امام علی علیه السلام :
وَ اللّه إِنَّ امْرَأً يُمَكِّنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ يَعْرُقُ لَحْمَهُ وَ يَهْشِمُ عَظْمَهُ وَ يَفْرِي جِلْدَهُ لَعَظِيمٌ عَجْزُهُ ضَعِيفٌ مَا ضُمَّتْ عَلَيْهِ جَوَانِحُ صَدْرِهِ. أَنْتَ فَكُنْ ذَاكَ إِنْ شِئْتَ، فَأَمَّا أَنَا فَوَاللَّهِ دُونَ أَنْ أُعْطِيَ ذَلِكَ ضَرْبٌ بِالْمَشْرَفِيَّةِ تَطِيرُ مِنْهُ فَرَاشُ الْهَامِ وَ تَطِيحُ السَّوَاعِدُ وَ الْأَقْدَامُ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ ذَلِكَ ما يَشاءُ.
به خدا سوگند، كسى كه به دشمن امكان دهد كه گوشتش را تا استخوان بخورد و استخوانهايش را خرد كند و پوستش را بردرد، چه ناتوان مردى است و چه كم دل و ترسوست.
تو اگر خواهى همانند چنين مردى باشى، خود دانى، ولى من به خدا سوگند، پيش از آنكه به دشمن فرصتى چنين دهم، با شمشير مشرفّى خود، چنانش مى زنم كه استخوانهاى كاسه سرش در هوا پراكنده و دستها و پاهايش جدا گردد. خدا، زان پس، هر چه خواهد همان كند.
#خطبه_34 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💠اتحاد
🔹امام در این خطبه میفرماید:
چنانكه خداوند سبحان بر اين امّت منّت نهاده و پيوند الفت و اتحاد را ميان آنان برقرار ساخته، الفتى كه در سايۀ آن (در امنيّت) رفتوآمد كنند و در كنف حمايت آن قرار گيرند؛ نعمتى كه هيچكس از مردم نمىتواند بهايى براى آن بشناسد، زيرا از هربهايى برتر و از هرچيز باارزشى پرارزشتر استاين تعبيرات بلند و بالا، همه دربارۀ اهميّت اتحاد و الفت است، همان چيزى كه قرآن بارها بر آن تأكيد كرده از جمله مىفرمايد: « «وَ اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اَللّٰهِ جَمِيعاً وَ لاٰ تَفَرَّقُوا وَ اُذْكُرُوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدٰاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوٰاناً» و همگى به ريسمان خدا (- قرآن و اسلام، و هرگونه وسيلۀ وحدت) چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود، به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دلهاى شما، الفت ايجاد كرد و به بركت نعمتش، برادر شديد».
شرح#خطبه_192
🔶 @Nahj_Et
💠آزمایش الهی
🔹اشاره به كسانى است كه مورد آزمون الهى از طريق پردهپوشى خداوند نسبت به گناهان آنها قرار مىگيرند. خدا، ستار العيوب است و تا آنجا كه ممكن باشد بر گناهان بندگانش پرده مىافكند تا بيدار شوند و توبه كنند و به راه حق باز گردند ولى گروهى به عكس، مغرور مىشوند و از اين ستر الهى فريب مىخورند و بر شدت و كثرت گناه مىافزايند. با توجه به اينكه «چون كه از حد بگذرد رسوا كند» سرانجام پردهها بالا مىرود و آنها رسواى خاص و عام مىشوند
شرح#حکمت_116
🔶 @Nahj_Et
💠آرزو
