💠🔹از آن‌جا كه افرادى آگاهانه از انجام وظايف الهى و وجدانى خود سر باز مى‌زنند، امام عليه السلام به آن‌ها هشدار مى‌دهد كه علم و آگاهى، راه عذر را بر اين افراد بسته است؛ (قَطَعَ الْعِلْمُ عُذْرَ الْمُتَعَلِّلِينَ) . واقعيت آن است كه گروهى از مردم ناآگاهانه گرفتار كارهاى خلاف مى‌شوند؛ اما گروه ديگرى مى‌دانند و بهانه‌جويى مى‌كنند و پيوسته شانه از زير بار مسئوليت خالى مى‌نمايند. گاه به گمان اين‌كه خداوند غفور و رحيم است و گناه آن‌ها را مى‌بخشد و گاه به اين بهانه كه علم آن‌ها قطعى و يقينى نيست و گاه سعى مى‌كنند علم خود را به فراموشى بسپارند و خود را به نادانى بزنند. همۀ اين‌ها در پيشگاه خدا مسئولند و بهانه‌جويى‌ها هرگز عذرى براى آن‌ها نزد خدا درست نخواهد كرد و اگر تاريخ اسلام را از اوّل تا كنون با دقت مطالعه كنيم بسيارى را مى‌بينيم كه مشمول اين كلام امامند و گمان مى‌كنند عذر دارند، در حالى كه در پيشگاه خدا مسئولند. اين حكم شامل همۀ كسانى مى‌شود كه آگاهانه به بهانه‌هاى واهى با اصول يا فروع دين به مخالفت برخاسته‌اند.
شرح#حکمت_284
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹قَالَ علیه السلام قَطَعَ العِلمُ عُذرَ المُتَعَلّلِینَ
🍃🌹(علم، راه را بر بهانه جویان می بندد). یعنی علم به امور دینی و آنچه از مژده و بیم که پیامبر (صلی الله علیه و آله) آورده است، راه بهانه را به کسانی که می گویند: ما از آن ناآگاه بودیم، می بندد، همانطوری که خداوند متعال فرموده است: رسلا مبشرین و منذری
📙شرح#حکمت_284
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص288
🔶 @Nahj_Et