نهج البلاغه
💠امام عليه السلام در اين حكمت والا به چهار نقطۀ ضعف اخلاقى و اجتماعى انسان اشاره مىكند و آثار سوء
💠سخن امام علی علیه السلام درمورد بخل
🔹 بخل سبب مىشود كه بسيارى از منابع اقتصادى از گردش تجارى سالم خارج شود و به صورت كنز و اندوخته در آيد در حالى كه گروههايى در جامعه ممكن است به آن نياز داشته باشند. و افراد بخيل گاه به زن و فرزند خود نيز تنگ و سخت مىگيرند به اندازهاى كه مرگ او را آرزو مىكنند و اين عار و ننگ ديگرى است. همچنین افراد بخيل به سبب دلبستگى فوقالعادۀ غير منطقى به مال و ثروتشان از نظر تفكر اجتماعى بسيار ضعيف و ناتوانند و اين هم ننگ و عار ديگرى است، لذا امام عليه السلام در عهدنامۀ معروف مالك اشتر به او توصيه مىكند كه هرگز بخيل را در مشورت خود دخالت ندهد كه او را به ترك حق دعوت مىكند و از تهدستى و فقر مىترساند؛ (لَا تُدْخِلَنَّ فِي مَشُورَتِكَ بَخِيلاً يَعْدِلُ بِكَ عَنِ الْفَضْلِ وَ يَعِدُكَ الْفَقْر) .
بخشی از #حکمت_3
🔶 @Nahj_Et
💠🔹عجز و ناتوانى آفت است (الْعَجْزُ آفَةٌ) . عجز مفهوم وسيعى دارد كه هرگونه ناتوانى علمى، جسمى، اقتصادى و فكرى را شامل مىشود و به يقين اينها بزرگترين آفات زندگى انسان است؛ انسان عاجز، ذليل و خوار عقب مانده و شكست خورده و بىارزش و بىمقدار است به همين دليل اسلام مىگويد: بكوشيد و هرگونه عجز را از خود دور سازيد و با قدرت و قوت به اهداف مالى و معنوى خود برسيد. البته گاه مىشود كه عجز و ناتوانى بدون اختيار دامان انسان را مىگيرد، ولى غالباً چنين نيست، بلكه نتيجۀ كوتاهىها و بىبرنامگىهاست.
#حکمت_4
🔶 @Nahj_Et
💢اهمیت دعا برای عافیت
#نهج_البلاغه
💠نَحْمَدُهُ عَلَى مَا كَانَ وَ نَسْتَعِينُهُ مِنْ أَمْرِنَا عَلَى مَا يَكُونُ وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الْأَدْيَانِ كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الْأَبْدَانِ.
💠خدا را بر نعمت هايى كه عطا فرمود ستايش مى كنيم و در كارهاى خود از او يارى مى جوييم. از او سلامت در دين را خواهانيم آنگونه كه تندرستى بدن را از او درخواست داريم.
#خطبه_99
🔶 @Nahj_Et
141.mp3
4.22M
💠فریبندگی شيطان و نفس اماره
الشيطان المُضلّ، و الانفس الامارة بالسوء، غرّتهم بالامانى، و فسَحت لهم بالمعاصى، و وعدتهم الاظهار، فاقتحمت بهم النار.
💎شيطان گمراه كننده است و نفس اماره آن ها را با آرزوهاى نا بجا فريب داد و ميدان گناه را بر ايشان گشود و به آنها وعده پيروزى داد، پس آن ها را به جهنم فرستاد.
