۱۵۶- و من كلام له ( عليه السلام )
>خاطب به أهل البصرة علي جهة اقتصاص الملاحم <
فَمَنِ اسْتَطَاعَ عِنْدَ ذَلِكَ أَنْ يَعْتَقِلَ نَفْسَهُ عَلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلْيَفْعَلْ فَإِنْ أَطَعْتُمُونِي فَإِنِّي حَامِلُكُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ عَلَي سَبِيلِ الْجَنَّةِ وَ إِنْ كَانَ ذَا مَشَقَّةٍ شَدِيدَةٍ وَ مَذَاقَةٍ مَرِيرَةٍ وَ أَمَّا فُلَانَةُ فَأَدْرَكَهَا رَأْيُ النِّسَاءِ وَ ضِغْنٌ غَلَا فِي صَدْرِهَا كَمِرْجَلِ الْقَيْنِ وَ لَوْ دُعِيَتْ لِتَنَالَ مِنْ غَيْرِي مَا أَتَتْ إِلَيَّ لَمْ تَفْعَلْ وَ لَهَا بَعْدُ حُرْمَتُهَا الْأُولَي وَ الْحِسَابُ عَلَي اللَّهِ تَعَالَي .
>وصف الإيمان<
منه : سَبِيلٌ أَبْلَجُ الْمِنْهَاجِ أَنْوَرُ السِّرَاجِ فَبِالْإِيمَانِ يُسْتَدَلُّ عَلَي الصَّالِحَاتِ وَ بِالصَّالِحَاتِ يُسْتَدَلُّ عَلَي الْإِيمَانِ وَ بِالْإِيمَانِ يُعْمَرُ الْعِلْمُ وَ بِالْعِلْمِ يُرْهَبُ الْمَوْتُ وَ بِالْمَوْتِ تُخْتَمُ الدُّنْيَا وَ بِالدُّنْيَا تُحْرَزُ الْآخِرَةُ وَ بِالْقِيَامَةِ تُزْلَفُ الْجَنَّةُ وَ تُبَرَّزُ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ وَ إِنَّ الْخَلْقَ لَا مَقْصَرَ لَهُمْ عَنِ الْقِيَامَةِ مُرْقِلِينَ فِي مِضْمَارِهَا إِلَي الْغَايَةِ الْقُصْوَي .
>حال أهل القبور في القيامة<
منه : قَدْ شَخَصُوا مِنْ مُسْتَقَرِّ الْأَجْدَاثِ وَ صَارُوا إِلَي مَصَايِرِ الْغَايَاتِ لِكُلِّ دَارٍ أَهْلُهَا لَا يَسْتَبْدِلُونَ بِهَا وَ لَا يُنْقَلُونَ عَنْهَا وَ إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ لَخُلُقَانِ مِنْ خُلُقِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ إِنَّهُمَا لَا يُقَرِّبَانِ مِنْ أَجَلٍ وَ لَا يَنْقُصَانِ مِنْ رِزْقٍ وَ عَلَيْكُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ فَإِنَّهُ الْحَبْلُ الْمَتِينُ وَ النُّورُ الْمُبِينُ وَ الشِّفَاءُ النَّافِعُ وَ الرِّيُّ النَّاقِعُ وَ الْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّكِ وَ النَّجَاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ لَا يَعْوَجُّ فَيُقَامَ وَ لَا يَزِيغُ فَيُسْتَعْتَبَ وَ لَا تُخْلِقُهُ كَثْرَةُ الرَّدِّ وَ وُلُوجُ السَّمْعِ مَنْ قَالَ بِهِ صَدَقَ وَ مَنْ عَمِلَ بِهِ سَبَقَ .
