🔵 ويژگيهای اهل بيت(علیهم السلام) 💠 اهل بیت (علیهم السلام) جايگاه اسرار خداوندی و پناهگاه فرمان الهی و مخزن علم خدا و مرجع احکام اسلامی و نگهبان کتاب های آسمانی و کوه های هميشه استوار دين خدايند. خدا به وسيله اهل بيت (علیهم السلام) پشت خميده دين را راست نمود و لرزش و اضطراب آن را از ميان برداشت. #خطبه_2 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت ۶۱ 🔹در اين‌كه اگر زن همچون عقرب باشد چگونه نيش زدن او شيرين است شايد از آن رو كه در كنار نيش‌هاى او نوش‌هاى فراوانى نيز وجود دارد كه نيش‌هاى او را قابل تحمل بلكه شيرين مى‌كند. با توجه به اين‌كه آنچه در مورد عقرب مناسب مى‌رسد نيش است نه معاشرت كردن اين تفسير از تفسير عبده مناسب‌تر است. در اينجا تفسير سومى است كه مرحوم كمره‌اى آن را در شرح نهج البلاغه خود آورده و مى‌گويد: منظور از اين كلام حكمت‌آميز اين است كه به همۀ مردان و مخصوصاً جوانان هشدار داده شود كه از زنان آلوده بپرهيزند، زيرا آنها همچون عقربند، هرچند ظاهراً نيش شيرينى دارند؛ ولى هرگز نبايد فريب ظاهر زيباى آنها را خورد و در دام سم كشندۀ آنها افتاد #حکمت_61 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام پربار حكمت‌آميز به نكته‌اى اشاره مى‌كند كه سبب عزت و سربلندى هر انسانى است، مى‌فرمايد: «از دست رفتن حاجت بهتر از آن است كه آن را از نااهل طلب كنى»؛ (فَوْتُ‌ الْحَاجَةِ‌ أَهْوَنُ‌ مِنْ‌ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا) . بى‌شك انسان‌ها در زندگى فردى و اجتماعى به يكديگر نيازمند اند و اصولاً فلسفۀ زندگى اجتماعى و مدنىّ‌ بالتبع بودن انسان همين تعاون و برطرف ساختن حاجت و نيازهاى يكديگر است، زيرا هر كس قدرت محدودى دارد كه با آن نمى‌تواند همۀ نيازهاى خود را برطرف سازد ولى با كمك ديگران مى‌تواند بر مشكلات غلبه كند. كسانى كه انسان دست حاجت به سوى آنها دراز مى‌كند دو گروه اند: گروه اهل و نااهلان؛ اهل كسى است كه داراى سخاوت و انسان‌دوستى و مهر و محبت و علو طبع باشد. نااهلان آنها كه بخيل اند و تنگ‌نظر و منت‌گذار. #حکمت_66 🔶 @Nahj_Et

ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه #حکمت_178 🔶 @Nahj_Et

🎥 #استوری ⚠️ خدا می‌داند که مرا اوضاع ۱۵خرداد کوبید 🔸مواجه هستم با یک منظره‌هایی، با بچه‌های کوچک بی‌پدر، با مادرهای جوان از دست داده... 📆 قیام خونین #۱۵خرداد در سال ۱۳۴۲ 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت ۶۶ 🔹بديهى است هر گاه انسان دست طلب به سوى نااهل دراز كند از يك سو خود را حقير كرده و از سوى ديگر، احتمال امتناع با توجه به بخل و تنگ‌نظرى طرف كاملاً وجود دارد و از سوى سوم، اگر اقدام به رفع نياز و حاجت كند ممكن است ماه‌ها يا سال‌ها دست از منت‌گذارى بر ندارد، پس چه بهتر كه قناعت ورزد و علو همت و شخصيت خود را حفظ نمايد و از دست رفتن حاجتى را تحمل كند و دست نياز به سوى اين‌گونه افراد دراز نكند. در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم كه امير مؤمنان در محضرش عرضه داشت: خداوندا مرا به احدى از خلقت نيازمند نكن. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اى على! اين سخن را مگو، زيرا هر انسانى نيازمند به ديگران است. امير مؤمنان عرض كرد: اى رسول خدا! چگونه بگويم فرمود بگو: «قُلْ‌ اللَّهُمَّ‌ لَا تُحْوِجْنِي إِلَى شِرَارِ خَلْقِكَ‌؛ خدايا مرا به انسان‌هاى شرور نيازمند مكن» #حکمت_66 🔶 @Nahj_Et

