فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه در واقع به مؤمنان توصيه مىكند كه مشكلات و گرفتارىهاى خود را تنها با برادران مؤمن خود در ميان نهند نه با دشمنان و كافران. مىفرمايد: «كسى كه مشكل و نياز خود را نزد مؤمنى بازگو كند گويا نزد خدا بازگو كرده و كسى كه آن را نزد كافرى بازگو كند گويى از خدا شكايت كرده است»؛ (مَنْ شَكَا الْحَاجَةَ إِلَى مُؤْمِنٍ، فَكَأَنَّهُ شَكَاهَا إِلَى اللّٰهِ؛ وَ مَنْ شَكَاهَا إِلَى كَافِرٍ، فَكَأَنَّمَا شَكَا اللّٰهَ). تفاوت «شَكَاهَا إِلَى اللَّهِ» و «شَكَاهَا اللَّهِ» در اين است كه در اولى انسان، گرفتارى خود را در پيشگاه خدا شرح مىدهد و از او تقاضاى حل مشكل مىكند كه امرى است بسيار پسنديده ولى در دومى از خداوند شكايت و گله مىكند كه چرا چنين نكرد و چنان نكرد، و اين امرى است بسيار زشت و ناپسند كه انسان از پروردگارى كه اين همه نعمت براى او آفريده است شكايت كند
#حکمت_427
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹قَالَ علیه السلام مَن شَکَا الحَاجَةَ إِلَی مُؤمِنٍ فَکَأَنّهُ شَکَاهَا إِلَی اللّهِ وَ مَن شَکَاهَا إِلَی کَافِرٍ فَکَأَنّمَا شَکَا اللّهَ
🍃🌹هر کس از داشتن نیازی به نزد مومنی شکوه کند، چنان است که شکوه ی آن را به خدا نموده است و هر کس نزد کافری گله کند، مثل آن است که از خدا گله کرده است). گله ی مومن به مومن، کار بجایی است، زیرا نتیجه ی گله، کمک آن مومن است به رفع گرفتاری مورد نظر. و از مومن همین انتظار است برخلاف گله کردن نزد کافر. امام (علیه السلام) به مورد اول ترغیب فرموده است با تشبیه کردن شکوه ی نزد مومن به شکوه ی نزد خدا، و وجه شبه آن است که مومن به منزله ی دوست خداست پس اگر در کاری که مربوط به خداست به او شکایت شود، مثل آن است که او را واسطه ی برآوردن گرفتاری خود نزد خدا قرار داده است، پس شکوه ی به مومن نظیر شکوه به خدا می باشد. و از مورد دوم برحذر داشته است با تشبیه نمودن آن به شکایت از خدا، وجه شبه آن است که کافر دشمن خداست، پس هر کس که نزد او شکوه می کند مثل آن است که از خدا نزد دشمنش شکایت برده است.
📙شرح#حکمت_427
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص431 شرح نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et