>و قام إليه رجل فقال يا أمير المؤمنين ، أخبرنا عن الفتنة ، و هل سألت رسول اللّه ( صلي الله عليه وآله ) عنها فقال ( عليه السلام ) : <
إِنَّهُ لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ قَوْلَهُ الم أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ عَلِمْتُ أَنَّ الْفِتْنَةَ لَا تَنْزِلُ بِنَا وَ رَسُولُ اللَّهِ ( صلي الله عليه وآله ) بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الْفِتْنَةُ الَّتِي أَخْبَرَكَ اللَّهُ تَعَالَي بِهَا فَقَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولُ اللَّهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اسْتُشْهِدَ مَنِ اسْتُشْهِدَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي الشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ الشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ الصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ الْبُشْرَي وَ الشُّكْرِ وَ قَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ الْقَوْمَ سَيُفْتَنُونَ بِأَمْوَالِهِمْ وَ يَمُنُّونَ بِدِينِهِمْ عَلَي رَبِّهِمْ وَ يَتَمَنَّوْنَ رَحْمَتَهُ وَ يَأْمَنُونَ سَطْوَتَهُ وَ يَسْتَحِلُّونَ حَرَامَهُ بِالشُّبُهَاتِ الْكَاذِبَةِ وَ الْأَهْوَاءِ السَّاهِيَةِ فَيَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ بِالنَّبِيذِ وَ السُّحْتَ بِالْهَدِيَّةِ وَ الرِّبَا بِالْبَيْعِ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَبِأَيِّ الْمَنَازِلِ أُنْزِلُهُمْ عِنْدَ ذَلِكَ أَ بِمَنْزِلَةِ رِدَّةٍ أَمْ بِمَنْزِلَةِ فِتْنَةٍ فَقَالَ بِمَنْزِلَةِ فِتْنَةٍ .
🌸🌿
📕نهج البلاغه/خطبه ۱۵۶ فراز ۱ و ۲ (خطاب به مردم بصره در سال ۳۶ هجری)
۱ 🌷ضرورت اطاعت از رهبري، (و نكوهش از نافرماني عايشه)
مردم بصره! در پيدايش فتنه ها هر كس كه مي تواند خود را به اطاعت پروردگار عزيز و برتر، مشغول دارد چنان كند، اگر از من پيروي كنيد، به خواست خدا شما را به راه بهشت خواهم برد، هر چند سخت و دشوار و پر از تلخيها باشد. اما عايشه! پس افكار و خيالات زنانه بر او چيره شد، و كينه ها در سينه اش چون كوره آهنگري شعله ور گرديد، اگر از او مي خواستند آنچه را كه بر ضد من انجام داد نسبت به ديگري روا دارد سر باز مي زد، به هر حال احترام نخست او برقرار است و حسابرسي اعمال او با خداي بزرگ است.
۲ 🌷ره آورد ايمان
ايمان روشنترين راهها و نوراني ترين چراغهاست، با ايمان به اعمال صالح مي توان راه برد، و با اعمال نيكو به ايمان مي توان دسترسي پيدا كرد، با ايمان، علم و دانش آبادان است، و با آگاهي لازم، انسان از مرگ مي هراسد، و با مرگ دنيا پايان مي پذيرد، و با دنيا، توشه آخرت فراهم مي شود، و با قيامت بهشت نزديك مي شود، و جهنم براي بدكاران آشكار مي گردد، و مردم جز قيامت قرارگاهي ندارند، و شتابان به سوي ميدان مسابقه مي روند تا به منزلگاه آخرين رسند.
ادامه دارد...