#حکمت_ربانی 🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» شماره 16 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام پربار حكمت‌آميز، پاسخ به سؤال كننده‌اى مى‌دهد كه «از آن حضرت پرسيد: خير و نيكى چيست‌؟»؛ (وَ سُئِلَ‌ عَنِ‌ الْخَيْرِ مَا هُوَ) . امام در پاسخ جامع خود خير را در پنج چيز خلاصه كرد: نخست فرمود: «خير و خوبى در آن نيست كه مالت فراوان و فرزندانت زياد شوند»؛ (فَقَالَ‌ لَيْسَ‌ الْخَيْرُ أَنْ‌ يَكْثُرَ مَالُكَ‌ وَ وَلَدُكَ‌) . منظور از اين سخن نفى ديدگاه غالب در مسئلۀ مال و فرزندان (نيروى انسانى) است كه ارزش والا را در مال و فرزند خلاصه مى‌كنند و شخصيت را براى كسانى قائل هستند كه اموال بيشترى در اختيار دارند و ثروت آنها زياد و نفرات آنها نيز فراوان است. به تعبير ديگر، تنها از جنبه‌هاى مادى و دنيوى به مال و فرزند نگاه مى‌كنند و گرنه اگر اين مواهب در راه خدمت به خلق و جلب رضاى خالق صرف شود آن هم مصداق خير است، چرا كه در قرآن مجيد در آيات متعددى واژۀ خير بر مال اطلاق شده است. #حکمت_94 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت94 🔹از جمله در آيۀ 180 سورۀ «بقره» مى‌خوانيم: ««كُتِبَ‌ عَلَيْكُمْ‌ إِذٰا حَضَرَ أَحَدَكُمُ‌ اَلْمَوْتُ‌ إِنْ‌ تَرَكَ‌ خَيْراً اَلْوَصِيَّةُ‌ لِلْوٰالِدَيْنِ‌ وَ اَلْأَقْرَبِينَ‌ بِالْمَعْرُوفِ‌ حَقًّا عَلَى اَلْمُتَّقِينَ‌»؛ بر شما نوشته شده هنگامى كه يكى از شما را مرگ فرا رسد اگر چيز خوبى (مالى) از خود به جاى گذارده براى پدران و مادران و نزديكان به طور شايسته وصيت كند». سپس مى‌افزايد: ولى خير در اين است كه علمت زياد گردد و حلمت فزونى يابد و با پرستش پروردگار به مردم مباهات كنى و هر گاه كار نيكى از تو صادر شد خدا را سپاس گويى و اگر گناهى سر زد استغفار نمايى»؛ (وَ لَكِنَّ‌ الْخَيْرَ أَنْ‌ يَكْثُرَ عِلْمُكَ‌. وَ أَنْ‌ يَعْظُمَ‌ حِلْمُكَ‌، وَ أَنْ‌ تُبَاهِيَ‌ النَّاسَ‌ بِعِبَادَةِ‌ رَبِّكَ‌؛ فَإِنْ‌ أَحْسَنْتَ‌ حَمِدْتَ‌ اللَّهَ‌، وَ إِنْ‌ أَسَأْتَ‌ اسْتَغْفَرْتَ‌ اللَّهَ‌) . در واقع، امام عليه السلام در اين عبارات پر معنا نظام ارزشى اسلام را بيان مى‌كند و بر خلاف آنچه در دنياى مادى ديده مى‌شود كه ارزش را در مال و ثروت و قدرت ناشى از نفرات خلاصه مى‌كنند، امام عليه السلام ارزش را در علم و حلم و عبادت و شكر و استغفار خلاصه مى‌فرمايد، زيرا مال و ثروت و قدرت اگر جدا از علم و حلم و بندگى پروردگار باشد مايۀ فساد و تباهى و ابزارى است كه در مسير شر قرار خواهد گرفت #حکمت_94 🔶 @Nahj_Et

