eitaa logo
نهج البلاغه
37.2هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
2.7هزار ویدیو
59 فایل
🔹تبادل و تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر
مشاهده در ایتا
دانلود
💠حضرت علی علیه السلام فرمود : 🍃 اِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ وَضَعَ الثَّوابَ عَلى طاعَتِهِ وَ الْعِقابَ عَلى مَعْصِیَتِهِ، ذِیادَةً لِعِبادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ وَ حِیاشَةً لَهُمْ اِلى جَنَّتِهِ. خداوند سبحان پاداش را بر طاعت و کیفر را بر گناه قرار داده، تا بندگان را از خشمش بازدارد و آنان را به بهشتش روانه نماید. 📚 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى و فشرده و كوتاه به فلسفۀ ثواب و عقاب در برابر اطاعت و معصيت اشاره كرده، مى‌فرمايد: «خداوند سبحان ثواب را بر اطاعتش و كيفر را بر معصيتش مقرر داشته است تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد و آن‌ها را به‌سوى بهشتش سوق دهد»؛ (إِنَّ‌ اللّٰهَ‌ سُبْحَانَهُ‌ وَضَعَ‌ الثَّوَابَ‌ عَلَى طَاعَتِهِ‌، وَ الْعِقَابَ‌ عَلَى مَعْصِيَتِهِ‌، ذِيَادَةً‌ لِعِبَادِهِ‌ عَنْ‌ نَقْمَتِهِ‌ وَ حِيَاشَةً‌ لَهُمْ‌ إِلَى جَنَّتِهِ‌) . «ذيادة» در اصل از مادۀ «ذود» (بر وزن ذوب) به معناى منع كردن و جلوگيرى نمودن است كه در قرآن مجيد در سورۀ قصص آيۀ 23 درمورد دختران شعيب به آن اشاره شده و مى‌فرمايد: « وَ وَجَدَ مِنْ‌ دُونِهِمْ‌ امْرَأتَيْنِ‌ تَذُودَانِ‌ »؛ در كنار چاه آب مدين به جز چوپان‌ها دو زن را ديد كه از رفتن گوسفندان خود به‌سوى چاه آب جلوگيرى مى‌كردند» 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى و فشرده و كوتاه به فلسفۀ ثواب و عقاب در برابر اطاعت و معصيت
💠🔹در كلام نورانى مورد بحث مفهومش اين است كه خداوند عقاب را بر گناه قرار داده تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد. «حياشة» مصدر حاش يحوش - آن‌گونه كه ارباب لغت ازجمله ابن منظور در لسان‌العرب، گفته‌اند - به معناى سوق دادن صيد به‌سوى دام يا به‌سوى افرادى كه آمادۀ صيد كردن هستند مى‌باشد سپس به معناى هرگونه سوق دادن، به‌كار رفته و در كلام نورانى بالا به همين معنا استفاده شده است زيرا امام عليه السلام مى‌فرمايد: خداوند ثواب و عقاب را بر طاعت و معصيت قرار داده تا بندگانش را به‌سوى بهشتش سوق دهد. (توجه داشته باشيد كه اين واژه اجوف واوى است و اجوف يايى آن به معناى ديگرى است.) تعبير به « وضع الثواب ...» سبب شده است كه در ميان شارحان نهج البلاغه بحث‌هايى دربارۀ هماهنگى اين كلام با مذهب اشاعره يا عدليه صورت گيرد. مى‌دانيم اشاعره منكر حسن و قبح عقلى هستند بنابراين اوامر و نواهى را تابع مصالح و مفاسد نمى‌دانند و همچنين ثواب و عقاب را امر عقلى نمى‌شمرند بلكه معتقدند همۀ اين‌ها قراردادى و طبق وضع شارع مقدس است در حالى كه پيروان مكتب عدل (شيعه و معتزله) معتقدند كه حسن و قبح، عقلى است؛ آنچه خداوند امر فرموده داراى مصلحتى بوده و آنچه نهى كرده داراى مفسده‌اى و اين مصالح و مفاسد سبب اوامر و نواهى پروردگار شده است 🔶 @Nahj_Et
🍃قَالَ علیه السلام إِنّ اللّهَ سُبحَانَهُ وَضَعَ الثّوَابَ عَلَی طَاعَتِهِ وَ العِقَابَ عَلَی مَعصِیَتِهِ ذِیَادَةً لِعِبَادِهِ عَن نِقمَتِهِ وَ حِیَاشَةً لَهُم إِلَی جَنّتِهِ 🍃و فرمود (علیه السلام): خدای تعالی ثواب را در اطاعت خود نهاده است و عقاب را در معصیتش، تا بندگان خود را از عذاب خود مصون دارد و آنها را به بهشت روانه دارد. 📙شرح حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص372 🔶 @Nahj_Et