✨
🌹 #کانال_نهج_البلاغه✨
@Nahjolbalaghe2
🌸🌿
📚نهج البلاغه/ فراز ۳ خطبه ۱۵۶ خطاب به مردم بصره
۳ 🌷يادآوري برخي از ارزشهاي اخلاقي و ويژگيهاي قرآن
گويا مي نگرم، همه از قبرها خارج شده به سوي منزلگاههاي آخرين در حركتند، هر خانه اي در بهشت به شخصي تعلق دارد كه نه ديگري را مي پذيرند و نه از آنجا به جاي ديگري انتقال مي يابند. همانا (امر به معروف) و (نهي از منكر) دو صفت از اوصاف پروردگارند كه نه اجل را نزديك مي كنند و نه روزي را كاهش مي دهند. بر شما باد عمل كردن به قرآن، كه ريسمان محكم الهي، و نور آشكار و درماني سودمند است، كه تشنگي را فرو نشاند، نگهدارنده كسي است كه به آن تمسك جويد و نجات دهنده آن كس است كه به آن چنگ آويزد، كجي ندارد تا راست شود، و گرايش به باطل ندارد تا از آن باز گردانده شود، و تكرار و شنيدن پياپي آيات كهنه اش نمي سازد، و گوش از شنيدن آن خسته نمي شود. كسي كه با قرآن سخن بگويد راست گفته و هر كس بدان عمل كند پيشتاز است
در اين جا مردي بلند شد و گفت: اي اميرالمومنين ما را از فتنه آگاه كن، آيا نسبت به فتنه، از پيامبر خدا (ص) سوالي نفرموده اي؟
پاسخ داد
🔹ادامه دارد...
✨
🌹 #کانال_نهج_البلاغه✨
🌺🌿
📚نهج البلاغه/فراز آخر خطبه ۱۵۶ خطاب به مردم بصره
۴ 🌷(خبر از فتنه ها و شهادت خويش)
آنگاه كه خداوند آيه ۱ و ۲ سوره عنكبوت را نازل كرد كه: (آيا مردم خيال مي كنند چونكه گفتند ايمان آورديم، بدون آزمايش رها مي شوند؟) دانستم كه تا پيامبر (ص) در ميان ماست آزمايش نمي گرديم. پرسيدم اي رسول خدا! اين فتنه و آزمايش كدام است كه خدا شما را بدان آگاهي داده است؟ فرمود: اي علي! پس از من امت اسلامي به فتنه و آزمون دچار مي گردند. گفتم اي رسول خدا مگر جز اين است كه در روز (احد) كه گروهي از مسلمانان به شهادت رسيدند. و شهادت نصيب من نشد و سخت بر من گران آمد، تو به من فرمودي، اي علي! مژده باد تو را كه شهادت در پي تو خواهد آمد. پيامبر (ص) به من فرمود: (همانا اين بشارت تحقق مي پذيرد، در آن هنگام صبر تو چگونه است؟) گفتم اي رسول خدا (ص) چنين موردي جاي صبر و شكيبايي نيست بلكه جاي مژده شنيدن و شكرگزاري است. و پيامبر خدا (ص) فرمود (اي علي! همانا اين مردم به زودي با اموالشان دچار فتنه و آزمايش مي شوند، و در دينداري بر خدا منت مي گذارند، با اين حال انتظار رحمت او را دارند، و از قدرت و خشم خدا، خود را ايمن مي پندارند، حرام خدا را با شبهات دروغين، و هوسهاي غفلت زا، حلال مي كنند، شراب را به بهانه اينكه (آب انگور) است و رشوه را كه (هديه) است و ربا را كه (نوعي معامله) است حلال مي شمارند). گفتم اي رسول خدا: در آن زمان مردم را در چه پايه اي بدانم؟ آيا در پايه ارتداد؟ يا فتنه و آزمايش؟ پاسخ فرمود: (در پايه اي از فتنه و آزمايش)
@Nahjolbalaghe2
۱۵۷- و من خطبة له ( عليه السلام )
> يحث الناس علي التقوي <