🌿لقمان حکیم فرزندش را گفت: 💢دوست حسود را سه نشانه است: پشت سرت غیبت میکند، رو به رو تملق میکند و از گرفتاری دیگران شاد میشود... براستی که این سه خصلت چقدر در جامعه ما رواج دارد !؟ 📚نهج البلاغه، #حکمت_347 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى اشاره مى‌كند كه بسيارى از افراد از آن غافلند، مى‌فرمايد: «آن‌كس كه به شدت به بلا مبتلاست از كسى كه مبتلا نيست ولى در هيچ لحظه ايمن از بلا نمى‌باشد، محتاج‌تر به دعا نيست»؛ (مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ‌ الْبَلاَءُ‌، بِأَحْوَجَ‌ إِلَى الدُّعَاءِ‌ مِنَ‌ الْمُعَافَى الَّذِي لَا يَأْمَنُ‌ الْبَلاَءَ‌!) . اشاره به اين‌كه مردم غالباً به افراد گرفتار توجه دارند به خصوص گرفتارانى كه به شدت مبتلا شده‌اند؛ يا گرفتارى مالى يا انواع بيمارى‌ها يا مسائل مختلف. و كسانى كه به آنان علاقه‌مندند دعا مى‌كنند كه خدا آن‌ها را از گرفتارى رهايى بخشد و از كسانى كه ظاهراً سالم و بدون گرفتارى هستند غافلند؛ در حالى كه آن‌ها نيز به همان اندازه و گاه بيشتر نياز به دعا دارند، زيرا هر لحظه ممكن است نعمت عافيت، آرامش، غنا و ثروت از آن‌ها گرفته شود يا لغزشى دامن‌گير آن‌ها گردد و در دام شيطان گرفتار شده، از نظر معنوى سقوط كنند و آلودۀ گناهانى گردند كه تا آخر عمر نيز نتوانند آثار آن را برطرف سازند. #حکمت_302 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار كوتاه و حكيمانه تأثير غم و اندوه را در جسم و روح انسان بيان مى‌دارد و مى‌فرمايد: «غم و اندوه نيمى از پيرى است»؛ (الْهَمُّ‌ نِصْفُ‌ الْهَرَمِ‌) . اشاره به اين‌كه بسيار مى‌شود كه غم و اندوه، انسان را پير مى‌كند، هرچند انسان به حسب سن و سال پير نشده باشد؛ موهاى او تدريجاً سفيد مى‌شود، قامت وى خميده و قواى بدن رو به تحليل مى‌رود و از نظر فكرى و روحى نيز احساس پيرى مى‌كند. منظور امام عليه السلام اين است كه انسان تا مى‌تواند غم و اندوه را به خود راه ندهد و از آثار سوء آن بپرهيزد. البته انكار نمى‌توان كرد اسباب غم و اندوه مختلف است و بخشى از آن قابل اجتناب نيست؛ گاه مربوط به مسائل دينى و معنوى است كه انسان به هر حال با آن دست به گريبان خواهد بود. حتى در حديث معروفى از ابن عباس مى‌خوانيم كه مى‌گفت: هيچ آيه‌اى شديدتر و مشكل‌تر از اين آيه «فَاسْتَقِمْ‌ كَمٰا أُمِرْتَ‌ ...» بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل نشد و از اين رو هنگامى كه اصحاب آن حضرت پرسيدند: اى رسول خدا! چرا به اين زودى موهاى شما سفيد شده و آثار پيرى نمايان گشته فرمود: «شَيَّبَتْني هُودُ وَ الْواقِعَةُ‌ ؛ سورۀ «هود» و «واقعه» مرا پير كرد». گفته شده علت همان دستورى است كه خداوند به پيغمبرش دربارۀ استقامت در مقابل دشمنان سرسخت و كينه‌توز و بى‌رحم داده است. #حکمت_143 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت۳۰۲ 🔹با اين توجه، هر دو گروه نيازمند دعا هستند، در حالى كه مردم معمولاً به يكى توجه داشته و از ديگرى غافلند. اضافه بر اين، افرادى كه در عافيتند گاه گرفتار غرور و غفلت فوق‌العاده‌اى مى‌شوند در