🌸🍃🌸🍃 🍃 📚شرح و تفسیر #حکمت_108 (کلمات قصار) ⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی 🎤بیان شیوا و روان و ساده ⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

🌟قَالَ علیه السلام لَا یُقِیمُ أَمرَ اللّهِ سُبحَانَهُ إِلّا مَن لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارِعُ وَ لَا یَتّبِعُ المَطَامِعَ 🌟مصانقه: وسیله ی رشوه و امثال آن، سازش کردن، مضارعه: مصدر باب مفاعله از ماده ی ضرع یعنی ذلت و خواری، گویا دو نفر که هر یک نسبت به دیگری کوچکی می کنند، (فرمان خدا را اجرا نمی کند مگر کسی که اهل مدارا و سازش نیست، و فرومایگی ننماید و به دنبال طمع نرود). بدیهی است که سازش با دیگری باعث جستن رضای اوست، و این عمل مانع از اجرای حدود و دستور الهی درباره او می گردد. و همچنین فرومایگی و چشم طمع داشتن به دیگران، هر دو باعث خودداری از پرداختن به دستورها و حدود الهی است که بر او دشوار می نماید. 📙شرح#حکمت_110 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص115 🔶 @Nahj_Et

🪐سرنوشت عالمان بى عمل ▫️وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمِهِ کَالْجَاهِلِ الْحَائِرِ الَّذِي لاَ يَسْتَفِيقُ مِنْ جَهْلِهِ; بَلِ الْحُجَّةُ عَلَيْهِ أعْظَمُ، وَ الحَسْرَةُ لَهُ أَلْزَمُ، وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ أَلْوَمُ 🟤«به يقين، عالمى که به غير علمش عمل مى کند همچون جاهل سرگردانى است که هرگز از جهل خويش به خود نمى آيد! بلکه حجّت بر او عظيم تر و حسرتش پايدارتر و سرزنش او در پيشگاه خدا سزاوارتر است!» ✍ نشان مى دهد چنين عالمى از حدِّ يک جاهل معمولى هم پايين تر است. به جاهل سرگردانى مى ماند که هرگز از جهل خود بيدار نمى شود و اميدى به هدايت او نيست; چرا که آگاهانه در راه خلاف گام نهاده و به همين جهت، خداوند توفيق هدايت را از او سلب مى کند; نيروهاى خود را در اين سرگردانى از دست مى دهد و هرگز به ساحل نجات نمى رسد و در گرداب هاى هلاکت گرفتار مى شود.سپس از اين مرحله پا را فراتر مى نهد و بدبختى بيشتر چنين عالمى را نسبت به جاهل سرگردان در سه جمله کوبنده بيان مى دارد. نخست مى فرمايد:«حجّت بر او عظيم است!» چرا که جاهل مى تواند جهل خود را عذر قرار دهد (هر چند واقعاً جهل عذر نيست) ولى عالم بى عمل چه عذرى خواهد داشت؟!ديگر اينکه: «حسرت او پايدارتر است!» زيرا با داشتن اسباب و وسايل سعادت از اين قافله عقب مانده و در بيابان زندگى گرفتار سرگردانى شده است.سوم اين که: «او در نزد خدا بيش از جاهل سرگردان مستحق سرزنش و ملامت است!» چون حجّت الهى و عقلى از هر نظر بر او تمام بوده و چنين کسى از هر نظر، مستحقّ ملامت است. 📙#خطبه_110 🔶 @Nahj_Et