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتَاحاً لِذِكْرِهِ وَ سَبَباً لِلْمَزِيدِ مِنْ فَضْلِهِ وَ دَلِيلًا عَلَي آلَائِهِ وَ عَظَمَتِهِ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ الدَّهْرَ يَجْرِي بِالْبَاقِينَ كَجَرْيِهِ بِالْمَاضِينَ لَا يَعُودُ مَا قَدْ وَلَّي مِنْهُ وَ لَا يَبْقَي سَرْمَداً مَا فِيهِ آخِرُ فَعَالِهِ كَأَوَّلِهِ مُتَشَابِهَةٌ أُمُورُهُ مُتَظَاهِرَةٌ أَعْلَامُهُ فَكَأَنَّكُمْ بِالسَّاعَةِ تَحْدُوكُمْ حَدْوَ الزَّاجِرِ بِشَوْلِهِ فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَفْسِهِ تَحَيَّرَ فِي الظُّلُمَاتِ وَ ارْتَبَكَ فِي الْهَلَكَاتِ وَ مَدَّتْ بِهِ شَيَاطِينُهُ فِي طُغْيَانِهِ وَ زَيَّنَتْ لَهُ سَيِّئَ أَعْمَالِهِ فَالْجَنَّةُ غَايَةُ السَّابِقِينَ وَ النَّارُ غَايَةُ الْمُفَرِّطِينَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ التَّقْوَي دَارُ حِصْنٍ عَزِيزٍ وَ الْفُجُورَ دَارُ حِصْنٍ ذَلِيلٍ لَا يَمْنَعُ أَهْلَهُ وَ لَا يُحْرِزُ مَنْ لَجَأَ إِلَيْهِ أَلَا وَ بِالتَّقْوَي تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطَايَا وَ بِالْيَقِينِ تُدْرَكُ الْغَايَةُ الْقُصْوَي عِبَادَ اللَّهِ اللَّهَ اللَّهَ فِي أَعَزِّ الْأَنْفُسِ عَلَيْكُمْ وَ أَحَبِّهَا إِلَيْكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَوْضَحَ لَكُمْ سَبِيلَ الْحَقِّ وَ أَنَارَ طُرُقَهُ فَشِقْوَةٌ لَازِمَةٌ أَوْ سَعَادَةٌ دَائِمَةٌ فَتَزَوَّدُوا فِي أَيَّامِ الْفَنَاءِ لِأَيَّامِ الْبَقَاءِ قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَي الزَّادِ وَ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ وَ حُثِثْتُمْ عَلَي الْمَسِيرِ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ كَرَكْبٍ وُقُوفٍ لَا يَدْرُونَ مَتَي يُؤْمَرُونَ بِالسَّيْرِ أَلَا فَمَا يَصْنَعُ بِالدُّنْيَا مَنْ خُلِقَ لِلْآخِرَةِ وَ مَا يَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِيلٍ يُسْلَبُهُ وَ تَبْقَي عَلَيْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسَابُهُ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّهُ لَيْسَ لِمَا وَعَدَ اللَّهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ وَ لَا فِيمَا نَهَي عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ عِبَادَ اللَّهِ احْذَرُوا يَوْماً تُفْحَصُ فِيهِ الْأَعْمَالُ وَ يَكْثُرُ فِيهِ الزِّلْزَالُ وَ تَشِيبُ فِيهِ الْأَطْفَالُ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ عَلَيْكُمْ رَصَداً مِنْ أَنْفُسِكُمْ وَ عُيُوناً مِنْ جَوَارِحِكُمْ وَ حُفَّاظَ صِدْقٍ يَحْفَظُونَ أَعْمَالَكُمْ وَ عَدَدَ أَنْفَاسِكُمْ لَا تَسْتُرُكُمْ مِنْهُمْ ظُلْمَةُ لَيْلٍ دَاجٍ وَ لَا يُكِنُّكُمْ مِنْهُمْ بَابٌ ذُو رِتَاجٍ وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِمَا فِيهِ وَ يَجِيءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ وَ كَأَنَّ الصَّيْحَةَ قَدْ أَتَتْكُمْ وَ السَّاعَةَ قَدْ غَشِيَتْكُمْ وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضَاءِ قَدْ زَاحَتْ عَنْكُمُ الْأَبَاطِيلُ وَ اضْمَحَلَّتْ عَنْكُمُ الْعِلَلُ وَ اسْتَحَقَّتْ بِكُمُ الْحَقَائِقُ وَ صَدَرَتْ بِكُمُ الْأُمُورُ مَصَادِرَهَا فَاتَّعِظُوا بِالْعِبَرِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْغِيَرِ وَ انْتَفِعُوا بِالنُّذُرِ.
