حکمت 125 نهج البلاغه.mp3
4.15M
🌸🍃🌸🍃
🍃
📚شرح و تفسیر #حکمت_125(کلمات قصار)
⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی
🎤بیان شیوا و روان و ساده
⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
📿مَا أَقْبَحَ الْخُضُوعَ عِنْدَ الْحَاجَةِ، وَالْجَفَاءَ عِنْدَ الْغِنَى
🌖چه زشت است #خضوع (در برابر ديگران) به هنگام نياز و جفا و خشونت به هنگام بى نيازى و توانگرى
✍اشاره به اينکه افراد ضيعف النفس به هنگام نياز به اين و آن چنان ذليلانه عرض حاجت مى کنند که تمام شخصيت آنها را زير سؤال مى برد; ولى به هنگام بى نيازى و توانگرى کسانى را که دست نياز به آنها دراز مى کنند با خشونت بر مى گردانند. هر دو صفت از نکوهيده ترين رذايل اخلاقى است. بايد به هنگام نياز، مناعت طبع را حفظ کرد و به هنگام بى نيازى و توانگرى، لطف و محبّت و تواضع را دريغ نداشت.
📙#نامه_31
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
🍃ادامه شرح حکمت 150 🌿🌺سیدرضی می گوید: اگر در نهج البلاغه جز این سخن، گفتار دیگری نبود، برای پند مفی
🌹ادامه شرح حکمت 150
🍃🌹11- اکراه از مردن- به دلیل گناهان بسیار خود، در حالی که بر اعمالی که باعث ناخشنودی او از مرگ است، یعنی زیادی گناهان، پایدار است، بنابراین، این پایداری بر گناه مانند نقضی است بر ناراضی بودن او از مرگ، بعلاوه، این ادامه ی گناه باعث عذاب اخروی است. 12- جمع کردن میان پشیمانی- در حال بیماری، نسبت به تقصیری که در برابر امر خدا داشته، و بین سرگرم بودنش به لذت، در حال آسایش، که این نیز چیزی مانند تناقض است. 13- دچار خودخواهی شدن به هنگام تندرستی که خودخواهی از صفات نابودکننده است. 14- ناامیدی در هنگامی که پروردگارش او را گرفتار سازد و یاس از رحمت خدا، و این نیز چنان است که خداوند متعال می فرماید: انه لا ییاس من روح الله الا القوم الکافرون 15- جمع کردن بین درخواست از خدا، به هنگام نزول بلا از روی ناچاری و بین روگرداندن از خدا و فریفتگی به دنیا در وقت خوشی، که اولی صفت ناپسند افراط و دومی صفت ناپسند تفریط است. 16- جمع کردن بین تسلط بر هوای نفس و رام ساختن آن، در مواردی از امور دنیایی که در آنها فایده ای را گمان می برد و تسلط نداشتن بر نفس و رام نشدن آن در مواردی که به پاداش اخروی و یا عذاب آن یقین دارد. از این رو او را وادار بر عمل برای خدا نمی کند، که خود از نظر عقل نادانی و دیوانگی است. 17- جمع کردن میان ترس برای دیگران به خاطر گناهانشان در حالی که از گناهان خود او کمتر است، و امید پاداش بیشتر برای آنچه در برابر عملش استحقاق دارد، در صورتی که حق آن است که به خاطر فزونی گناهانش بر خود بیشتر از دیگران بیمناک باشد، و بر آن بیم رفتار کند. 18- شادمانی و فریفتگی در هنگام بی نیازی، و آن فسق و فجور است. 19- ناامیدی در اثر تنگدستی و سستی در عمل، و این خود، صفتی ناپسند، تقصیر و کوتاهی است. 20- کوتاهی کردن در عمل و انجام وظیفه. 21- مبالغه و اصرار در وقت درخواست و این صفت ناپسند پافشاری در سوال است. 22- اگر در معرض هوای نفس قرار گیرد، معصیت را جلو، و توبه را به تاخیر می اندازد. 23- به هنگام گرفتاری، از شرایط دیانت بیرون می رود، یعنی: از فضیلت تحمل مصیبت که از شرایط آیین اسلام است، بیرون شده و بی صبری می کند. 24- جمع کردن بین سخن گفتن از پند و عبرت گرفتن، و عبرت نگرفتن خود. 25- در حالی که خود پندپذیر نیست، در موعظه دیگران زیاده روی میکند، که این باعث خشم خداست به دلیل آیه ی مبارکه: کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون. 26- جمع کردن بین شتافتن به سوی آنچه فانی است، یعنی دنیا و سهل انگاری در آنچه باقی است یعنی پاداش اخروی که این از نادانی و بی عقلی آشکار است
ادامه دارد.....