🔹و بدانيد كه آرزو موجب اشتباه عقل، و فراموشى از ياد خدا مىگردد، پس آرزو را دروغ انگاريد، زيرا آرزو فريب دهنده، و آرزومند فريب خورده است.) «امل» معمولاً به آرزوهاى دور و دراز گفته مىشود، و درجۀ قبل از آن را «رجاء» مىگويند. به هرحال آرزوها تمام شدنى نيستند و انسان را به خود مشغول مىكنند؛ آقا تازه ازدواج كرده و هنوز زندگى درستى ندارد، تلاش مىكند منزل تهيّه كند، خوب اين يك چيز لازمى است، بعد تلاش مىكند ماشين تهيّه كند، بعد از آن تلاش مىكند تلفن تهيّه كند، دوباره تلاش مىكند منزل را عوض كند، بعد از آن در فلان جا ويلا درست كند، بعد فلان جا باغ تهيّه كند، بعد اين ماشين را به ماشين خارجى تبديل كند، بعد نوع بهتر آن را بخرد و... خلاصه همين طور در اين افكار و عقايد به سر مىبرد، اينها را مىگويند آرزوها و آمال بىمورد همين است
شرح#خطبه_86
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠آرزو 🔹و بدانيد كه آرزو موجب اشتباه عقل، و فراموشى از ياد خدا مىگردد، پس آرزو را دروغ انگاريد، ز
💠اين آرزوها هستند كه عقل انسان را غافل مىكنند. وقتى كه هدف پيدا كردن اين خواستهها شد، ديگر فكر نمىكند كه من بايد اين خواستهها را از راه درست و شرعى به دست بياورم يا از راه باطل و حرام، فكر نمىكند كه بايد در اين راه دين و ايمانم را هم بدهم، بايد تملّق بگويم و چاپلوسى كنم، يك چنين كسى عقلش غافل و خودش گمراه است. «و ينسى الذّكر» آرزوى دراز ياد خدا را از انسان مىبرد؛ خدا را فراموش مىكند، و طبيعى است كه چنين فردى فقط براى رسيدن به آمال خود تلاش و كوشش مىكند و در فكر حلال و حرام نيست.
شرح#خطبه_86
🔶 @Nahj_Et
💠الگوی انسان کامل
🔹پرهيزگار از گردابها رهايى يافته و از عهدۀ مشكلات بر آمده است. امام (ع) با كلمۀ «غمار» اشاره به مشكلاتى كردهاند كه انسانها در آن گرفتار مىشوند، مانند سختيها، غمها، و ناراحتيهايى كه طالبان دنيا به دليل از دست دادن دنيا به آن دچار مىشوند و يا براى تحصيل آن در تلاش و تكاپو غرق مىگردند. امّا شخص عارف به دنيا دل بسته نيست و از آن بابت غمى ندارد
#خطبه_87
🔶 @Nahj_Et
💠ارزش حفظ دوست
🔹شك نيست كه يكى از مهمترين سرمايۀ انسان در زندگى دوستان صميمى است؛ اين سرمايه نه تنها براى يارى كردن انسان در برابر مشكلات، بلكه براى انس گرفتن و از تجربهها و نظرات آنها بهرهگيرى كردن ضرورى است و جالب اينكه به دست آوردن دوستان خوب كار آسانى است؛ نه همچون به دست آوردن مال است كه احتياج به تلاش و كوشش فراون و گاه نياز به سرمايهگذارىهاى كلان دارد و نه همچون مقام است كه به دست آوردنش نياز به روابط اجتماعى قوى دارد، بلكه با سرمايهاى كه در اختيار هر كس هست به دست مىآيد و آن سرمايه گشادهرويى، ادب و حسن معاشرت است
#حکمت_12
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
💠 «هيچ گاه دو دعوت مختلف و متضاد وجود ندارد مگر اين كه يكى از آن دو ضلالت و گمراهى است»
📘#حکمت_183
🔶 @Nahj_Et
💠اخلاص