.
📚نهج البلاغه /خطبه ۱۵۷ /فراز ۱ سفارش به پرهيزكاري
🔴 ۱ _عبرت از گذشتگان
ستايش خداوندي را سزاست كه حمد را كليد ياد خويش، و سبب فزوني فضل و رحمت خود، و راهنماي نعمتها و عظمتش قرار داده است. بندگان خدا! روزگار بر آيندگان چنان مي گذرد كه بر گذشتگان گذشت، آنچه گذشت باز نمي گردد، و آنچه هست جاويدان نخواهد ماند، پايان كارش با آغاز آن يكي است، ماجراها و رويدادهاي آن همانند يكديگرند، و نشانه هاي آن آشكار است. گويا پايان زندگي و قيامت، شما را فرا مي خواند، چونان خواندن ساربان، شتربچه را، پس آن كس كه جز به حساب نفس خويش پردازد، خود را در تاريكيها سرگردان، و در هلاكت افكنده است، شيطانها مهارش را گرفته و به سركشي و طغيان مي كشانند، و رفتار زشت او را در ديده اش زيبا مي نمايانند، پس بدانيد كه بهشت پايان راه پيشتازان و آتش جهنم سرانجام كساني است كه سستي مي ورزند.
ادامه دارد...
کانال نهج البلاغه
http://eitaa.com/joinchat/3325624337C718d94f441
🌷
📚نهج البلاغه /خطبه ۱۵۷ /فراز ۲ سفارش به پرهيزكاري
💥 ۲_ضرورت تقوي و خودسازي
اي بندگان خدا! بدانيد كه تقوا، دژي محكم و شكست ناپذير است، اما هرزگي و گناه، خانه اي در حال فرو ريختن و خواركننده است كه از ساكنان خود دفاع نخواهد كرد، و كسي كه بدان پناه برد در امان نيست، آگاه باشيد با پرهيزكاري، ريشه هاي گناهان را مي توان بريد، و با يقين مي توان به برترين جايگاه معنوي، دسترسي پيدا كرد. اي بندگان، خدا را، خدا را، در حق نفس خويش كه از همه چيز نزد شما گرامي تر و دوست داشتني تر است، پروا كنيد، همانا خدا، راه حق را براي شما آشكار كرده و جاده هاي آن را روشن نگاه داشت، پس يا شقاوت دامنگير يا رستگاري جاويدان در انتظار شماست. پس در اين دنياي نابود شدني براي زندگي جاويدان آخرت، توشه برگيريد، كه شما را به زاد و توشه راهنمايي كردند، و به كوچ كردن از دنيا فرمان دادند، و شما را براي پيمودن راه قيامت برانگيختند، همانا شما چونان كارواني هستيد كه در جايي به انتظار مانده و نمي دانند در چه زماني آنان را فرمان حركت مي دهند.
آگاه باشيد! با دنيا چه مي كند كسي كه براي آخرت آفريده شده است؟ و با اموال دنيا چه كار دارد آن كس كه به زودي همه اموال او را مرگ مي ربايد و تنها كيفر حسابرسي آن بر عهده انسان باقي خواهد ماند، بندگان خدا! خيري را كه خدا وعده داد رهاكردني نمي باشد، و شري را كه از آن نهي فرمود دوست داشتني نيست. بندگان خدا! از روزي بترسيد كه اعمال و رفتار انسان وارسي مي شود، كه روزي كه پر از تشويش و اضطراب است و كودكان در آن روز پير مي گردند. اي بندگان خدا! بدانيد كه از شما نگاهباناني بر شما گماشته اند، و ديدبانهايي از پيكرتان برگزيده و حافظان راستگويي كه اعمال شما را حفظ مي كنند و شماره نفسهاي شما را مي شمارند، نه تاريكي شب شما را از آنان مي پوشاند، و نه دري محكم شما را از آنها پنهان مي سازد.
@Nahjolbalaghe2