✨ حق است، اما گفتنی نیست! ✅ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ▫️ در حدیثی، پیغمبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: 🔸 «یا علی، اگر بیم آن را نداشتم که مسلمانان درباره‌ی تو آن کنند که مسیحی‌ها درباره‌ی حضرت عیسی علیه‌السلام نمودند، درباره‌ی تو چیزی می‌گفتم که به هر کجا گذر کنی از خاک کف پایت تبرک جویند(۱)». ▫️ تازه هنوز علی علیه‌السلام را معرفی نکرد، با اینکه این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگری فرموده است. 🌟 فضایل علی علیه‌السلام گفتنی نیست؛ حق است اما گفتنی نیست! زیرا ما ضعیفُ‌العقل‌والایمان هستیم و ظرفیت نداریم. اگر بیان می‌کرد، بسیاری از مردم کافر می‌شدند و عده‌ای معدود ایمان می‌آوردند، همچنان که درباره‌ی حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام چنین اتفاق افتاد. ⬅️ در محضر بهجت، جلد ١، صفحه ٧۵ (۱). کافی، ج۸، ص۵۷، روایت ۱۸. اصل روایت به این صورت است: 📜 «لَوْلا أَنْ تَقُولَ فیک طَوائِفُ مِنْ أُمتی ما قالَتِ النصاری فی عیسَی بْنِ مَرْیمَ، لَقُلْتُ فیک قَوْلاً لاتَمُر بِمَلَأٍ مِنَ الناسِ إِلا أَخَذُوا الترابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیک یلْتَمِسوُنَ بِذلِک الْبَرَکةَ؛ 📃 اگر بیم آن را نداشتم که گروه‌هایی از امت من درباره تو، آنچه را که مسیحیان درباره حضرت عیسی‌بن‌مریم گفتند، بگویند، سخنی درباره تو می‌گفتم که به گروهی از مدرم نگذری، مگر اینکه خاک زیر قدم‌های تو را به عنوان تبرک بردارند». 📚 برای اطلاع از منابع این روایت در مدارک اهل سنت، ر.ک: مجمع‌الزوائد هیثمی، ج۹، ص۱۳۱؛ المعجم‌الکبیر طبرانی، ج۱، ص۳۲۰؛ شرح نهج‌البللاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۱۸، ص۲۸۲؛ شواهد‌التنزیل حاکم حسکانی، ج۲، ص۲۳۳؛ و... 🔶 @Nahj_Et

💥وَ قَالَ علیه السلام لَا یُقِیمُ أَمرَ اللّهِ سُبحَانَهُ إِلّا مَن لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارِعُ وَ لَا یَتّبِعُ المَطَامِعَ 💥مصانقه: وسیله ی رشوه و امثال آن، سازش کردن، مضارعه: مصدر باب مفاعله از ماده ی ضرع یعنی ذلت و خواری، گویا دو نفر که هر یک نسبت به دیگری کوچکی می کنند، (فرمان خدا را اجرا نمی کند مگر کسی که اهل مدارا و سازش نیست، و فرومایگی ننماید و به دنبال طمع نرود). بدیهی است که سازش با دیگری باعث جستن رضای اوست، و این عمل مانع از اجرای حدود و دستور الهی درباره او می گردد. و همچنین فرومایگی و چشم طمع داشتن به دیگران، هر دو باعث خودداری از پرداختن به دستورها و حدود الهی است که بر او دشوار می نماید. 📙شرح#حکمت_110 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص115 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 📚شرح و تفسیر #حکمت_109(کلمات قصار) ⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی 🎤بیان شیوا و روان و ساده ⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

▫️وَ بَادِرُوا آجَالَکُمْ بِأَعْمَالِکُمْ 🟠«با اَعمالِ نيکِ خود، بر مرگتان پيش گيريد! (و قبل از آنکه مرگ فرصت را از شما بگيرد ذخاير بزرگى از اعمال نيک فراهم سازيد) ✍گويى مسابقه اى ميان انسانها و مرگ در گرفته و اگر انسانها بر مرکب اعمال صالح سوار شوند، پيش از آن که مرگ آنها را از رسيدن به مقصد باز دارد، بر مرگ خود پيشى مى گيرند و زود به مقصد مى رسند. در واقع مقصد نهايى انسان، سعادت و تکامل و «قُرب الى اللّه» است; اگر بر مرکبِ تقوا و عمل صالح، سوار شود پيش از پايان عمر به اين مقصد نايل مى گردد، و اگر چنين نباشد مرگ بر او پيشى مى گيرد و به مقصد مى رسد، يعنى پايان عمر انسان را اعلام مى کند! قرآن مجيد در اين زمينه، تعبير بسيار گويايى دارد مى فرمايد: «وَ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَل قَرِيب فَأَصَّدَّقَ وَ أَکُنْ مِنَ الصَّالِحينَ; و از آنچه به شما روزى داده ايم انفاق کنيد پيش از آن که مرگ يکى از شما فرا رسد و بگويد پروردگارا چرا (مرگ) مرا مدّت کوتاهى به تأخير نينداختى تا صدقه دهم و از صالحان باشم.». 📙#خطبه_64 🔶 @Nahj_Et

