💢 رابطه عقل و گفتار
💠 امام علی علیه السلام فرمودند:
🍃 قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش!
🔹 قلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ، وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ.
📚 نهج البلاغه #حکمت_41
✍️ قسمت عمده طاعات با زبان و قسمت مهم گناهان نیز با زبان است، بنابراین زبانى که در اختیار صاحبش نباشد بلاى بزرگى است و به عکس، زبانى که در اختیار عقل انسان باشد منبع برکات و طاعات فراوانى است.
🔶 @Nahj_Et
💠مرحوم سيّد رضى در آغاز اين سخن حكيمانه مى‌گويد: «همان جملۀ پرمايۀ قبل از امام عليه السلام به تعبير ديگرى بدين صورت نقل شده است: «قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش قرار دارد»؛ (وَ قَدْ رُوِيَ عَنْهُ عليه السلام هٰذا الْمَعْنىٰ بِلَْفظٍ آخَرٍ، وَ هُوَ قَوْلِهِ: قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ، وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ) . سپس مى‌افزايد: «و هر دو يك معنا را بازگو مى‌كنند»؛ (وَ مَعْنٰاهُمٰا وٰاحِدٌ.) . تفاوت اين دو تعبير آن است كه در تعبير اول مى‌فرمايد: زبان عاقل پشت قلب (عقل) اوست. در اينجا مى‌فرمايد: در درون قلب اوست و در آنجا مى‌فرمود: قلب احمق پشت زبان اوست و در اينجا مى‌فرمايد: در دهان اوست. به يقين هر دو بيان تعبيرى كنايى زيبا و صحيحى است و هر دو اشاره به يك حقيقت دارد و آن اين‌كه افراد عاقل بى مطالعه، فكر و دقت سخن نمى‌گويند؛ حسن و قبح، سود و زيان، مناسبت و عدم مناسبتِ گفتار خود را به دقت بررسيده و سپس آن را بر زبان جارى مى‌كنند در حالى كه افراد نادان به عكس آن هستند؛
#حکمت_41
🔶 @Nahj_Et
💠🔹مرحوم سيّد رضى در آغاز اين سخن حكيمانه مى‌گويد: «همان جملۀ پرمايۀ قبل از امام عليه السلام به تعبير ديگرى بدين صورت نقل شده است: «قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش قرار دارد»؛ (وَ قَدْ رُوِيَ عَنْهُ عليه السلام هٰذا الْمَعْنىٰ بِلَْفظٍ آخَرٍ، وَ هُوَ قَوْلِهِ: قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ، وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ) . سپس مى‌افزايد: «و هر دو يك معنا را بازگو مى‌كنند»؛ (وَ مَعْنٰاهُمٰا وٰاحِدٌ.) . تفاوت اين دو تعبير آن است كه در تعبير اول مى‌فرمايد: زبان عاقل پشت قلب (عقل) اوست. در اينجا مى‌فرمايد: در درون قلب اوست و در آنجا مى‌فرمود: قلب احمق پشت زبان اوست و در اينجا مى‌فرمايد: در دهان اوست
ادامه دارد.......
