💠امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به نكتۀ لطيفى در مورد حسن ظن مردم نسبت به انسان مىكند، مىفرمايد: «كسى كه به تو گمان خوبى دارد گمانش را (با عمل) تصديق كن»؛ (مَنْ ظَنَّ بِكَ خَيْراً فَصَدِّقْ ظَنَّهُ) . اشاره به اينكه، بسيار مىشود افراد به سبب خاطرۀ خوبى كه از كسى دارند و او را باسخاوت و خيّر و مثبت مىدانند گمان مىبرند حل مشكل آنها - خواه مشكل مالى باشد يا جز آن - به دست اوست و به سراغ وى مىروند. امام عليه السلام مىفرمايد: در اينگونه موارد بايد به حل مشكل آنها پرداخت و حسن ظن آنها را عملاً تصديق كرد. اين كار از يكسو سبب حل مشكلات مردم مىگردد و از سويى ديگر بر شخصيت انسان مىافزايد و گمانى را كه مردم در حق او دارند تثبيت مىكند و اصولاً اينگونه حسن ظنها نوعى توفيق اجبارى است كه براى نيكوكاران حاصل مىشود. بعضى از دانشمندان گفتهاند: «هر گاه نقطۀ مقابل آن براى انسان رخ دهد؛ يعنى كسى به او سوءظن پيدا كند كه مثلا آدمى بخيل و تندخو و بداخلاق است در اينجا با اعمال نيك بايد سوء ظن آنها را تكذيب كرد، همانگونه كه با اعمال نيك، حسن ظن را عملاً تصديق مىكند».
#حکمت_248
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به نكتۀ لطيفى در مورد حسن ظن مردم نسبت به انسان مىكن
💠ادامه حکمت۲۴۸
🔹اين كلام حكيمانه - همانگونه كه در بحث سند اشاره شد - پيش از اين در لابهلاى نصيحت امام عليه السلام به فرزند دلبندش امام حسن عليه السلام آمده است. در آنجا گفتيم: اشاره به اين است كه اگر كسى مثلاً تو را اهل خير و بذل و بخشش و سخاوت مىداند و از تو چيزى مىخواهد به او كمك كن تا گمان او را تصديق كرده باشى و بزرگوارى تو تثبيت شود. اينگونه رفتار دو مزيّت دارد؛ هم خوشبينى و حسن ظن مردم را تثبيت مىكند و هم با اين خوشبينىها انسان به راه خير كشيده مىشود. بسيار اتفاق مىافتد كه افرادى نزد انسان مىآيند و مىگويند مشكلى داريم كه گمان مىكنيم تنها به دست تو حل مىشود
#حکمت_248
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه تقسيم دوگانۀ آموزندهاى دربارۀ مردم دنيا دارد، مىفرمايد: «مردم در دنيا دو گروهند: گروهى تنها براى دنيا تلاش مىكنند و دنيايشان آنان را از آخرتشان باز داشته است»؛ (النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلاَنِ: عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا، قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ) . سپس در ادامۀ اين توصيف مىفرمايد: «نسبت به بازماندگان خود از فقر وحشت دارند؛ ولى از فقر خويش (براى جهان ديگر) خود را در امان مىدانند، ازاينرو عمر خويش را در منافع ديگران فانى مىسازند (و دست خالى به آخرت مىروند)»؛ (يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْني عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ) .
#حکمت_248
🔶 @Nahj_Et
🔴حُسن ظن مردم را با عمل، تصديق كن
#نهج_البلاغه
◽️ مَنْ ظَنَّ بِکَ خَيْراً فَصَدِّقْ ظَنَّهُ.
🌎 كسىكه بهتو گمانخير دارد گمانش را (درعمل) تحقق بخش.
📘#حكمت_248
🔶 @Nahj_Et
💠وَ قَالَ علیه السلام مَن ظَنّ بِکَ خَیراً فَصَدّق ظَنّهُ
💠(هر کس به تو خوش بین بود، کاری بکن که با عملت گمان او را تصدیق کنی). یعنی: مطابق گمان و نظر خیر او رفتار کن! و تصدیق یک گمان، عبارت از مطابقت واقع و نفس الامری که گمان وقوع آن می رود، با واقع شدن و انجام گرفتن آن است و این عبارت امام (علیه السلام) وادار ساخت و ترغیب بر کار نیک است.
📙شرح#حکمت_248
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص252
🔶 @Nahj_Et