🔴 #شرح_نامه_31 🌐پسرم ، نفس خود را میزان قرار ده 🎤 #استاد_محمدعلی_انصاری 🔶 @Nahj_Et

🍃شرح حکمت 111 و 112 🍃🌼امام (علیه السلام) چون سهل بن حنیف انصاری، که از گرامی ترین اشخاص نزد آن حضرت بود، پس از بازگشت از جنگ صفین، در کوفه از دنیا رفت، امام (علیه السلام) پس از وفات او فرمود: تهافت: تکه تکه افتاد، و این مبالغه در فزونی مصائب و گرفتاریی است که به امام (علیه السلام) و دوستانش می رسد، (اگر کوتاهی مرا دوست بدارد هر آینه از هم بپاشد). سیدرضی می گوید: معنای این سخن آن است که این آزمون بر او سخت می گیرد، پس غمها بر او روآور می شوند، و این کار نشدنی است مگر با پرهیزگاران، نیکوکاران و برگزیدگان نیک کردار، این سخن امام (علیه السلام) مانند آن عبارت است که فرمود: (من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا) یعنی هر کس ما خانواده را دوست دئارد باید برای پوشیدن لباس فقر آماده شود. و بر معنای دیگری نیز توجیه کرده اند که جای گفتار آن نیست. عبارت: من احبنا … یعنی یعنی این را برای خود مهیا سازد. و جلباب استعاره از این است که انسان خود را برای تهیدستی و تحمل آن آماده سازد، و دلیل استعاره آوردن آن این است که هر دوی اینها شخص آماده را از عوارض فقر و خودنمایی آن در بد اخلاقی، و تنگدلی و سرگردانی که چه بسا به کفر می انجامد، همچون رواندازی، می پوشانند، و چون دوستی مخلصانه این خاندان (علیه السلام)، مستلزم پیروی و متابت از ایشان، و به راه و روش ایشان بودن است و از جمله روشهای ایشان فقر و ترک دنیا و صبر در برابر آنهاست، بنابراین لازم است دوستان ایشان نیز فقر را پیشه خود کنند و پیراهنی از آمادگی خود برای فقر و تحمل آن، برای پوشش خود مهیا سازند. ابن قتیبه این معنا را در عبارت دیگری روایت کرده و گفته است: هر کس ما را دوست دارد باید با کمبود و گرفتاری دنیا بسازد و قناعت را پیشه کند. و هم او گفته است: صبر بر فقر و تهیدستی را به پیراهن از آن رو تشبیه فرموده است که فقر و تهیدستی، همچون پیراهنی بدن را می پوشاند، می گوید: شاهد بر درستی این تأویل روایتی است که از آن حضرت نقل کرده اند: دید گروهی بر در خانه اش ایستاده اند، فرمود: قنبر! اینان کیستند؟ قنبر، عرض کرد: پیروان تو یا امیرالمومنین! فرمود: من در اینان سیمای شیعه بودن و پیروی را نمی بینم. عرض کرد: سیمای شیعه چطور است؟ فرمود: چسبیدن شکمها به پشت از گرسنگی، خشکیدن لبها از تشنگی، کم نور شدن چشمها از گریه. ابو عبیده می گوید: مقصود امام علی (علیه السلام) فقر در دنیا نیست، مگر نمی بینید که میان دوستان ایشان کسانی مانند دیگر مردم، ثروتمندند، بلکه مقصود امام (علیه السلام) فقر در روز قیامت است، و سخن را در زمینه پند و نصیحت و تشویق بر اطاعت ایراد کرده است و گویا امام (علیه السلام) چنین فرموده است: هر کس ما را دوست دارد باید برای فقر روز قیامتش چیزی آماده کند تا آن را به وسیله اجر و تقرب و نزدیکی به خدا جبران نماید. سید مرتضی - خدایش بیامرزد - فرموده است: هر دو توجیه خوب است، هرچند که سخن ابن قتیبه خوبتر است، و همان است معنای سخن سید رضی - خدایش از او راضی باد و گاهی به معنای دیگر نیز توجیه می کنند. قطب راوندی احتمال نا÷سندی را داده است، که هیچ صلاحیت برای حمل این سخن را ندارد و ما با نقل آن، سخن را به درازا نمی کشانیم. 📙شرح#حکمت_111 📙شرح#حکمت_112 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص116 🔶 @Nahj_Et