#حکمت_41
🔶 @Nahj_Et
💠🔹به يقين هر دو بيان تعبيرى كنايى زيبا و صحيحى است و هر دو اشاره به يك حقيقت دارد و آن اين‌كه افراد عاقل بى مطالعه، فكر و دقت سخن نمى‌گويند؛ حسن و قبح، سود و زيان، مناسبت و عدم مناسبتِ گفتار خود را به دقت بررسيده و سپس آن را بر زبان جارى مى‌كنند در حالى كه افراد نادان به عكس آن هستند؛ سخنى را بى مطالعه مى‌گويند و بعد كه به آثار زيانبارش برخورد كردند در فكر فرو مى‌روند كه آيا صلاح بود ما چنين سخنى را بگوييم؟ در كتاب محجة البيضاء همين مضمون كلام امام عليه السلام با شرح بيشترى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده است كه مى‌فرمايد: «إنَّ لِسٰانُ الْمُؤمِنِ وَرٰاءَ قَلْبِهِ فَإذٰا أرٰادَ أنْ يَتَكَلَّمَ بِشَىْ‌ءٍ تَدَبِّرُهُ بِقَلْبِهِ ثُمَّ أمْضٰاهُ بِلِسٰانِهِ وَ إنَّ لِسٰانُ الْمُنٰافِقِ أمٰامَ قَلْبِهِ فَإذٰا هَمَّ بِشَىْ‌ءٍ أمْضٰاهُ بِلِسٰانِهِ وَ لَمْ يَتَدَبَّرَه بِقَلْبِهِ ؛ زبان مؤمن در پشت قلب (عقل) اوست و هنگامى كه اراده كند سخنى بگويد نخست با عقل خود آن را بررسى مى‌كند سپس بر زبانش جارى مى‌سازد ولى زبان منافق جلو قلب (عقل) اوست هنگامى كه تصميم به چيزى بگيرد بدون مطالعه بر زبانش جارى مى‌سازد»
#حکمت_41
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹قدروی عنه علیه السلام هذاالمعنی بلفظ آخر و هو قوله
قَلبُ الأَحمَقِ فِی فِیهِ وَ لِسَانُ العَاقِلِ فِی قَلبِهِ
🍃🌹این مطلب با بیان دیگری از آن حضرت نقل شده است: (قلب الاحمق فی فیه و لسان العاقل فی قلبه.) قلب احمق در دهانش می باشد و زبان عاقل در قلبش. ابن ابی الحدید هشت صفحه از داستانهای احمقان را در این مورد نقل می کند که به چند نمونه آن که گویای حقایق مختلفی است اشاره می شود. عاص بن هشام مخزومی از احمقهای قریش بود ابولهب با او قمار بازی کرد روی ثروتش و از او برد. سپس روی خانه اش قمار زد و برد. باز روی زن، فرزند و خودش قمار زد و همه را برد در نتیجه غلام ابولهب گردید. در جنگ بدر ابولهب او را بجای خود فرستاد و در جنگ بدست عمر بن خطاب کشته شد. این است جاهلیت قبل از اسلام که نمونه های گوناگونش را در قرن اتم مشاهده می کنیم. روزی سلیمان بن یزید بن عبدالملک گفت: خدا لعنت کند ولید را او جنایتکار بود موقعی می خواست با من عملی انجام دهد کسی گفت مرگ بر تو ساکت باش بخدا سوگند اگر قصد کرده انجام داده او جسور بود. نبض سرنوشت اسلام به دست اینگونه افراد افتاد که مسیرش عوض شد.
ادامه دارد......
📙شرح#حکمت_41
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص46
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
🍃🌹قدروی عنه علیه السلام هذاالمعنی بلفظ آخر و هو قوله قَلبُ الأَحمَقِ فِی فِیهِ وَ لِسَانُ العَاقِلِ
🔅ادامه شرح حکمت ۴۱
🔆مامون از ثمامه پرسید بلای سخت کدام است؟ ثمامه گفت: سختی دانشمندی که قضاوتش در دست جاهل بیافتد! مامون گفت: این مطلب را از کجا می گوئی ثمامه گفت: هارون الرشید مرا پیش مسرور کبیر زندان کرده بود او نفس کشیدن را هم برای ما مشکل کرده بود یک شب شنیدم قران می خواند او آیه (ویل یومئذ للمکذبین) را به صیغه مفعول خواند گفتم: امیر! باید مکذبین (بکسر ذال بخوانید) چون به فتح ذال منظور پیغمبران می شود که آنان را مذمت می کنی. امیر در جواب من گفت: من شنیده ام که (قدری) هستی. زنده نمانم اگر تو را امشب زنده بگذارم. آنقدر مرا شکنجه داد که مرگ را دیدم. معاویه حاکمی از طایفه کلب انتخاب کرد. او یک روز در سخنرانیهای خود به کلمه مجوس رسید، گفت خدا لعنت کند مجوسیان را با مادران خود همبستر می شوند بخدا سوگند اگر ده هزار درهم به من بدهند این کار را با مادرم نمی کنم. خبر بگوش معاویه رسید. معاویه گفت: خدا زشتش کند آیا اگر بیشتر به او می دادند با مادر خود همبستر می شد. او را عزل کرد..
📙شرح#حکمت_41
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص46
🔶 @Nahj_Et