حالى كه مبتلايان، نه مغرورند و نه غافل و پيوسته به در خانۀ خدا رفته و دعا مى‌كنند، و از اين نظر حال عافيت‌مندان از مبتلايان سخت‌تر است. از همين رو در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه شبى از شب‌ها رسول خدا صلى الله عليه و آله در خانۀ ام‌سلمه بود. (ام‌سلمه) ناگهان بيدار شد و حضرت را نديد. گفت: شايد به خانۀ همسران ديگر رفته است. برخاست و به جست‌وجوى آن حضرت رفت. ناگهان ديد پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در گوشه‌اى از خانه ايستاده و دست‌ها را بلند كرده و مى‌گويد: «اللَّهُمَّ‌ لا تَنْزِعْ‌ مِنِّي صَالِحَ‌ مَا أَعْطَيْتَنِي أَبَداً اللَّهُمَّ‌ لا تُشْمِتْ‌ بِي عَدُوّاً وَ لا حَاسِداً أَبَداً اللَّهُمَّ‌ وَ لا تَرُدَّنِي فِي سُوءٍ‌ اسْتَنْقَذْتَنِي مِنْهُ‌ أَبَداً اللَّهُمَّ‌ وَ لا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ‌ عَيْنٍ‌ أَبَداً؛ خداوندا! نعمت‌هاى شايسته‌اى را كه به من داده‌اى هرگز از من مگير #حکمت_302 🔶 @Nahj_Et

ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه #حکمت_179 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت ۱۴۳ 🔹و مى‌دانيم سورۀ «هود» و «واقعه» هر دو در مكه نازل شده در زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله سخت از طرف مشركان در فشار بود و گفته‌اند: سورۀ «هود» بعد از وفات «ابوطالب» و «خديجه» نازل شد كه امواج غم و اندوه از هر سو قلب پاك پيامبر صلى الله عليه و آله را احاطه كرده بود). ولى به هر حال بسيارى از عوامل غم و اندوه امورى است كه انسان مى‌تواند خود را از آن دور دارد يا نسبت به آن بى‌اعتنا باشد، از اين رو در حديثى آمده است كه زيارت اهل قبور غم و اندوه را زايل مى‌كند، زيرا سرچشمۀ بسيارى از اندوه‌ها امور مادى است؛ هنگامى كه انسان به زيارت اهل قبور مى‌رود و پايان كار دنيا را مى‌بيند كه ثروتمند و مسكين همه در يك جا خفته‌اند و هيچ كدام جز كفنى با خود از اين دنيا نبرده‌اند آرامش پيدا مى‌كند #حکمت_143 🔶 @Nahj_Et

💠🔹از خطبه‌هاى امام عليه السّلام است كه در آن دربارۀ رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و كسى كه سزاوار خلافت است و همچنين از پستى دنيا سخن مى‌گويد. خطبه در يك نگاه اين خطبه با بيان اوصاف پيامبر صلّى اللّه عليه و آله به صورت فشرده آغاز مى‌شود. در بخش دوّم، امام عليه السّلام به شرح ويژگى‌هاى كسى كه شايستۀ خلافت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله است، مى‌پردازد و در عباراتى كوتاه حق مطلب را ادا مى‌كند. در بخش سوّم از تقواى الهى سخن مى‌گويد و به ياران خود توصيه مى‌فرمايد كه در كارها از شتاب و عجلۀ بى مورد بپرهيزند و بدون تحقيق اقدامى نكنند. و سرانجام در بخش چهارم در مذمت دنيا و دنيا پرستى و شيفتگى در مقابل زرق و برق آن سخن مى‌گويد. پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله) امين وحى خدا بود، و خاتم پيامبران و بشارت دهندۀ به رحمت و بيم دهندۀ از كيفرش. اى مردم، سزاوارترين