💠قَالَ علیه السلام لَا مَالَ أَعوَدُ مِنَ العَقلِ وَ لَا وَحدَةَ أَوحَشُ مِنَ العُجبِ وَ لَا عَقلَ کَالتّدبِیرِ وَ لَا کَرَمَ کَالتّقوَی وَ لَا قَرِینَ کَحُسنِ الخُلُقِ وَ لَا مِیرَاثَ کَالأَدَبِ وَ لَا قَائِدَ کَالتّوفِیقِ وَ لَا تِجَارَةَ کَالعَمَلِ الصّالِحِ وَ لَا رِبحَ کَالثّوَابِ وَ لَا وَرَعَ کَالوُقُوفِ عِندَ الشّبهَةِ وَ لَا زُهدَ کَالزّهدِ فِی الحَرَامِ وَ لَا عِلمَ کَالتّفَکّرِ وَ لَا عِبَادَةَ کَأَدَاءِ الفَرَائِضِ وَ لَا إِیمَانَ کَالحَیَاءِ وَ الصّبرِ وَ لَا حَسَبَ کَالتّوَاضُعِ وَ لَا شَرَفَ کَالعِلمِ وَ لَا عِزّ کَالحِلمِ وَ لَا مُظَاهَرَةَ أَوثَقُ مِنَ المُشَاوَرَةِ 💠و فرمود (علیه السلام): هیچ ثروتی سودمندتر از عقل نیست و هیچ تنهایی وحشت انگیزتر از خودپسندی نیست و هیچ عقلی، چون اندیشیدن و تدبیر نیست و هیچ کرامتی چون تقوی نیست و هیچ هم نشینی چون خوش خویی نیست و هیچ میراثی چون ادب نیست و هیچ رهبری چون توفیق نیست و هیچ تجارتی چون عمل صالح نیست و هیچ سودی چون ثواب آخرت نیست و هیچ پارسایی چون توقف در برابر شبهه نیست و هیچ زهدی چون زهد در حرام نیست و هیچ ایمانی چون حیا و شکیبایی نیست و هیچ حسبی چون تواضع نیست و هیچ شرافتی چون علم نیست و هیچ عزتی چون بردباری نیست و هیچ پشتیبانی استوارتر از مشورت نیست. 📙شرح#حکمت_113 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص117 🔶 @Nahj_Et

⭕️ سوال ❓درسته که میگن نهج‌البلاغه سند نداره؟! 🎙 استاد #محمدی_شاهرودی 🔶 @Nahj_Et

🍽 چند روایت از پاداش بی‌کرانِ #اطعام_غدیر 🎤 استاد حامد#کاشانی 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 📚شرح و تفسیر #حکمت_110(کلمات قصار) ⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی 🎤بیان شیوا و روان و ساده ⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