📘#حکمت_332
🎤آیت الله #جوادی_آملی
🔶 @Nahj_Et
💠🔹علم و دانش ميراث گرانبهايى است»؛ (الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِيمَةٌ) . اشاره به اينكه گرانبهاترين ميراثى كه انسان از خود به يادگار مىگذارد علم و دانش است و به ارث گذاشتن مواهب مادى افتخارى است. اين سخن شبيه روايتى است كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده كه مىفرمايد: «إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ إِنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَلَا دِرْهَماً وَ لَكِنْ وَرَّثُوا الْعِلْمَ فَمَنْ أَخَذَ مِنْهُ أَخَذَ بِحَظٍّ وَافِرٍ؛ دانشمندان وارثان انبيا هستند چرا كه انبيا دينار و درهمى از خود به يادگار نگذاشتند، بلكه علم و دانش به ارث گذاشتند پس هر كس از آن بهرهاى بگيرد بهرۀ فراوانى برده است». نيز شبيه آن چيزى است كه در حكمت 147 خواهد آمد. بعضى از شارحان ارث را در اينجا طور ديگرى تفسير كردهاند و گفتهاند: ارث درآمدى است كه بى زحمت حاصل مىآيد دانشى را نيز كه انسان از استاد فرا مىگيرد شبيه ارث است
#حکمت_5
🔶 @Nahj_Et
🖌عظمت آفرینش انسان
💠🔹امام عليه السلام در اين بخش از سخنان حكمتآميز خود اشارات لطيفى به عظمت آفرينش انسان و تدبير عظيم خالق بشر مىكند و مخصوصاً بر اين معنا تكيه دارد كه يكى از ويژگىهاى خلقت خداوند قادر توانا اين بوده كه با وسايل كوچكى مسائل مهمى را ايجاد كرده و مىكند. در اينجا به چهار قسمت از اين شگفتىهاى آفرينش اشاره مىكند، نخست مىفرمايد: «از اين انسان تعجب كنيد كه با يك قطعه پيه مىبيند»؛ (اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ يَنْظُرُ بِشَحْمٍ) . مىدانيم بافتهاى بدن انسان عمدتا از گوشت تشكيل شده؛ گوشتى كه استخوانها آن را برپا مىدارد؛ ولى چشم در واقع يك قطعه پيه شفاف است كه ساختمان بسيار عجيب و دقيقى دارد؛ از هفت طبقه كه روى هم قرار گرفتهاند و سه مادۀ سيال و شفّاف كه در ميان آنها قرار دارند تشكيل شده و يك دنيا نظم و حساب بر آن حاكم است
#حکمت_8
🔶 @Nahj_Et
💠امام علی عليه السلام میفرماید:
🔹هر كس مىخواهد آبرو، شخصيت، اصالت و قداست نفس خويش و آنچه مربوط به اوست را حفظ كند بايد مِراء را كنار بگذارد. زيرا بههنگام مراء، افراد بر سر لجاجت مىافتند و گاه انواع توهينها را به طرف مقابل روا مىدارند و عيوب پنهانى او را برمىشمارند و هتك حرمت مىكنند، گاه دربارۀ خودش و گاه دربارۀ كسانى كه مورد علاقۀ او هستند. بنابراين افرادى كه علاقهمند به آبرو و شخصيت خود مىباشند بايد همين كه بحث آنها با طرف مقابل به مرحلۀ مراء رسيد كلام را قطع كنند و او را رها سازند.
#حکمت_362
🔶 @Nahj_Et
💠🔹انسان در دو حالت از نظر زندگى مادى در آسايش است: نخست اين كه مال و درآمد فراوانى داشته باشد كه جوابگوى عائلۀ او باشد، هرچند عائلهاش سنگين به نظر رسد و راه ديگر اين كه اگر درآمد او اندك است افراد خانواده او نيز كم باشند تا به زحمت نيفتد. اين در واقع تسلى خاطر براى كسانى است كه فرزندان كمى دارند و از كمى فرزندان رنج مىبرند مثل اينكه در ميان مردم معمول است كه اگر كسى خانۀ كوچكى داشته باشد به او مىگويند غمگين نباش مشكلات تو كمتر است؛
#حکمت_141
🔶 @Nahj_Et
♦️در این حکمت سخن امام اشاره به اين دارد كه پيوند محبت و دوستى را از طريق برخورد خوب و نيكى و خدمت كردن به مردم آنچنان محكم كنيد كه شما را به منزلۀ نزديكترين عزيزان خود بدانند؛ هرگاه از دست برويد جاى شما در ميان آنها خالى باشد؛ ولى در دل همواره از شما ياد كنند و بر عواطف و محبتهايى كه نسبت به آنها داشتيد اشك بريزند و در حال حيات پروانهوار گرد شما بگردند و از معاشرت با شما لذت ببرند. در واقع امام عليه السلام در اينجا مسئلۀ محبت و نيكى كردن به مردم را با دلالت التزامى و ذكر لوازم بيان فرموده است، زيرا اشك ريختن بعد از مرگ و عشق ورزيدن در حال حيات از لوازم قطعى محبت با مردم است.
