرنی» و امثال آن، از مردم یاری می‌خواستند؟ ◾️ پاسخ: اباعبدالله الحسين(عليه السلام) در واقعه عاشورا نه تنها از ولايت تكويني خود استفاده نكردند،بلكه از ياري و كمك ملائكه و جنينان هم استفاده نكرده اند،اينكه چرا آن حضرت از اين عوامل استفاده نكردند،مي توان گفت: اوّلاً 📌هر چند امامان(عليهم السلام) از امدادهاي الهي برخوردار بوده اند، اما جز به ضرورت از آن استفاده نمي كردند و بنا بر اين بوده كه به صورت عادي و طبيعي، امور را حل و فصل نمايند. ثانياً 📌در جريان واقعة كربلا با وجود اعلام آمادگي فرشتگان و جنيان، حضرت به خاطر مصالحي آن را نپذيرفتند. امام صادق(عليه السلام) مي فرمايد: "چهار هزار فرشته به زمين آمدند تا همراه با امام حسين(عليه السلام) جهاد كنند اما حضرت به آنها اجازة‌ جنگ نداد".[1] ✍️دليل عدم پذيرش حضرت از امدادهاي غيبي، گشودن باب امتحان بين مردم و اتمام حجت و درس شهادت و ايثار به شيعيان و بيمه كردن اسلام براي هميشه بوده. اگر صحنة عاشورا به وقوع نمي پيوست، چهرة افرادي چون شمر و يزيد و عمر سعد پديدار نمي گرديد، از طرفي جوهرة شخصيتي افرادي چون: حبيب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه بر ملا نمي شد. تقدير الهي بر اين تعلق گرفته بود كه آيين محمدي(صلي الله عليه و آله) با خون حسين(عليه السلام) و يارانش جاودانه گردد و باقي بماند: "حسين مني و أنا مِن حسين" ناظر به اين معني است و امام حسين(عليه السلام) راضي به قضا و قدر الهي و تسليم امر پروردگار است و همان را در جريان كربلا به فعليت در آورد. ثالثاً 📌حضرت مي توانست با اذن پروردگار و با يك اشاره و با استفاده از ولايت تكويني،‌ به آساني بر دشمن پيروز گردد، اما تقدير چيز ديگر بود. 🌱امام صادق(عليه السلام) فرمود:‌"وقتي امام حسين(عليه السلام) از مدينه بيرون رفت، بسياري از ملائكه با وسائل جنگي خدمت حضرت آمدند و سلام كردند و گفتند: اي حجت خدا بر جميع خلايق، بعد از جدّ و پدر و برادر خود. حق تعالي توسط ما جدّ تو را در موارد بسيار ياري كرد. اكنون ما را به ياري تو فرستاده است. حضرت فرمود:‌وعده گاه ما و شما موضعي است كه حق تعالي براي شهادت و دفن من مقرر فرموده و آن كربلا است". 🌱در ادامه در روايت آمده است: "جنيان به خدمت حضرت رسيدند و گفتند: اي سيد و بزرگ ما، ما شيعيان و ياروان توييم. آن چه خواهي بفرما تا اطاعت كنيم و اگر بفرمايي،‌جميع دشمنان تو را در همين ساعت هلاك كنيم،‌ بي آن كه متحمل رنج شوي. حضرت با اشاره به آيه اي از قرآن كه مسئلة مرگ و حتمي بودن آن را مطرح كرده فرمود: اگر توقف نمايم و بيرون نروم، خداوند اين خلق را به چه چيز امتحان خواهد كرد؟ جنيان گفتند: اي حبيب خدا، اگر نه آن بود كه اطاعت امر تو واجب و مخالفت تو حرام است، ‌جميع دشمنانت را پيش از آن كه به تو برسند مي كشتيم. حضرت فرمود: به خدا سوگند،‌قدرت ما بر ايشان از قدرت شما بيشتر است،‌ ولي مي خواهيم حجت خدا را بر خلق تمام كنيم.[2] ✍️بنا بر اين روايت مشخص مي شود كه آن حضرت قدرت اعمال ولايت تكويني را داشته اند،اما بنابر مصلحتي(اتمام حجت بر مردم) آن را اعمال نكرده اند. ▪️امام حسين(عليه السلام) در پاسخ به پيشنهاد عبدالله بن جعفر در انصراف از هجرت به عراق فرمود: در رؤيا پيامبر خدا را ديده ام و به من فرمان داده همين كار را انجام دهم. شايسته همين است كه بروم.[3] پي نوشتها: [1]. بحارالانوار، ج 45، ص 220. [2]. بحارالانوار، ج 44، ص 331؛ منتهي الامال، ص 300. [3]. ابومخنف، وقعه الطف، ص 156. #عزاداری #محرم #مناسبتی #موکب_سلیمانی