✨ الاِْيمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ، وَإِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ، وَعَمَلٌ بِالاَْرْكَانِ 💠«ايمان معرفت با قلب (عقل) و اقرار به زبان و عمل به اركان (دين) است» ✍در واقع ايمان درختى است كه ريشه آن شناخت خدا و پيامبر اكرم و پيشوايان دين و معاد است و به دنبال آن بر زبان ظهور پيدا مى كند و ثمره اين شجره طيبه انجام وظايف الهى است، بنابراين كسانى كه در انجام وظايف كوتاهى مى كنند ايمانشان ناقص است و از دو حال خارج نيست يا گرفتار ضعف ايمانند و يا هوا و هوس چنان بر آنها غالب شده كه از تجلى ايمان در عمل پيش گيرى مى كند. #حکمت_227 🔶 @Nahj_Et

🟤کسی مثل علی(ع) سراغ دارید... 🎤آیت الله جوادی #آملی 🔶 @Nahj_Et

✨در روز قیامت انبیا به حضرت علی علیه السلام متوسل اند 🎙حجت الاسلام حامد #کاشانی 🔶 @Nahj_Et

🍃🌹قَالَ علیه السلام إِذَا استَولَی الصّلَاحُ عَلَی الزّمَانِ وَ أَهلِهِ ثُمّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظّنّ بِرَجُلٍ لَم تَظهَر مِنهُ حَوبَةٌ فَقَد ظَلَمَ وَ إِذَا استَولَی الفَسَادُ عَلَی الزّمَانِ وَ أَهلِهِ فَأَحسَنَ رَجُلٌ الظّنّ بِرَجُلٍ فَقَد غَرّرَ 🍃🌹هنگامی که نیکی و نیکوکاری، روزگار و مردم را فراگرفته باشد، اگر کسی به شخصی که کار زشتی از وی سر نزده گمان بد ببرد، براستی که ستم کرده است و هنگامی که بدی و بدکاری بر روزگار و مردم، چیره است اگر کسی به کسی خوش گمان باشد، براستی که خود را فریفته است). در قبل گذشت که روزگار از جمله وسایلی است که برای فراهم آوردن عوامل خیر و خوبی مردم در زندگی این دنیا و در عالم آخرت آماده شده است که در این صورت چنان زمانی را زمان خیر و صلاح می گویند. همچین روزگار یکی از وسایل زمینه ساز برای نبودن خیر و صلاح است که در آن صورت می گویند، زمانه فاسد شده و روزگار بدی است. نوع اول روزگاری است که نیکی و نیکوکاری روزگار مردمش را فراگرفته است و بر این اساس، امید کار خیر می رود و ایجاب می کند که به مردم خوش بین باشیم، و هر کس، در چنین زمانی، به آن کسی که کار پستی از او نزد مرد برملا نشده است بدگمان باشد، بدگمانی خود را در مورد نابجایی به کار برده و این خود، بیرون رفتن از حدود عدالت و ستمکاری است. و بعضی به جای خزیه، حوبه روایت کرده اند که به معنی گناه می باشد. و نوع دوم، زمان و روزگاری است که فساد بر روزگار و مردمش چیره شده است و بر این اساس، انتظار کار خلاف می رود و جای بدگمانی نسبت به مردم هست، پس هر کس در چنین روزگاری به فردی خوش بین باشد، براستی که خود را فریب داده است، یعنی خویشتن را گول زده و از حال خود غافل مانده است 📙شرح#حکمت_114 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص118 🔶 @Nahj_Et

▫️امیرالمومنین علیه‌السلام درباره عصر ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام می‌فرمایند: 🔸️(در روزگار ظهور، زندگی آن قدر شیرین خواهد شد که) زندگان شما آرزو می‌کنند ای کاش زود مردگان رجعت کنند و در آن روزگار لذّت ببرند و این اتفاق خواهد افتاد. 🔹️وليَتَمَنَّيَنَّ أحياؤُكُم لِأَمواتِكُم رَجعَةَ الكَرَّةِ عَمّا قَليلٍ فَيُعَيَّشوا إذَن، فَإِنَّ ذلِكَ كائِنٌ. 📚شرح نهج البلاغه، ابن میثم، ج۳، ص۹. 📚 بحار الأنوار، ج۵۱، ص ۱۲۰. 🔶 @Nahj_Et