#حکمت_9
🔶 @Nahj_Et
💠🔹اصولا دنيا دار امتحان، تكاليف و مسئوليتهاست و بشر براى تكامل آفريده شده و تكاملها از مسير امتحانات مىگذرد و بى امتحان راهى به سوى كمال نيست، بنابراين چنين دعايى مثل اين است كه انسان بگويد: خداوندا مرا به هيچ تكليفى مكلّف نكن. بديهى است چنين دعايى دور از استجابت است. آنگاه امام در ادامۀ اين سخن راه صحيح دعا كردن و پناه بردن را دربارۀ امتحانات به انسانها مىآموزد و مىفرمايد: «ولى اگر كسى مىخواهد به خدا پناه ببرد و دعا كند، از امتحانات گمراه كننده به خدا پناه ببرد»به بيان ديگر از خدا توفيق پيروزى در امتحانات را بخواهد و از ذات پاكش در اين راه يارى بطلبد تا توفيق الهى شامل حال او گردد و در آزمايشهاى الهى رو سفيد شود
#حکمت_93
🔶 @Nahj_Et
💠طمع به دنیا
🔹امام عليه السلام در این حکمت به آرزوهاى دور و زياد اشاره كرده است كه چشم انسان را كور و گوشش را كر مىكند، مىفرمايد: «آرزوها چشم بصيرت را نابينا مىسازد»؛ (وَ الْأَمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ) . دليل آن هم روشن است؛ عشق و علاقۀ شديد به چيزى كه از دسترس بيرون است به انسان اجازه نمىدهد موانعى را كه بر سر راه است ببيند و يا آثار زيانبار آن چيز را مشاهده كند، همچنان در بيابان آرزوها براى يافتن آب به دنبال سراب مىدود و اى بسا گرفتار حيوانات درنده و گرگان خونخوار مىشود و يا در پرتگاهها سقوط مىكند
#حکمت_257
🔶 @Nahj_Et
💠🔹از جمله صفات پرهيز كاران كه موجب دوستى خداوند نسبت به آنها مىشود، امام (ع) چهل صفت را بيان فرمودهاند. به يقين دانستهاى، كه محبّت خداوند تعالى، به لحاظ كمالات نفسانيى است كه از جهت نزديكى انسان بخداوند حاصل مىشود، بدين توضيح كه انسان استعداد دريافت فيض وجود خداوند را پيدا كند، بنا بر اين هر كس استعداد بيشترى داشته باشد، در كسب فيض استحقاق بيشترى خواهد داشت و محبّت خداوند هم نسبت به چنان شخصى فزونتر خواهد بود. اوّلين صفت از اوصاف پرهيزگاران، اين است كه خداوند شخص را در مبارزه بر عليه نفسش يارى كند يعنى پروردگار عالم به انسان نيرويى عنايت فرمايد كه عقلش بتواند نفس امّارهاش را مغلوب كند
#خطبه_87
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام (ع) با توجّه به حوادث ناگوارى كه بر سر راه خلافت قرار گرفت مىفرمايد: أنا فقأت عين الفتنة : «من چشم فتنه را كور كردم» اين جملۀ امام (ع) اشاره به آشوب مردم بصره و ناكثين است. براى فتنه لفظ «عين» را استعاره آورده است. و اختصاصا چشم را ذكر كرده است، به اين دليل كه چشم در صورت انسان شريفترين عضو است كار و تلاش و حركت انسان بديدن چشم بستگى دارد. و با لفظ «فقأ» استعاره را ترشيحيّه كرده، و كنايه از فرو خوابيدن فتنه با شمشير آن حضرت مىباشد
#خطبه_93
🔶 @Nahj_Et