📙شرح#حکمت_150
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154
🔶 @Nahj_Et
60f5376e2d01546f560c5925_5382072791476948198.mp3
3.84M
🌺 شرح خطبه ۷۹
🔴خطبه۷۹ -بخشاوّل
⏲زمان 20:00 حجم 3,6 MB
🎤#استاد_محمدعلی_انصاری
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹قَالَ علیه السلام لَا یَعدَمُ الصّبُورُ الظّفَرَ وَ إِن طَالَ بِهِ الزّمَانُ
🍃🌹صبر دو نوع است: جسمی و روحی. صبر جسمی این است که انسان در برابر مریضی، شکنجه، راه رفتن و … استقامت کند و صبر روحی که صبر حقیقی است در نوع است: صبر در برابر خواسته ها و لذتها که به آن عفت گفته می شود و صبر در برابر آنچه انسان نمی پسندد یا دوست می دارد. که این نوع به حسب موارد نامش تفاوت می کند، در موقع مصیبت صبر گفته می شود. در برابر میل به ثروت (ضبط نفس) نامیده می شود در میدان جنگ شجاعت نامیده شده در موقع عصبانیت حلم گفته می شود، در برابر حوادث جانسوز (سعه صدر) نامیده می شود، در موقع حفظ مطلب (کتمان سر) نام گذاشته اند، زیاده روی نکردن در زندگی را قناعت می گویند. پیامبران الهی نمونه کامل صبر بودند و با تمام ناملایمات ساختند تا رسالت الهی را به پایان برسانند. خدای عزیز در قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می فرماید: (همانطوری که پیامبر اولوالعزم صبر کردند شما هم در برابر ناملایمات صبر کن و در عذاب مخالفین خود عجله نکن. روز قیامت که به وعده عذاب می رسند بنظرشان می رسد که در دنیا یک ساعت بیشتر درنک نکردند. مگر غیر از گروه بد کاران به هلاکت می رسند؟ کسانی که راه پیامبران الهی را تعقیب کنند و مانند آنان در برابر مشکلات دوام بیاورند اجر و پاداشی بی حساب خواهند داشت.
📙شرح#حکمت_153
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص157
🔶 @Nahj_Et
10.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔖منبر کوتاه 🔖
🎥🔅میخوای دعات مستجاب بشه برای غدیر خرج کن...
🔶 @Nahj_Et
🔹امام هادی علیه السلام:
🌼إِنَّ اللّه َ یُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ یَـکْرَهُ البُؤْسَ وَ البائِسَ
✳️خداوند، زیبایی و آراستگی را دوست دارد و ژولیـدگی و ژولیـده را دوست نمیدارد.
📚حیاة الإمام علی الهادی، ص ۱۵۳
ولادت امام هادی علیه السلام مبارک باد❣
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
🌹ادامه شرح حکمت 150 🍃🌹11- اکراه از مردن- به دلیل گناهان بسیار خود، در حالی که بر اعمالی که باعث ناخ
🍃ادامه شرح حکمت 150
🍃🌺27- غنیمت-چون انفاق در راه خدا- را غرامت، و غرامتی- چون انفاق در راه معصیت خدا- را غنیمت می داند، در صورتی که این خلاف مقتضای عقل است. 28- جمع کردن بین ترس از مرگ و اقدام نکردن به اعمال شایسته که باعث نجات او از موارد ترس و بیم حال مرگ و پس از آنند. 29- معصیت دیگران را بزرگ و معصیت بالاتر از آن را از خود کوچک می شمارد، و همچنین اطاعت و بندگی خدا را از خدا بزرگ می شمارد، اما همان عبادت را از دیگران ناچیز به حساب می آورد. و همین باعث سختگیری نسبت به دیگران در کارهایشان و سهل انگاری نسبت به کار خویش می گردد. 30- هرزه گویی با توانگران نزد او محبوب تر از ذکر خدا با مستمندان است، و این به لحاظ زیادی محبت به دنیاست. 31- در آنچه میل باطنی اش می کشد- هر چند که نادرست باشد- به سود خود و به زیان دیگران قضاوت می کند در صورتی که به زیان خود و به سود دیگران- هر چند که حق باشد- حکم نمی کند و این خود ستمکاری است. 32- جمع کردن بین راهنمایی دیگران از طریق سخنان هدایتگر و بین گمراهی خود در عمل، یعنی عمل گمراهان را مرتکب می شود. و لازمه ی چنین رفتاری آن است که دیگران از او پیروی کنند و او نافرمانی خدا را کند. 33- حق خود را از دیگران کامل می گیرد اما خود حق خدا و حق مردم را کامل نمی دهد. 34- جمع کردن میان ترس از مردم در راه غیر خدا (یعنی در کاری که برای خدا نیست) و بین نترسیدن از خدا درباره ی خلق خدا که در مورد اول لازم می آید که مردم را به قیمت خشم خدا خشنود سازد، و در مورد دوم خدا را به وسیله ی آنچه باعث خشم مردم است غضبناک کند. و بیشتر این عبارات از نظر علم فصاحت بر اساس تقابل و تضاد و رد العجز علی الصدر است.
📙شرح#حکمت_150
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154
🔶 @Nahj_Et
💠قَالَ علیه السلام الراّضیِ بِفِعلِ قَومٍ کَالدّاخِلِ فِیهِ مَعَهُم وَ عَلَی کُلّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثمَانِ إِثمُ العَمَلِ بِهِ وَ إِثمُ الرّضَی بِهِ
💠(کسی که به عمل گروهی راضی باشد چنان است که گویی با ایشان در انجام آن کار همراه بوده است و بر هر کسی که انجام دهنده ی کار نادرست می باشد، دو گناه است یکی گناه انجام دادن آن کار، دیگری گناه راضی بودن به آن). وجه شبه شرکت داشتن با آنان در خشنودی به آن عمل لازمه اش علاقمندی و میل قلبی به آن کار و رابطه آن کار با طبع اوست، امام (علیه السلام) از ورود در کار نادرست به دلیل گناهانی که در پی دارد، برحذر داشته است: گناه انجام کار، روشن است و اما گناه رضایت به کار، از آن رو که خشنودی به کار نادرست نتیجه ی علاقمندی به آن است پس چنین علاقه ای خود، ناپسند و گناه است
📙شرح#حکمت_154
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص158
🔶 @Nahj_Et
حکمت 126 نهج البلاغه.mp3
34.11M
🌸🍃🌸🍃
🍃
📚شرح و تفسیر #حکمت_126(کلمات قصار)
⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی
🎤بیان شیوا و روان و ساده
⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et