📌سیدرضی در هدف گردآوری نهج البلاغه: 🔹من که نهج البلاغه را گرد آوردم، تنها به این قصد بودم که مقام امیرالمؤمنین علی علیه السلام را در سخن و بلاغت نشان دهم ، با اینکه او را نیکوییها و برتریهاى بیشمارى است که در آنها به آخرین درجه کمال رسیده و از همه انسانهاى بزرگ پیشین که از آنان سخنان حکمت آمیز به یادگار مانده پیشى گرفته است. 🔶 @Nahj_Et

🎤شرحی از خطبه ۶ نهج البلاغه ⭕️بزرگترین---- «درد»---امیرالمومنین⭕️ #جهل_بشر 🔓🔓🔓 🎙حجت الاسلام والمسلمین استاد #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

«باید بتونی تشخیص بدی» 🔸 چرا مردم امام علی را رها کردند و سمت معاویه رفتند؟ 🎙حجت الاسلام والمسلمین استاد #عالی 🔶 @Nahj_Et

💠 حکمت ۹۱ نهج البلاغه؛ 🔰قال علی (علیه السلام) إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ، فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ [الْحِكْمَةِ] الْحِكَمِ 📝 امیرالمومنین(علیه السلام) اين قلب ها همچون بدن ها خسته مى شوند، براى شادابی و رفع خستگی قلوب لطائف حكمت آميز را بجوئید ➕ معنای حکمت چیست؟ 🔺 شباهت خستگی قلوب به خستگی بدن ها 📙#حکمت_91 🔶 @Nahj_Et

🍃🌼وَ قِیلَ لَهُ علیه السلام کَیفَ نَجِدُکَ یَا أَمِیرَ المُؤمِنِینَ فَقَالَ علیه السلام کَیفَ یَکُونُ حَالُ مَن یَفنَی بِبَقَائِهِ وَ یَسقَمُ بِصِحّتِهِ وَ یُؤتَی مِن مَأمَنِهِ 🍃🌼به علی (علیه السلام) عرض شد، یا امیرالمومنین، خود را چگونه می بینی؟ آن گرامی فرمود: (چگونه است حال کسی که با هستی خود، رو به نیستی است، و با تندرستی اش بیمار می شود، و سرانجام، مرگ در پناهگاهش فرامی رسد). امام (علیه السلام) از شرح حال خود به روش پند و شکوه پاسخ داده است. و چون بقا، عبارت است از ادامه ی مدت هستی، و ادامه ی زمان و پیاپی آمدن اجزای زمان باعث نزدیک شدن مرگ است، بنابراین، بقای انسان باعث فنای اوست، و همچنین، چون از پیامدهای تندرستی، بیماری است، از این رو، صحت و سلامتی در حقیقت باعث بیماری اوست، و اما این که امام (علیه السلام) فرموده است، مرگ در پناهگاه فرامی رسد، گویا این چنین است که مامن در اینجا مصدر میمی است، و مقصود آن است که بر انسان، چیزهایی از قبیل مردن و ترس و بیمهای آخرت که برایش ناخوش آیند هستند نازل می گردند، در حالی که او راحت و دلبسته به دنیاست و از آنچه پس از دنیا ناگزیر باید ببیند غافل می باشد. و احتمال دارد که مقصود از مامن اسم مکان و محل آرامش یعنی دنیا باشد، معنای این که در پناهگاهش فرامی رسد، آن است که دردها و گرفتاریهایی که به او می رسد، از حالات و کارهای همان دنیاست که محل امنی برای او بوده، و عوارض و پیشامدهایی که بر او عارض می شوند از همان محل امن است و از حالت امنیت و راحتی اوست، بطوری که اجتناب و گریز از آن امکان ندارد. 📙شرح#حکمت_115 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص119 🔶 @Nahj_Et