🔹اگر پيامبران داراى قدرتى بودند كه كسى را ياراى مخالفت با آنان نبود، و توانايى و عزتى داشتند كه هيچگاه مغلوب نمىشدند، و سلطنت و شوكتى كه گردنها به سوى آن كشيده مىشد و از راههاى دور، بار سفر به سوى آنان مىبستند - اگر چنين بودند - پذيرش دعوت آنان بارى مردم آسانتر و سركشى در برابر آنان مشكلتر بود. و مردم به جهت ترسى كه بر آنها مستولى مىشد، يا علاقه و انتظارى كه آنان را متمايل به پيامبران مىساخت به آنها ايمان مىآوردند. در اين حال نيّات و انگيزهها خالص نبود (و غير خدا در آن شركت داشت) به همين دليل حسنات و پاداش آنان تقسيم مىشد (و اجر كمى داشتند)»؛
#حکمت_192
🔶 @Nahj_Et
💠🔹 امام خطبۀ مورد بحث را در ايّام صفين بيان فرمود امام عليه السّلام نخست با سه جملۀ كوتاه مخاطبان خود را براى شنيدن پيام جهاد آماده مىسازد و مىفرمايد: «خداوند از شما اداى شكر خويش را مىخواهد و فرمان (حكومت) را به شما سپرده و در اين سراى آزمايش و آمادگى در زمانى محدود به شما فرصت داده تا براى به دست آوردن جايزۀ او (بهشت و قرب ذات پاك او) از يكدگر پيشى بگيريد»؛
شرح #خطبه_241
🔶 @Nahj_Et
💠🔹آگاه باشيد كه امروز دنيا ميدان رياضت است، و فردا قيامت ميدان مسابقه، و پاداش مسابقه براى كسانى كه به نقطۀ پايان برسند و برنده شوند بهشت است، و كسى كه به نقطۀ پايان نرسد در آتش خواهد بود.) «مضمار» زمان و مكان لاغر كردن را مىگويند. «سَبَقَة»، «سُبْقَة» و «سَبْقة» هر سه به معناى نقطۀ پايان مسابقه است، و نيز جايزهاى كه براى برنده قرار مىدهند. حضرت على عليه السلام دنيا را به ميدان تربيت اسب و آخرت را به ميدان مسابقه تشبيه فرمودهاند؛ اسب را قبل از بردن به ميدان مسابقه تربيت مىكنند براى اين كه در ميدان مسابقه پيشقدم شود،
#خطبه_28
🔶 @Nahj_Et
🔹منشور حکومت علوی(شرح نهج البلاغه)آیت الله خامنه ای
💠هشدار به مسلمانان برای دچار نشدن به عقوبت پیشینیان
🔻 ای امّت اسلام ! بپرهیزید از آنچه بر امّتهای پیش از شما نازل شد از عقوبتها
🔹 کدام عقوبتها منظور است ؟ آیا منظور از عقوبتها همان بادهای سرخ و سیاه کشنده است؟ مراد اینها است ؟ نه ، اولاً که بر طبق بسیاری از روایات ، این عذابهای این جوری برای امّت آخرالزّمان بر اثر تکذیب وجود ندارد و در خارج هم می بینیم که در طول تاریخ اسلام این جور نبوده که زلزله و رعد و برق و مانند این چیزها برای ترساندن این امّت بیاید ؛ این عذابها مال امتهای گذشته بود که هنوز در حد بلوغ نبودند ؛ آنها را باید با این چیزها می ترساندند تا هدایت بشوند ، اما وقتی که بشریت به حد بلوغ خود رسیده است ، دیگر او را با این ترساندن ها نمی شود به راه آورد و نباید به راه آورد؛ چون به حد بلوغ فکری رسیده است ، لذا لازم نیست که پروردگار عالم او را با عذاب ، با رعد ، با زلزله ، با صاعقه ادب کند ؛ او باید با عقل خود ادب شود و اگر نشد ، دچار عذابهای دیگری خواهد شد .
🔹 پس منظور از عذابی که اینجا «مَثُلات» ذکر شده ، عذابهای آسمانی و بلاهای نازل شدهٔ از طرف آسمان نیست ، بلکه مراد بلاهای اجتماعی است ؛ یعنی ذلتها ، عقب ماندگی ها ، انحطاط ها ، دستخوش سرپنجهٔ دشمن شدنها ، با فقر و جهالتهایی که امتهای گذشته به آن دچار شدند . می فرماید : ای امت اسلام ! مراقب باشید آن بلیات و عقوبتهایی که بر امتهای گذشته فرود آمد بر شما فرود نیاید .