كس براى خلافت، تواناترين افراد بر اين امر و داناترين‌شان به فرمان خداست. (هنگامى كه چنين فردى برگزيده شد) هر گاه آشوبگرى به آشوب و فتنه انگيزى برخيزد از او خواسته مى‌شود كه به سوى حق باز گردد و اگر امتناع ورزد با او نبرد مى‌شود (تا حق را بپذيرد). به جانم سوگند! اگر قرار باشد امامت و خلافت جز با حضور همۀ مردم منعقد نشود، هرگز راهى به سوى آن نتوان يافت؛ بلكه آن‌ها كه صلاحيت رأى و نظر دارند در اين باره حكم مى‌كنند و حكم آن‌ها نسبت به ساير مردم نافذ است؛ سپس نه حاضران، حق رجوع دارند و نه غايبان حق انتخاب ديگر #خطبه_173 🔶 @Nahj_Et

#حکمت_ربانی 🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» 🖌کسی که عملش کند است تندی نسب او مشکلش را حل نمیکند شماره 17 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اينجا به نكتۀ مهمى اشاره مى‌فرمايد و آن اين‌كه چنان نيست كه هميشه انسان‌هاى مدير و مدبر پيروز گردند؛ گاه تقديرات همۀ تدبيرات آنها را برهم مى‌زند. مى‌فرمايد: «حوادث و امور، تسليم تقديرهاست تا آنجا كه گاه مرگ انسان در تدبير (و هوشيارى او) است»؛ (تَذِلُّ‌ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ، حَتَّى يَكُونَ‌ الْحَتْفُ‌ فِي التَّدْبِيرِ) . هدف از بيان اين نكته آن است كه گرچه انسان بايد در همۀ امور هوشيارانه و مدبرانه عمل كند؛ اما چنين نيست كه از لطف خدا بى‌نياز باشد. خداوند براى بيدار ساختن انسان و شكستن غرور و غفلت او گهگاه امورى مقدر مى‌كند كه بر خلاف تمام تدبيرها و پيش‌بينى‌ها و مقدمه‌چينى‌هاى انسان است تا به او بفهماند در پشت اين دستگاه، دست نيرومندى است كه هيچ‌كس بى‌نياز از لطف و محبت او نيست. در طول تاريخ گذشته و در زندگى خود بسيارى از اين صحنه‌ها را ديده‌ايم كه گاه افراد بسيار هوشيار و قوى و صاحب تدبير ضربه‌هايى از تدبير و هوشيارى خود خورده‌اند و دست تقدير مسيرى جز آنچه آنها مى‌خواستند برايشان فراهم ساخته است. #حکمت_16 🔶 @Nahj_Et

💠 عظمت حضرت امیر (سلام الله علیه) 🎙 آیت الله بهجت (ره) 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين خطبه دربارۀ رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و اهل بيت گرامى او سخن مى‌گويد. خطبه در يك نگاه همان گونه كه در بحث سند خطبه آمده است اين خطبه را امام عليه السّلام در آغاز خلافت خود بيان فرمود و در آن، نخست به حمد و ثناى الهى مى‌پردازد و از رسالت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و خدمات برجستۀ آن حضرت و لزوم اطاعت و پيروى از وى سخن مى‌گويد. سپس، با اشارۀ سربسته‌اى، به پيشگويى وضع خود و مردم عراق مى‌پردازد و مى‌فرمايد: در آن زمان كه همه تحت فرمان و رهبرى پيشوايتان در مى‌آييد متأسّفانه دوران او سپرى شده و مرگ او فرا مى‌رسد! و در آخرين بخش از خطبه، دربارۀ عظمت آل محمّد عليهم السّلام سخن مى‌گويد و از بركات وجودى آنها بحث مى‌كند و اينكه هدايت‌هاى آنها استمرار دارد و هر زمان يكى از آنان مى‌رود، ديگرى به جاى او مى‌نشيند. #خطبه_100 🔶 @Nahj_Et