#خطبه_قاصعه
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين جمله به كسانى كه بستگان نزديكش نسبت به او بىمهرى مىكنند و رهايش مىسازند دلدارى و اميدوارى مىدهد كه نبايد از اين جريان مايوس گردند؛ خداوند راه ديگرى به روى او مىگشايد و مىفرمايد: «كسى كه نزديكانش او را رها سازند آنها كه دورند براى (حمايت از او و يارىاش) آماده مىشوند»؛ (مَنْ ضَيَّعَهُ الْأَقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ الْأَبْعَدُ) . در واقع اين حكمت و رحمت الهى است كه انسانها به وسيلۀ بستگان و دوستان نزديك حمايت شوند؛ ولى اگر آنها به وظيفۀ خود عمل نكردند و به صلۀ رحم و مسئوليتهاى دوستى پشتپا زدند اين مسئوليت را بر عهدۀ ديگران مىگذارد تا بندهاش در ميان توفان حوادث تنها نماند.
#حکمت_14
🔶 @Nahj_Et
1401-02-10 hoseini ghomi.mp3
12.84M
📚 ویژگی های نبی مکرم اسلام در نهج البلاغه
👤 حجت الاسلام والمسلمین #حسینی_قمی
🔶 @Nahj_Et
💠🔹چنين نيست كه خداوند باب دعا را بهروى كسى بگشايد و باب اجابت را بهرويش ببندد»؛ (وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ). اين، اشاره به آيۀ شريفۀ 60 سورۀ غافر است: « وَ قَالَ رَبُّكُمْ ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ » و آيۀ شريفۀ 186 سورۀ بقره: « وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِى »؛ هر گاه بندگان من دربارۀ من از تو سؤال كنند (بگو:) من به آنها نزديكم و دعاى دعا كننده را هنگامى كه مرا (از صميم دل) بخواند اجابت مىكنم». دليل آن هم روشن است زيرا نه خداوند بخيل است و نه اجابت دعا چيزى از او مىكاهد بلكه رحمانيت و رحيميت او ايجاب مىكند كه تمام تقاضاهاى بندگان را اجابت فرمايد و اگر گاهى اجابت دعا تأخير مىافتد و يا بعضى از دعاها به اجابت نمىرسد حتماً به دليل مصالحى است يا بهواسطۀ وجود موانع. بسيار مىشود كه انسان از خدا چيزى مىخواهد كه دشمنِ جان اوست اما توجه ندارد. خداوند چنين دعايى را مستجابنمىكند و گاه چيزهايى مىخواهد اما موانعى مانند گناهان بزرگ جلوى اجابت آن را مىگيرد.
شرح#حکمت_435
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السّلام در اين قسمت از كلامش به دو نكتۀ مهم از زندگى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله اشاره فرموده است: نخست اينكه او همواره در پيكار با دشمنان پيروز مىشد و اين دليل روشنى بر مديريت صحيح پيامبر دربارۀ برنامههاى مبارزاتى و جنگى با دشمن است. افزون بر عنايات و امدادهاى الهى. ديگر اينكه هرگز اتّحاد دشمنان در برابر او در عزم و ارادۀ آن حضرت تأثير نمىگذاشت و او را ناتوان نمىساخت و از برنامۀ خود منصرف نمىكرد؛ شجاعانه پيش مىرفت و به مقصود خود مىرسيد. انسانها را به اطاعت پروردگار دعوت نمود و با دشمنان خدا، در طريق جهاد براى دين حق پيكار كرد و پيروز شد. هرگز هماهنگى و اتّحاد دشمنانش در تكذيب وى و تصميم بر خاموش ساختن نورش، او را از مسير خود بازنداشت»؛
شرح#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et